ဦးဆံုးမို႔ (completed)

Part-19

   ေန႔လယ္၂နာရီထိုးေတာ့...ကြၽန္ေတာ္တို႔အတန္းခ်ိန္ေတြလည္း...အကုန္ၿပီးသြားၿပီမို႔..ျပည့္စံုနဲ႔အတူ ကိုသုကို...သြားေခၚလိုက္တယ္..။

ကိုသုတို႔ ကစားေနတဲ့ေနရာေရာက္ေတာ့...ၿပီးသြားၿပီထင္တယ္..တစ္ေယာက္မွေတာ့ ကစားတာမေတြ႕ဘူး..။ အကုန္လံုး၃ထပ္ေဆာင္ေအာက္က...ေလွကားမွာ ထိုင္ေနၾကၿပီး...စကားေတြေျပာေနၾကတယ္..။

ကိုသုကိုလိုက္ရွာၾကည့္ေတာ့..အေဆာင္ေရွ႕နားက သမံတလင္းမွာ...ခန္႔ညားနဲ႔အတူ ထိုင္ေနၿပီး စကားေျပာေနတာ..ေတြ႕ရတယ္..။ ကိုသုက သမံတလင္းေပၚမွာေတာ့..ထိုင္တယ္လား...။

ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္း...ကိုသုတို႔အနားေလ်ွာက္လာလိုက္တယ္..။ ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္း ျမင္ေရာ...ခန္႔ညားက...

"ေတဇထြန္းကိုတို႔ပါလား..."

"အင္း...
ကိုသု မျပန္ေသးဘူးလား.."

"အခုပဲ ျပန္မွာ...သြားရေအာင္ေလ.." ဆိုၿပီး...အလ်င္စလို ထိုင္ေနရာမွ ထကာ...ေျပာလာတယ္...

ကိုသုလည္းထလိုက္ေရာ...ဖင္မွာ တစ္ရွဴးေတြကပ္ေနတယ္...။ ၾကည့္ရတာ ေအာက္ကခင္းထိုင္ထားတာ ျဖစ္မယ္..။ အဲ့တာေၾကာင့္..ကိုသုက သမံတလင္းေပၚမွာေတာ့..မထိုင္ခ်ေလာက္ပါဘူးလို႔...
အခုလည္း..ဖင္မွာကပ္ေနတဲ့တစ္ရွဴးေတြကို..ေနာက္ျပန္ယူေနတယ္..။ တစ္ရွဴးေတြကလည္း...တစ္ထုပ္လံုးေတာင္ ခင္းထိုင္ထားသလား..ေအာက္ေမ့ရတယ္...အမ်ားႀကီးပဲ...

"သုတ...ငါယူေပးရမလား.."

"မရဘူး!...အဟမ္း..
ကြၽန္ေတာ္ယူေပးမယ္ ကိုသုကို.."

*ဒါ...ဒီေကာင္ သက္သက္ညဏ္ဆင္တာ...ကိုသုဟိုနင္းကို ကိုင္ခ်င္လို႔..*

ကြၽန္ေတာ္လည္း...တီရွဴးေတြကို ယူခိုက္ၿပီး...လံုးလိုက္ကာ..

"ၿပီးၿပီ ကိုသု...ျပန္မယ္ေလ..."

"အင္း...သြားမယ္..
ခန္႔ညား ငါတုိ႔ျပန္ၿပီေနာ္..." ဆိုၿပီး...မဖက္စဖူး ကြၽန္ေတာ္ပခံုးကို...ကိုသုကဖက္ကာ..ခန္႔ညားေရွ႕ကေလ်ွာက္လိုက္တယ္...။ ျပည့္စံုကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေဘးကေနပဲ..ေလ်ွာက္လာတယ္..စကားတစ္ခြန္းမွမေျပာလို႔..လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့..သူကလမ္းသြားရင္chatေနေသးတယ္..။