Ringing...
"Hello! ကိုသု..."
"အင္း..ထြန္းကို ေျပာ..."
"ကိုသု ေက်ာင္းေရာက္ၿပီလား..."
"ေအး..practical အခန္းေတာင္ေရာက္ေတာ့မယ္"
"ကိုသု...ကြၽန္ေတာ္ ဒီေန႔နည္းနည္းေနာက္က်မယ္ေနာ္...အဲ့တာလွမ္းေျပာတာ.."
"ဟင္...ဘာျဖစ္လို႔လဲ?...
အိပ္ယာထေနာက္က်ျပန္ၿပီလား..."
"မဟုတ္ပါဘူး...
လာခါနီး ဆိုင္ကယ္ဘာျဖစ္သြားလဲ မသိဘူး...
နႈိးမရျဖစ္ေနလို႔..."
"ေၾသာ္...ဟုတ္လား...
အဲ့တာဆို...အခု ဘာနဲ႔လာတာလဲ?..."
"ေဖေဖလိုက္ပို႔တာ...
ေက်ာင္းေရာက္ခါနီးေနပါၿပီ..."
"အင္း အင္း...ၿပီးေရာ..." ဆိုၿပီး ကိုသုဖုန္းခ်သြားတယ္...။
"ဘယ္သူလဲ? သား...
ေကာင္မေလးလား...ေက်ာင္းေနာက္က်မွာကိုေတာင္လွမ္းေျပာေနရတာ...
ရည္းစားရေနၿပီလား သား..."
"မဟုတ္ပါဘူး...ေဖေဖ...
သားသူငယ္ခ်င္းပါ..."
"ဟုတ္လို႔လား...သားရာ..."
"ဟုတ္ပါတယ္...ေဖေဖရဲ႕.."
ကြၽန္ေတာ္ေဖေဖ့ကိုသာ...ျပန္ေျဖေနရတာ...ဘာလို႔ရွက္ေနမွန္းကိုမသိဘူး..။ ေက်ာင္းေနာက္က်မွာကိုေတာင္...ကိုသုစိတ္ဆိုးမွာေၾကာက္လို႔...ဘာလို႔လွမ္းေျပာေနမိလဲ...ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း မသိေတာ့ဘူး..။
.............................
ကြၽန္ေတာ္practicalအခန္းထဲေရာက္ေတာ့...လူေတြစံုေတာ့စံုေနပါသည္..။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ကိုယ့္ေနရာကို ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး...practicalစာအုပ္ကိုသာ ဖတ္ေနလိုက္တယ္..။
ကြၽန္ေတာ္လည္း စာအုပ္ကို ၾကည့္ေနရင္း...ခနၾကာေတာ့ အသံေတြဆူေနသလိုမ်ိဳးၾကားရတယ္...။ ကြၽန္ေတာ့္အေရွ႕က..မိန္းကေလးေတြေရာ..ေယာက်္ားေလးေတြေရာ တစ္ေနရာကိုလွည့္ၾကည့္ေနၾကတယ္..။
သူတို႔ၾကည့္ေနၾကတဲ့ေနရာက..practicalအခန္းေရွ႕ကေကာ္ရစ္တာကို...ကြၽန္ေတာ္လည္း သူတို႔ၾကည့္ေနတဲ့ေနရာကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့...
ဘယ္သူမ်ားလဲလို႔...ထြန္းကိုျဖစ္ေနတယ္..။
သူတို႔ၾကည့္ေနရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းက..ဒီေန႔ ထြန္းကို ဝတ္လာတဲ့ပံုစံေရာ ဆံပင္ပံုစံေရာ အကုန္လံုးေၾကာင့္...။ အရင္ေန႔ေတြက...ထြန္းကိုက ရွပ္လက္တိုနဲ႔ အက်ႌအေရာင္နဲ႔လိုက္တဲ့ပုဆိုးေတြကိုသာ ဝတ္တတ္ၿပီး....ဒီေန႔ေတာ့...
YOU ARE READING
ဦးဆံုးမို႔ (completed)
Romanceခင္ဗ်ားသည္သာလ်ွင္ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ဦးဆံုးမို႔ ခင္ဗ်ားရဲ႕အခ်စ္ေတြအကုန္လံုးကြၽန္ေတာ့္အတြက္ပဲျဖစ္ေပးပါ
