Special Ep_3

8.2K 968 134
                                    

Unicode

"ဝူဝူ သားလေးဖေဖေအိပ်နေတာကြည့်ပါအုံး"

ဒူးနှစ်ဖက်ကွေးကာ စောင်အပြည့်ခြုံ၍ နှာခေါင်းဖျားလေးသာချန်ထားပြီးအိပ်နေသည့်ဂျွန့်ကို ဝူဝူနဲ့တိမ်စိုင်ခုတင်ပေါ်မှာ ဒူးလေးနှစ်ဖက်ထောက်ထိုင်ကာကြည့်နေကြသည်။

"ဖေဖေက ကယေးယေးကျနေတာပဲ"

"ဟုတ်တယ်နော် ဖေဖေ့လူကြီးခန္ဓာကိုယ်ထဲ ကလေးလေးများဝင်နေလားမသိဘူး"

"ဝူဝူ့ယိုယား"

ရင်ဘတ်နားလေးကို လက်ညှိုးနဲ့ထောက်ပြီး သူ့ကိုယ်သူထိုးပြသည်။

"မဟုတ်ဘူး သားလေးဖေဖေက သားလေးရဲ့ညီလေးဖြစ်လောက်မယ်"

‌ဘေးမှာထိုင်ပြီး ဂျွန့်ကိုမနှိုးဘဲ တစ်ယောက်၊တစ်လှည့်စီ ပါးစပ်ထဲရှိရာလျှောက်ပြောနေကြသည့်နှစ်ယောက်။မျက်နှာလည်းမသစ်၊သွားလည်းမတိုက် နိုးကတည်းက ကွေးပြီးအိပ်နေတဲ့ထိုအဖေဂျွန့်ကိုသာ အာရုံရနေကြသည်။

"ဒါချို ဖေဖေ့ကိုချော့သိပ်ယေ"

"သိပ်စရာမလိုဘူးလေသားရဲ့ ဖေဖေကခုလည်းအိပ်နေတာပဲ"

ဝူဝူ တစ်ခုခုစဉ်းစားနေပုံရသည်။ပေါင်‌နှစ်ဖက်ပေါ်လက်တင်ကာ လက်သီးဆုပ်လေးကျစ်ပြီးထိုင်နေသည်။

"ဖေဖေဒီနေ့ အယုတ်သွားရဘူးယား"

"သားပြောမှသတိရတယ် ဖေဖေ့ကိုနှိုးရမှာပဲ ဘယ်နှစ်နာရီရှိပြီလဲမသိဘူး"

တိမ်စိုင် ခေါင်းကိုချာလပတ်လည်အောင်လှည့်ကြည့်သည်။သုိ့‌ေသာ်နာရီကိုမတွေ့။

"မေမေရော့"

ဝူဝူ အိပ်ရာပေါ်တွင်လေးဘက်ထောက်သွားပြီး ခုတင်‌ေဘးခံု‌ေပါ်တင်ထားသည့် ဂျွန့်ငွေရောင်နာရီကိုယူပေးသည်။

"ကျေးဇူးပါသားလေး"

တိမ်စိုင်ရဲ့လခြမ်းကွေးလေးတစ်ဖန်ပေါ်ထွက်ကာ ဝူဝူ့မျက်နှာထက်သို့ အပြုံးတို့လက်ဆင့်ကမ်းပေးသည်။တိမ်စိုင်နာရီကိုကြည့်တော့ အချိန်ကမသေး။ရှစ်နာရီကျော်နေပြီဖြစ်သည်။

"ဖေဖေ့ကိုနှိုးမှရတော့မယ် မဟုတ်ရင်ရုံးနောက်ကျနေအုံးမယ်"

တိမ်စိုင်ငယ်လိုWhere stories live. Discover now