Bölüm 10- Açık Kapı

1.8K 117 2
                                    

Off ya tatilin kac günü gitti. Iki haftacik tatil de neymis kardesim? Bazen cidden yanlış bolum sectigimi düşünüyorum -_-

Iyi okumalar ;) ..tatil bitecek diye depresyona giren yazariniz..

Bana verdikleri odaya yerlesmeyi bitirdikten sonra kendimi yatagima attim. Olanlari dusunuyordum fakat aklim bir turlu almiyordu. Tam hersey bitti dedigimiz de aynen Banunun dedigi gibi baska bir olay cikmisti ve biz yeniden dayanagin pesine dusmustuk. Dayanak bizden ne istiyor olabilirdi ki? Eger Banu o kelimeleri soylememis olsaydi tesaduf oldugunu dusunurdum. Ama hayir tesaduf degildi.

Kapi yavasca aralandi ve iceriye sarisin bir kiz girdi. Siyah kalem etegi ve beyaz gomlegi sanirim benim de bundan sonra giyecegim formalardi.

"Hosgeldin. Ben Melis." Gulumseyerek yataktan dogruldum ve Melisin bana uzattigi elini tuttum.

"Yosun." Basini salladi ve yan taraftaki yataga oturdu.

"Oda arkadasinim." Basimi salladim. Tabi ki tek basima bir odada kalacagimi dusunmemistim ama isin kotu tarafi Melis fazla cana yakin duruyordu. Tabi kendimi sevdirsem guzel olur ama isime burnunu sokan bir oda arkadasi cok da iyi olmasa gerek. "Kac yasindasin?"

"22. Sen?"

"21." Gulumsedi, gulumsedim. Siritti, sirittim. Bakti, konuscak birseyimiz yok yavasca kalkti.

"Ben gideyim, is bekler." Odadan ciktiginda derin bir nefes aldim. Hele sukur ya! Bir an sıkıntıdan olecegim sanmistim.

Ben de ayaklanip odadan ciktim. Calisacak oldugum mekani iyice ogrenmem gerek oyle degil mi? Odanin hemen onundeki koridorda ilerlemeye basladim. Sanırım burasi calisanlarin odalarina ayrilan bölümdü. Koridorda ilerlerken acik bir kapi farkettim. Aslinda cok oyle rontgenci biri degilimdir ama artik bakmis bulundum yani. Dibim mi dustu? Evet dustu. Cunku Ozgurun vucudu tahmin ettigimden cok ama cok iyi. Gozlerim yavasca gogus kaslarindan karnina dogru kayarken oksuruk sesiyle yerin dibine girmek istedim. Basimi yuzune kaldirip goz goze geldigimizde yarim agiz siritti.

"Beğendin mi?" Gozlerim daha da buyurken birsey soylemek icin agzimi actim fakat kendimi durdurdum. Simdi durduk yere yalan soyleyip gunaha girmeyeyip degil mi? Gercek su ki, çocuğun kaslarina bittim.

Cevap vermedigimi ve de veremeyecegimi anladigida bu sefer kapiya dogru yani bana dogru yürümeye başladı. Her attigi adımda gozlerimin kaslarina kaymasi ve yutkunmak zorunda kalmam benim sucum degil.

Kapiya geldiginde tek kolunu basinin yaninda kapi kenarina dayadi ve diger eliyle de kapiyi tuttu.

"Ben-"

"Beni boyle gormen sorun degil. Ozur dilemene gerek yok."

"Ozur dilemeyecektim ki? Kapiyi acik birakmissin. Senin sucun." Gulumsemesi bu sefer daha icten bir boyut aldi.

"Saka yapiyorum, alinma." Rahat bir nefes aldim.

"Evet biliyordum zaten, saka yaptigini." Basini salladi ve gulumseyerek konustu.

"Yerlestin mi?" Bu sefer basimi sallayan bendim.

"Evi gezeyim demistim."

"Ust kata ciktiginda bu kıyafetlerle kimseye gorunme. Sibel hanim formasiz dolasilmasina cok kizar." Sibel hanim kim be?

Yuzumden hicbir sey anlamadigimi farketmis olacak ki devam etti.

"Patronumuz. Adnan beyin karisi." Adnan amca evlendi mi? Ben şok. Basimi salladim.

"Teşekkür ederim."

"O zaman... kapiyi kapatiyorum." Gulumsedim.

"Kapat." Boyle soyledikten sonra koridorun sonuna dogru yurudum. Kapatiyorum dedi de.... yine de ben koridordan çıkıncaya kadar kapatmadi. Çok tatlı...

...devam edecek...

Beyaz ve Siyah~Eve DönüşHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin