Bölüm 17- Yıldızlar

1.5K 108 2
                                    

Yeni bölüm.. Hızlı hızlı okuyuverin ve bol bol yorum yapın. ;) :***

Dolmusa bindigimizde Özgür arkaya dogru ilerledi ben de onu tipis tips takip ettim. Zaten cok dolu bir dolmus degildi. Özgür gidip cift kisilik bir yere oturdugunda ben de yanina oturdum.

"Özgür sey-" Basini cevirip bana dogru baktiginda basimi iki yana salladim. "Yok birsey." Cunku çok umursamazdi. Neden umursamasini istedim ya da Yosun senin sevgilin mi var demesini istedim bilmiyorum ama istedim. O ise cidden hic tinlamiyordu. Yuzunde bile en ufak saskinlik belirtisi yoktu. Derin bir nefes alip arkaya yaslandim ve kollarimi onumde bagladim.

***

Bir haftadir her gun yemekten sonra Mert odasina orta sekerli Turk kahvesi istiyordu. Bugun de Umran teyze kahveyi daha Mert istemeden yapti ve elime tutusturdu.

Mertin kapisina geldigimde kapiyi caldim. Ses gelmediginde ise yavasca kapiyi araladim. Mert yatagina sirt ustu uzanmis tavani seyrediyordu. Bakislarimi tavana cevirdim. Bu yildizlar ne zamandan beri orada? Hani olur ya, tavana yapisan ve karanlikta parlayan yildizlar... Hah iste onlardan.

Odaya girdigimi farketmedi. Ya da umursamadi. Sessizce kahveyi komidinin uzerine birakip tam çıkacağım sira sesini duydum.

"Aslinda kahve sevmiyorum." Basimi cevirip omzumun uzerinden ona baktim. "Ama icince mutlu hissediyorum... annemle babam öyle tanismislar." Anne konusu Mertin hassas noktasi demek.

Yavasca gidip yatagin kenarındaki koltuga oturdum.

"Nasil tanismislar? Carpismislar ve birinin uzerine kahve mi dokulmus?"

"Hayir. Annem kahve dukkaninda calisiyormus. Babam kahve alirken tanismislar ve asik olmuslar. En azindan babam." Bu tur hikayeleri dinlemeyi sevmiyordum. Ask hikayeleri hep bana yapmacik gelmistir. "Babam annemin her gece yildizlari seyrettigini söylemişti." Bakislarimi tavana cevirdim.

"Hala izliyor mudur?" Hizla yataktan dogrulup bagdas kurdu ve bana döndü.

"Izledigini soylemen gerek bücür. Bana destek olmak icin buradasin."

"Hayir. Sadece kahve getirdim." Gozleri kahveyi buldugunda elini uzatti. Kahveyi alip eline koydum. Tek nefeste hepsini icip yuzunu burusturdu.

"Igrenc." Istemsizce tebessum ettim. Yuzunun girdigi sekil...fazla sevimliydi. Goz goze geldiğimizde hemen yuzumdeki gulumsemeye sildim. Bu sefer o gulumseyip elini iki kere yataga vurdu.

"Hadi buradan izleyelim. Yildizlari..." Kararsiz kaldim. Mertle ayni yatakta uzanmak her turlu yanlis ve tehlikeliydi. Onunla ayni odada bile bulunmak tehlikeliyken, bir de ayni yatak. Ama su surata bakar misiniz? Hem annesini hatirlamis, demek ki ihtiyaci da var...

Yavasca kalkip yataga dogru ilerledim ve yana kaydiginda yavasca yataga uzandim ve yildizlara bakmaya basladim.

"Bak yildiz kaydi. Bir dilek tut." Gozlerimi devirerek Merte baktigimda sapsikce siritti. Gozlerimi kapattim ve dilegimi tuttum. "Ne diledin?"

"Soylemem." Dayanagi diledim. Onu bulmayi... bu olaylarin gizemini cozmeyi.

"Anne kokusunu diledim." Bana dogru donup burnunu omzuma temas ettirdigimde gerildim. "Anne kokusunun bu olmasini dilerdim." Burnu hala omzumdayken derin bir nefes aldi.

Mert... tuhaf bir cocuk...

...devam edecek...

Beyaz ve Siyah~Eve DönüşHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin