As I Thought So (Dallas and Mazee)

41

"Mazee! Wake up! Don't die on me!" narinig kong boses nya. "Don't you dare die!" malakas nyang sigaw.

Nakita ko ang mukha nyang puno nang pag aalala. Maging sya ay duguan. Maingay ang buong paligid at pilit nya akong inaabot.

Sinubukan kong igalaw ang mga kamay ko para abutin ang kamay nya nang makaramdam ako nang mainit na bagay sa kamay ko.

Bigla akong na gising.

It was the same dream again. I sighed in frustration. It feels so real. Paulit ulit na bangungot. Pero bakit?

Sobrang tagal na pero paulit ulit yong panaginip na yon.

Binuhat ko si gigi na syang dumidila sa kamay ko.

"Thank you for waking me up." nakangiting sabi ko sa kanya at niyakap.

Sabi sakin ng psychologist ko, nong akala ko na mamamatay na ako, sya daw ang tao na possible na nais kong makita, ang tao na gusto kong maging dahilan para lumaban pa ako sa kamatayan. Pero dahil wala nya, may part ko pa rin daw na hinahanap sya. Subconsciously, malaking parte pa rin sya ng buhay ko.

Dalawang taon na ang panaginip na yon. Tandang tanda ko pa rin ang mukha nya.

Si Dallas..

Ang first love at first heart break ko.

Now, she is totally gone..

I still remember that day and everything.

The memories that I am still trying to burried.

Sa totoo lang sobrang nahihiya ako sa ginawa ko sa gf nya. Ako pa ang nanakit sa legal gf. Natatawa ako sa sarili ko. Hindi ko alam saan ko nakuha ang lakas ko noon.

Kinapa ko ang puso..

Yeaah. It still hurts. How long will this last?

Why did I love you that much?

I know I have moved on. I have someone by myside. The person who loves me at my worst.

My first love is my worst and painful of all. Maybe that what makes it unforgettable.

Hindi naman din perfect ang relationship ko ngayon. Madalas syang wala. Lagi syang nasa ibang parte ng bansa. Minsan dalawang buwan sya sa California.

My life is in New York and I do not want to transition in California. Not now, I still need to do some things. My core is here.

It is my new home.

Matapos kong mag asikaso ay umalis na ako. Makikipag kita ako sa kaibigan ko. Namiss ko na sila.

Sabay sabay kaming maglulunch at pupunta sa opening ng salon mamayang 4pm.

Sa isang malapit na restaurant namin naisipan mananghalian.

"Mazee!" agad nyang tawag sa akin nang makita ako. She looks really good now. She's far from the first time I met here and brought her with me in NY.

"I missed you!" sabi nya at niyakap ako.

"I missed you, too! Specially this little one." sabi ko pagkabitaw ng yakap at hinalikan sa noo ang cute na baby sa stroller.

"Mommy is back, Hansen." bulong ko sa baby at ang sarap tingnan ng ngiti nya. Grabe nawawala stress ko sa baby na to. Sobrang gandang bata. Manang mana ito sa ex ni Quinn. That woman! Nakakainis yong Harley na yon! Hinding hindi sya makakalapit sa kanila.

"Namiss ka namin ate Mazee. Alam mo bang excited si ate Quinn kasi umuwi ka na. Gusto ka pang puntahan kagabi ee sabi ko may date ka pa non saka magpapahinga ka pa." sabi naman ni Qiarra.