mainေဆာင္အေရွ႕...လမ္းမထက္ဝယ္...
"ညီ...ေနပါဦး....
ညီ!...ေနပါဦးလို႔..."
"ဘာလို႔ျဖစ္လို႔...ဒီေလာက္ေတာင္ေအာ္ေခၚေနရတာလဲ..."
"ညီ မွမေစာင့္တာ...
ဘာလို႔အေရွ႕ကေန...ထြက္သြားတာလဲ..."
"ကြၽန္ေတာ့္ဘာသာ...ဘယ္လိုသြားသြားေပါ့.."
"ဘာလဲ...ကိုယ္က ညီ့ကို...ခုနက မေခၚလို႔စိတ္ဆိုးေနတာလား..."
"ဆိုးစရာလား...ခင္ဗ်ားက ဘာဟုတ္လို႔...."
"အဲ့တာဆို...ဘာလို႔ အေရွ႕ကေန ထြက္သြားတာလဲ?..."
"ခင္ဗ်ားက...စကားတစ္ခြန္းတည္းနဲ႔...ရစ္ေနတာပဲ....
ခင္ဗ်ားနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘူး...
ကြၽန္ေတာ္ဘာသာ...ေစာေစာျပန္ခ်င္လို႔...အေရွ႕ကေန ထြက္လာတာေလ..."
"ေၾသာ္.....ဟုတ္လား....
ကိုယ္က ညီ့ကို မေခၚလို႔...စိတ္ဆိုးေနတာထင္တာ....
"..........."
"ကိုယ္မေခၚဘူးဆိုတာက...ညီ့သူငယ္ခ်င္းေတြေရွ႕မွာမို႔လို႔...မေခၚတာပါ...
ကိုယ္ကgayဆိုတာ...ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသိတယ္ေလ...ကိုယ္ကမင္းကိုေ႐ြးေခၚလိုက္ေတာ့...
ကိုယ္မင္းကိုႀကိဳက္ေနတာ...သူတို႔သိသြားရင္...
မင္းကိုသူတို႔စၾကမွာစိုးလို႔ပါ..."
"ဟာ....ခင္ဗ်ား ဘာေတြေျပာေနတာလဲ...
ေခၚလိုက္ရံုနဲ႔...ခင္ဗ်ားကို...ဘယ္သူမွ အဲ့လိုမထင္ဘူး..."
"ဟား..ဟား...တကယ္ပဲ ညီက...ကိုယ္မေခၚလို႔ စိတ္ဆိုးေနတာပဲ..."
"ဟာ...မဟုတ္ပါဘူးဆိုဗ်ာ...
ဒါနဲ႔...ခင္ဗ်ားနဲ႔ကိုသုတက...ဘယ္ခ်ိန္ထဲက သိတာလဲ..."
"သုတနဲ႔ကိုယ္က...ငယ္ငယ္ေလးထဲက သူငယ္ခ်င္းေတြေလ...ဘာျဖစ္လို႔လဲ..."
"သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း...အေနေဝးေနတဲ့ ရည္းစားေတြလို႔..ေတြ႕တာနဲ႔..ဖက္ၾကတာလား.."
"ဟင္.......
ေၾသာ္...ညီက ကိုယ့္ကို သဝန္တိုေနတာလား.."
"ဘာ..ဘာလို႔ သဝန္တိုရမွာလဲ..."
"မဟုတ္ရင္...ဘာလို႔ေမးတာလဲ...."
"ေမးခ်င္လို႔ေမးတာ..."
"သဝန္မတိုပါနဲ႔...ညီရယ္.."
"ဟာ...မတုိပါဘူးဆို.."
YOU ARE READING
ဦးဆံုးမို႔ (completed)
Romanceခင္ဗ်ားသည္သာလ်ွင္ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ဦးဆံုးမို႔ ခင္ဗ်ားရဲ႕အခ်စ္ေတြအကုန္လံုးကြၽန္ေတာ့္အတြက္ပဲျဖစ္ေပးပါ
