ဦးဆံုးမို႔ (completed)

Part-18

   ဒီေန႔မနက္၈နာရီမွာ...ကိုသုတို႔ကစားမည့္ ပထမဆံုးပြဲျဖစ္တာေၾကာင့္...ကြၽန္ေတာ္ေက်ာင္းကို ေစာေစာလာခဲ့တယ္...။ ညကကိုသုနဲ႔ဖုန္းေျပာေတာ့...သူ႔ကိုမကစားပါနဲ႔ဦးဆိုတာကို...သူသက္သာေနၿပီ ဆိုၿပီး ကစားမယ္တဲ့..ကြၽန္ေတာ့္ကိုလည္း..လာအားေပးပါ ဆိုလို႔ မနက္ကိုအေစာႀကီးထကာ...ျပည့္စံုကိုေခၚၿပီး...ေက်ာင္းကိုေစာေစာလာခဲ့တယ္..။ ဟိုေကာင္ညီလင္းကေတာ့...အသဲကြဲေနလို႔ဆိုၿပီး ဒီေန႔မလိုက္ဘူး...။

အေဆာင္ေရာက္ေတာ့...အတန္းကုိခနဝင္လိုက္တယ္..။ အတန္းထဲမွာေတာ့...လူေတြသိပ္မရွိဘူး...ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ျပည့္စံုလည္း..အားကစားပြဲက်င္းပရာ အားကစားရံုကိုေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္..။ အားကစားရံုက..ကြၽန္ေတာ္တို႔practicalလုပ္ရာအေဆာင္ျဖစ္တဲ့ ၃ထပ္ေဆာင္ရဲ႕ ေနာက္ဘက္မွာျဖစ္တဲ့အတြက္ သိပ္ေတာ့မေလ်ွာက္ရဘူး..။

ေအာက္ထပ္ေရာက္ေတာ့..ေမေလးတို႔အဖြဲ႕ကလည္း သြားၾကည့္ၾကမယ္ဆိုလို႔...သူတို႔နဲ႔အတူတူသြားျဖစ္တယ္..။ အားကစားရံုေရာက္ေတာ့..ကုိသုတို႔က ကစားေတာင္ကစားေနၿပီ..။ ကြၽန္ေတာ္လည္း...chemistry major က အားေပးေနတဲ့လူေတြဘက္မွာ..သြားရပ္လိုက္ကာ..ကိုသုက္ို လက္လွမ္းျပလိုက္ေတာ့..ကိုသုက ျပန္ၿပံဳးျပလာတယ္..။

တစ္ဖက္majorကအားေပးအသံေတြေရာ..ကြၽန္ေတာ္တို႔majorကအားေပးသံေတြေရာ..အားကစားရံုတစ္ခုလံုး ဖံုးလႊမ္းေနတယ္..။ မိနစ္ပိုင္းေတာ္ေတာ္ၾကာလာေတာ့...ကြၽန္ေတာ္တို႔majorအသင္းက အမွတ္ေတာ္ေတာ္သာေနၿပီ..။ ခနၾကာေတာ့ ပထမပြဲၿပီးျဖစ္တဲ့အတြက္..ကိုသုကိုလွမ္းၾကည့္ေတာ့..ခန္႔ညားဆိုတဲ့သူရဲ႕ေဘးမွာ ထိုင္ၿပီးစကားေျပာေနတယ္...

ကြၽန္ေတာ္လည္း...မနက္ကမွ အသစ္ယူလာတဲ့ေရသန္႔ဘူးနဲ႔လက္ကိုင္ပဝါတစ္ခုကို ထုတ္လိုက္ၿပီး..ကိုသုတို႔ နားတဲ့ေနရာကို..သြားလိုက္တယ္...။ ျပည့္စံုကေတာ့...ေမေလးနဲ႔အတူရွိေနတာမို႔...ကြၽန္ေတာ္ဘာလုပ္လုပ္ဘယ္သြားသြား..အခုခ်ိန္အာရံုထဲ ထည့္မွာမဟုတ္ဘူး...။

ကိုသုနားေနတဲ့ေနရာေရာက္ေတာ့...

"ကိုသု..."

"ထြန္းကို...လာ..."ဆိုၿပီး သူေဘးကလြတ္ေနတဲ့ခံုကိုေခၚတယ္..။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး..