Unicode
"ကျွန်..ကျွန်တော်"
"ဒီမှာပဲနေလိုက်ပါတော့ကွာ မင်းဒီမှာနေရင်သားကပျော်မှာ"
တိမ်စိုင်သောက်နေတဲ့ရေခွက်ကိုအောက်ချလိုက်ပြီး။
"နေလိုက်ပါမယ် ဒါပေမယ့် တစ်ခန်းတည်းတော့မနေဘူး ကျွန်တော်လွတ်နေတဲ့အခန်းမှာနေမယ်"
တိမ်စိုင်သေချာစဉ်းစားဆုံးဖြတ်ပြီးမှ ဒီအိမ်မှာေနမည်ဟုပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။အကြွေးတွေအကုန်ဆပ်ပေးထားတာဖြစ်တဲ့အတွက် တိမ်စိုင့်အပေါ်မှာရှိတဲ့ဂျွန့်ရဲ့ကျေးဇူးတရားေတွကများပြားလွန်းတာကြောင့် တတ်နိုင်သလောက် ကလေးကိုရော၊ဂျွန့်ကိုရောစောင့်ရှောက်ပေးမှ ကျေးဇူးဆပ်ရာကျမည်။
"ရတယ် မင်းဒီမှာနေရင်ရပြီ"
တိမ်စိုင်နဲ့စကားပြောပြီးတော့ ဂျွန်နောက်ဖေးကနေထွက်လာခဲ့သည်။ဧည့်ခန်းထဲမှာထိုင်နေတဲ့ ဖြူသွယ့်ကိုတွေ့တော့။
"ဖြူသွယ် နင့်ကိုကြီးတိမ်စိုင်ဒီမှာနေဖို့အတွက် အခန်းလွတ်ကိုရှင်းပေး"
"ဟယ် ကိုကြီးတိမ်စိုင်ကသမီးတို့နဲ့ဒီမှာအတူနေတော့မလို့လား ပျော်စရာကြီး"
ဖြူသွယ်အေဖာ်ရပြီဆုိကာပျော်ရွှင်နေသည်။ဂျွန်ပြောလို့ပြီးတာနဲ့ ဖြူသွယ်အပေါ်ထပ်ကိုပြေးတက်ကာ ဂျွန့်အခန်းဘေးကအခန်းတံခါးကိုဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။ဖုန်အလိမ်းလိမ်းတက်နေတဲ့အိပ်ရာခင်းတွေကိုဖြူသွယ်ဖယ်လိုက်ပြီး ဗီဒီုထဲတွင်ထည့်ထသည့် အိပ်ရာခင်းအပိုကိုယူကာ မွေ့ယာပေါ်တွင်ဖြန့်ခင်းလိုက်သည်။ခေါင်းအုံးစွပ်တွေပါအကုန်လဲပြီးတော့ အိပ်ရာခင်းအဟောင်းကိုကိုင်ကာအောက်ကိုဆင်းလာခဲ့လိုက်သည်။
"ကိုကြီးတိမ်စိုင်နားလို့ရပြီနော် သမီးအကုန်ရှင်းပြီးသွားပြီ"
ဧည့်ခန်းထဲမှာ အန်တီခင်နဲ့စကားပြောနေတဲ့တိမ်စိုင့်ကိုတွေ့တာနဲ့လှမ်းပြောလိုက်သည်။ဂျွန့်ဘေးမှာထိုင်နေတဲ့တိမ်စိုင် မတ်တပ်ထရပ်လိုက်ပြီး။
"ကျေးဇူးနော်ညီမလေး ကိုကြီးခုပဲသွားလိုက်မယ်"
"ဟုတ် ဖြူသွယ်အနောက်မှာဒါတွေေလျှာ်ဖို့သွားစိမ်လိုက်အုံးမယ်"
YOU ARE READING
တိမ်စိုင်ငယ်လို
Romanceငြိမ့်ငြိမ့်လေးသွားတဲ့ ပျော်စရာဇာတ်လမ်းလေးတစ်ပုဒ်မို့ ဝင်ရောက်စီးမျောရင်း ဘဝအမောတွေပြေနိုင်ကြပါစေ။ Starting date_ 31.8.20 Ending date_15.11.20
