10

1.2K 70 2
                                    

Pero hindi rin ako nakatulog nang maayos dahil binangungot ako. Bangungot dahil kay Claire. 

"Mazee! Wake up!" Narinig kong boses nya. Puro pawis ako nang magising. Madilim pa rin ang paligid.

"I just left for about an hour and you got a nightmare." malungkot na sabi niya. Pinunasan ko ang pawis sa noo ko. OO malamig pero dahil sa bangungot pinagpawisan ako. "I'm not saying this in a bad way, but we might need a psychiatrist, you might had been traumatized because of what had happened."

"I'll be fine." sabi ko sa kanya. "Its just a nightmare." Napabuntong hninga nalang siya.

Alam ko na nahahalata naman niya na natatakot pa rin ako. Hindi rin tuluyang mawala sa isip ko yong nangyari kanina. Sobra akong natakot. Sana kahit kailan hindi na iyon mangyari pa. Dalwang bses na rin akong muntik na mapahamak dito. 

Nakatitig lamang si Dallas sa akin na tila naghihintay na umamin ako.

"Okay, I admit. I'm scared." mahinang sabi ko sa kanya. "I just can't forget what happened today."

"You'll be fine.. I promise." sabi nito sakin at hinalikan ako sa noo. Hindi ko alam pero sa tuwing ginagawa nya yon sa akin narerelax ako. I feel safe with her. She saved me twice.

"Thank you Dallas." mahinang sabi ko at sumandal sa kanya. Alam ko na nabigla ko siya sa ginawa ko dahil para siyang kinabahan. Ramdam at rinig ko ang bilis ng tibok ng puso niya. Pero maya maya pa ay naramdaman ko nalang ang mga braso nya na yumakap sakin kasabay ng paghalik sa ulo ko.

I like her scent.. very comforting. 

"Dallas can you sing a song for me?" tanong ko.

"Song? What song do you like?" tanong niya.

"Anything." sagot ko.

She paused for a little while then started humming. The she hold my hands intertwine with hers. I did not argue or take my hands away. I let her do what she wants while doing a favor for me. I just wanted her to sing for me. I do not know why. I find it very amusing and relaxing. I like hearing her voice. I like her being around. I like her laugh. I like everything about her. But, I can't show her. I keep pushing her away, but she never gets tired on pursuing in me. She always come when I need her the most. 

What did I do to deserve you?

It feels like she's singing from her heart. That's what I always want to hear. Her hand is very warm. I love it. I didn't realize that I already fall asleep in her arms.

-------------------------------------------------------------

Marahan kong minulat ang mga mata ko. Nakatingin ako sa taong nakaupo sa tabi ko na nagbabasa ng seryoso na nakasandal sa kama. May suot siyang salamin sa mata. Nakalugay lang ang maiksi niyang buhok. Yong faded blue eyes niya seryosong seryoso sa binabasa. 

"Ang gwapo nya." bulong ko. Mukha atang napansin niya na nakatingin ako at marahan siyang napalingon kasabay ng matamis na ngiti.

"Hey, good morning." bati niya sa akin. "Did you sleep better?"

"So much." sagot ko. "Good morning too." Marahan na akong bumangon at sinilip ang binabasa niya. "What are you reading?" tanong ko pero sinara na niya ang libro. Napalabi nalang ako.

"You might be hungry. I'll prepare something for you." nakangiti niyang sabi at kumindat. Humalik siya sa pisngi ko at nagmamadali ng bumaba. Napatulala nalang ako. Nang matauhan, tumungo na ako sa banyo para mag asikaso ng sarili ko. May nakalagay ng bagong toothbursh na sa tingin ko ay para naman sa akin dahil nasa balot pa ito. Naghilamos narin ako at inasikaso ang sarili. Hindi na ako nagpalit ng damit.

As I Thought So (Dallas and Mazee)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon