Yeni bölümden hepinize merhaba! Hikayeyi okuyan, oylayan, yorum yapan herkese teşekkürler :) lütfen beni desteklemeye devam edin. Teşekkürler :D ♡ ♥ ♡
Yavasca dogrulup ardimi dondugumde Mertin kirpiklerinin arasindan bana baktigini gördüm. Cok sacmaydi. Cok sacmaydim. Mertle bu sekilde uzanip tavani izlemenin hatta annesi hakkinda konusmanin hic bir anlami yoktu. Beni koklamasinin hicbir anlami yoktu. Onun yapmasi sacmaydi, benimse izin vermem.
Kalkip odadan cikacagimda bilegime yapisti. Bense gerisin geri yataga oturdum. Kaslarimi catip ona dondugumde dogrulup yatakta dizlerini kendine cekti.
"Bak birseye aciklik getirelim. Ben senden hoslanmiyorum tamam mi? O yuzden benden cekinme." Gozlerimi devirdim.
"Sen benle dalga mi geciyorsun? Hoslan veya hoslanma ne farkeder? Sen Mert Akyolsun! Hakkinda neler yazilip cizildigi hakkinda bir fikrin var mi? Bir kiza yaklasman icin hoslanman mi gerek? Resmen sen demin beni-" Derin bir nefes aldim. "Kokladin!" Bu sefer derin bir nefes alan oydu.
"O zaman soyle soyleyeyim. Sana karşı hicbir cekim hissetmiyorum tamam mi? Duygusal anlamda da cinsel anlamda da." Tek kasimi kaldirip vücudumu ona dogru dondurdum.
"Biraz once yaptigin neydi o zaman? Bu eve geldigimden beri neden bu kadar ucuz numaralarla karsima cikiyorsun?" Omzunu silkti.
"Ucuz numaralarla karsina cikmadim. Sadece... eglenmek istedim."
"Neden?"
"Cunku sen Yosunsun." Durup gozlerinin icine baktim. Ne demek cunku sen Yosunsun? Basini iki yana salladı ve gozlerimin icine bakarak yutkundu. "Sen... beni hatirlamiyor musun?"
Agzimin saskinliktan acilip kaslarimin havaya kalktigi asama. Mert beni hatirliyor mu?
"Beni hatirlamiyor musun Yosun?" Sesini yukselttiginde hizla yataktan kalkip bir adim geri gittim.
"Mert bey... iyi misiniz?" Derin bir nefes aldi. Simdi biraz daha sakin gibiydi.
"Degilim. Hic iyi degilim. Hicbir zaman olmadim." Odayi terketmek yerine ona bakmayi surdurdum. "Babami ozledim. Seni özledim. Ben... sen geldiginden beri sadece gecmisi dusunuyorum. Sadece- Beni neden hatirlamadin ki? Onemsiz miydi? Cok mu onemsizdi?... Benim icin onemliydi ama. Tek arkadasimdin. Babam sadece sen geldiginde kucagina oturmama izin verirdi. Sadece sen geldiginde benimle oynardi... Ben o gunleri istiyorum. Seni istiyorum. Babami istiyorum Yosun. Neden hatirlamadin ki? Tam bir haftadir... gozlerinin icine bakiyorum hatirla diye-"
"Sen nasil hatirladin?" Bir an sustu ve gozlerime umutla bakti.
"Hatirliyor musun?"
"Sen nasil hatirladin dedim." Yavasca yataktan kalkip bana dogru geldi ve tam onumde durdu. Elini bana dogru uzattiginda geri cekilmedim. Omzumdaki sacimi yavasca geri ittirdi ve boynumu ortaya cikardi.
"Sen perde takarken gordum. Su ben ve altindaki yara. O yarayi... ben yapmistim." Elini tutup geri ittirdim.
"Hatirlamiyorum. O yaranin nasil oldugunu da seni de. O yuzden... lutfen bu evde calismaya devam etmeme izin verin Mert bey." Arkami donup kapidan ciktigimda ses vermedi. Hicbir sey yapmadi...
Ama ben hissettim. Ne yapmak istedigini...
Derin bir nefes alip koridordan merdivenlere ciktigimda Adnan amcayla goz goze geldim. Yillardir... onu ilk defa goruyordum.
...devam edecek...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beyaz ve Siyah~Eve Dönüş
General Fiction"İşte benim hayatım da böyle." Fısıldamıştı. "Tüm hayatım tepe taklak. Olmadığım biri gibi davranıyorum ya da olmak istediğim kişiyi saklıyorum ama..." Yüzünü yavaşça benden tarafa çevirdiğini göz ucuyla gördüm. "Ama sana baktığımda başım öyle bir d...
