"မနက္ျဖန္ဆို..ေက်ာင္းသၾကၤန္ေတာင္ေရာက္ၿပီ..."
ကြၽန္ေတာ္တို႔၅ေယာက္ အတန္းခ်ိန္ၿပီးလို႔ ကန္တင္းမွာစားေသာက္ေသာက္ရင္း...စကားစလာတဲ့သူက ျပည့္စံု...
"ေအးေလ...စာေမးပြဲလည္း ေျဖခါနီးၿပီ..."
"ဟာ...သုတ...ေက်ာင္းသၾကၤန္မွာ ေပ်ာ္ရမယ့္ငါစိတ္ေလးကို...မင္းမဖ်က္စီးခ်င္ပါနဲ႔..."
"ဘာကိုေပ်ာ္မွာလဲ?...အရက္ထပ္ေသာက္လို႔ကေတာ့...ခင္ဗ်ားနဲ႔ကြၽန္ေတာ္..."
"ေတာ္ပါၿပီ..မေသာက္ေတာ့ပါဘူး...
ညီနဲ႔တူတူသြားၿပီး မုန္႔သြားစားမယ္ေလေနာ္..."
"ကိုသုေရာ သြားမွာလား..."
"သုတလား...သြားမွာ...
လူရႈတ္ရႈတ္နဲ႔ မူးၿပီးအန္ထြက္လာမွာ..."
"ဟုတ္တယ္...ငါက လူေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔မေနတတ္ဘူး...
ထြန္းကို သြားခ်င္သြားေပါ့..."
"ေက်ာင္းေတာ့လာမွာမလား...."
"လာမယ္ေလ..."
"အင္း...ၿပီးေရာ..."
"ငါကေတာ့ မနက္ျဖန္ သြားကဲမွာ..."
"ေမနွင္းစု ခြင့္ျပဳခ်က္ရလို႔လား..."
"ေမေလးနဲ႔အတူတူသြားမွာ...
မနက္ျဖန္အဆိုေတာ္ေတြလည္းလာမွာဆိုေတာ့...ေမေလးက သြားၾကည့္ခ်င္တယ္တဲ့...
အဲ့ေတာ့ ငါကလိုက္ေစာင့္ေရွာက္ရမွာ..."
"ေၾသာ္...မင္းက အေစာင့္အေရွာက္အေနနဲ႔ သြားမွာကို..." ဆိုၿပီး ညီလင္းကပါ ဝင္ေျပာတယ္...
"ဘယ္လိုပဲသြားသြား...
မင္းသာ မင္းလင္ကို မနက္ျဖန္ဘယ္လိုနိုင္ေအာင္ထိန္းရမလဲ စဥ္းစားထား..."
"ဟာ....ျပည့္စံု...ငါက မနက္ျဖန္ညီ့စကားနားေထာင္ၿပီး ေအးေအးေဆးေဆးေနမွာကြ..."
"ဟား..ဟား...ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ကိုေနဝန္းကိုအထင္ႀကီးလိုက္ရတာ...ကိုေနဝန္းက မယားေၾကာက္ပဲ..."
"ေၾကာက္တာမဟုတ္ဘူး ခ်စ္တာကြ...
မင္းလည္း ရည္းစားမရွိတာၾကလို႔..."
"ေတာ္ၾကပါေတာ့...မယားေၾကာက္၂ေယာက္လံုးရယ္..."
"အံမယ္..အရူးကတမူးသာလို႔...
ေတဇထြန္းကို မင္းကေရာ ဘာထူးလို႔လဲ?...
ကိုသု ကိုသုနဲ႔ ဖင္တုန္ေအာင္ေၾကာက္ေနၿပီးေတာ့..."
YOU ARE READING
ဦးဆံုးမို႔ (completed)
Romanceခင္ဗ်ားသည္သာလ်ွင္ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ဦးဆံုးမို႔ ခင္ဗ်ားရဲ႕အခ်စ္ေတြအကုန္လံုးကြၽန္ေတာ့္အတြက္ပဲျဖစ္ေပးပါ
