As I Thought So (Dallas and Mazee)

49

What happened was beyond any words. Pero napanaginipan ko nanaman si Dallas. I feel awful. Natatakot akong magising dahil sigurado mag isa nanaman ako.

Yong ganito na panandaliang saya lang. Is this only lust? Bakit naiisip ko si Dallas pagtapos ko tong gawin? Kahit noong kay Liam? Sa kabila nang nangyari, bakit naiisip ko pa rin sya?

Marahan kong dinilat ang mga mata ako at madilim pa rin ang paligid.

Napangiti ako nang maramdaman na may yumakap sa akin. Nakatalikod ako sa kanya at niyakap nya ako saka hinahalik halikan ang balikat ko. Napahawak ako sa braso nyang nakayakap sakin.

"You okay, babe?" bulong nyang tanong sa akin at humigpit ang yakap nya at patuloy na pag halik sa balikat ko.

Umikot ako at yumakap sa kanya.

"I'm glad you stayed." sagot ko sa kanya. Niyakap nya ako at hinalikan sa noo.

"You're so sweet." sabi nya kasabay ang mahinang tawa. Sinubsob ko naman ang mukha ko dibdib nya.

"What's wrong?" tanong nya.

"When we will meet again?" tanong ko.

"You can call me anytime. But, I'll be back in Cambridge later." sagot nya.

"Okay.. Are we going to keep this status as strangers?" tanong ko sa kanya.

"Yup.. I like it this way for now. It was my first time and I am enjoying what we have. Do not worry, we are exclusive. I assure you that. Lets keep things exciting for now." malambing nyang sabi. Bahagya akong naguilty dahil sa iniisip ko si Dallas at si Liam ay nasa buhay ko pa rin.

I am still a mess.

Napansin ko na akma nya akong hahalikan nang iangat nya ang mukha ko pero tinakpan ko ang bibig ko.

"I haven't brush my teeth." sabi ko sa kanya at natawa sya saka nya inalis ang kamay ko at hinalikan nang marahan sa labi.

Ilang saglit pa kaming nanatili sa kama at nang mag ring ang phone nya ay kumilos na sya.

Aalis na sya..

Nanatili akong nahiga dahil para parin akong pagod. Hindi ko binuksan ang ilaw. Tama sya, mas maganda na ganito nalang muna.

"Babe.." tawag nya sa akin. Naaninag ko na bihis na sya at nakalagay ang mahaba nyang buhok. Siguro, tinuyo na nya sa cr gamit ang blower.

"I left my coat for you. Take care and call me this time, kay?" humalik sya sa noo ko kasunod sa labi.

"Okay.. Take care." sagot ko sa kanya. Parang may gusto pa syang sabihin at kahit ako gusto kong sabihin na wag muna syang umalis. Pero kailangan na.

I let her go.

Magkikita pa kami.

Sigurado ako.

----------

Hindi mawala wala sa isip ko ang nangyari nong araw na yon. Pero wala akong lakas ng loob na tawagan sya. Naka save na sa phone ko ang number nya pero hindi ko magawang tawagan.

Ewan ko ba, para akong kinakabahan. Ayaw ko naman na isipin nya na kaya ko sya kokotakin ay dahil lang sa ganon. Sa dalawang beses naming pagtatagpo doon kami nauwi. Aaminin ko di ko yon pinagsisisihan pero may kung ano sa dibdib ko na di ko maipaliwanag.

Para akong nahihiya, pero kapag andyan na sya para na akong nahihipnotismo.

Wala akong magawa ngayong araw kaya naisipan kong lumabas nalang muna. Kailangan ko rin mag hanap ng dress na isusuot sa dinner na sinasabi ni Liam.