As I Thought So (Dallas and Mazee)

17

Wala akong magawa kundi ang umuwi nalang at umaasa na uuwi rin sya. Ayaw kong mag isip ng kung anu ano kaya naisip ko na lang na matulog kahit na sobrang aga pa. Hindi ako makatulog kaya nag check nalang ako ng investments ko.

So far.. Okay naman.

Bored na nahiga na muli ako sa kama at sinubukan tawagan sya, pero isang ring palang.. pinatay ko na.

Inip na naghintay ako sa sala pero anong oras na at wala pa rin sya.

Umiinit na ang ulo ko.

Hindi dapat ganito.

Tinawagan ko sya pero nakapatay ang phone nya.

Naiirita ako.

Ang ayaw ko sa lahat hindi marunong magsabi.

Hindi marunong mag paalam.

Magpaalam? Kutya ng isip ko. May nambababae pa na nag papaalam?

Baka naman business talaga yon? Masyado lang akong mapag isip. Inis na binuksan ko ang TV. Nakatingin man ako rito pero malayo ang isip ko.

Hindi ko namalayan na past midnight na pala. Tiningnan ko ang phone nya at wala man lang syang text.

Parang gustong sumabog ng puso ko.

Pinilit kong pakalmahin ang sarili ko. Pinigilan mag isip ng kung anu ano. Ilang beses ko na bang dinial ang number nya pero wala.

Napatingin ako sa wall clock.

2:00

"Damn you Dallas!" iritang sabi ko.

Napansin ko ang pagbukas ng pinto at syang pasok nya. Nakangiti pa siya at masayang masaya.

"hey.. Why still awake, babe?" tanong nya sa akin at lumapit para halikan ako. I smell liquor.

Bago pa sya makahalik ay tinulak ko sya at lumayo ako.

"Where have you been?" kalmadong tanong ko.

"Sorry, Im late."

Bullshit!

"Where have you been?" ulit ko sa tanong ko. "Who are you with?" dugtong ko.

"I was working.."

"Working?! Wow at 2AM? Are you kidding me?!" mabigat sa sumbat ko sa kanya.

"Mazz? What is wrong with you?" tanong nya at akmang lalapit pero umatras ako. "Sorry, I forgot to text you. I was busy."

"Why didn't you answer my call?"

"I answered you.. Remember, i was at work."

"Work with the woman in pink?" hindi ko na mapigilang sabihin sa kanya."You saw that I was calling you, but didn't bother to answer. Now, you came late.. Not just late.. 2AM. What would you expect me to believe."

"Sorry. If I tell you, you might get mad." sagot nya. Nanlambot ako sa sinabi nyang yon pero pinigil ko ang umiyak. Ayaw ko na umiyak sa harap nya.

"She is a potential investor to my law firm.. It is just so happen that we met and she is interested."

"Why would I get mad?" kalmado kong tanong.

"She is my ex-girlfriend."

Napaupo ako sa sakit ng dibdib.

"You are with her until 2AM?!"

"Yeah, but we are with friends. Common friends. We were just catching up." paliwanang nya. Napahilamos ako.