"..."
ဖုန္းသံထြက္ေပၚလာရာကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စားပြဲထက္မွာ အားသြင္းထားတဲ့ ဖုန္းေလးသည္ တဒူဒူ တုန္ခါလွ်က္။ မနက္ေစာေစာစီးစီး ဘယ္သူ ဖုန္းဆက္တာပါလိမ့္။
မနက္ေျခာက္နာရီမွ်သာ ရွိေသးတာေၾကာင့္ လူက အိပ္မံူစံုမႊားျဖစ္ေနေပမယ့္ စိုင္းေ၀ယံ အိပ္ရာမွ ကုန္းရုန္းထလိုက္မိသည္။ မ်က္ႏွာကို တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ပြတ္လိုက္ကာ စားပြဲေပၚကို လက္လွမ္းျပီး ဖုန္းကို လွမ္းယူလိုက္မိခ်ိန္ ဖုန္းမ်က္ႏွာျပင္ေပၚက နာမည္ေလးသည္ စိုင္းေ၀ယံရဲ႕ မပြင့္တပြင့္ မ်က္လံုးေတြကို အနည္းငယ္မွ် က်ယ္သြားေစသည္။
ေ၀လႊမ္း..?
ေ၀လႊမ္းက ဘာလို႔ ဖုန္းဆက္လာရတာလဲ။ ျပီးေတာ့ ဒီလိုအခ်ိန္ၾကီး။
မေန႔က ဖြင့္ဟ ေဖာ္ထုတ္ခဲ့သမွ်သည္ အခုခ်ိန္ ျပန္ေတြးမိလွ်င္ မ်က္ႏွာပူစရာပင္။ ေ၀လႊမ္းလည္း စိုင္းေ၀ယံလို မဟုတ္လွ်င္ေတာင္ စိတ္ကသိကေအာင့္ေတာ့ ျဖစ္ေနေလာက္မည္သာ။ ဒါေပမယ့္ ၂၄နာရီေတာင္ မျခားဘဲ ေ၀လႊမ္းဘက္ကစျပီး ဖုန္းေခၚလာသည္မွာ ထူးဆန္းလြန္းေနသည္။ ထိုအေတြးေတြနဲ႔တင္ ဖုန္းကို ကိုင္ရမလား မကိုင္ရမလား ေတြေ၀ေနမိေပမယ့္ ေ၀လႊမ္းဆိုတဲ့ နာမည္ေလးေၾကာင့္ စိုင္းေ၀ယံ ေတာင့္ခံႏိုင္သည္မွာ တစ္မိနစ္ေတာင္ မၾကာလိုက္။
"ဟဲလို။"
ဖုန္းကိုင္လိုက္လွ်င္ခ်င္း ေ၀လႊမ္းဘက္ကစတင္ျပီး အေတာမသတ္ႏိုင္ေအာင္ စကားေျပာေတာ့သည္။
"အင္း။"
စိုင္းေ၀ယံ တအင္းအင္းနဲ႔ ေျပာေနရင္း တေနရာအေရာက္မွေတာ့
"ဘာ..။"
ဒီတစ္ခါမွ မပြင့္တပြင့္ျဖစ္ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြလည္း ျပဴးက်ယ္ထြက္သြားသည္။ မနက္မိုးလင္းေတာ့ ေသာ္လႊမ္းကို အိမ္မွာ မေတြ႕ေတာ့ဘူးတဲ့။
"ဟုတ္ေရာ ဟုတ္ရဲ႕လား။ ရြာထဲက တအိမ္အိမ္ကို သြားေနတာေရာ။ ေရဆင္းခပ္တာေရာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား။ ၾကက္ျခံထဲေရာ။ အရင္ရွာၾကည့္ပါဦး။"
စိုင္းေ၀ယံ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ေတြကို ခ်ေျပာၾကည့္ေပမယ့္ ေ၀လႊမ္းက တြင္တြင္သာ ျငင္းသည္။ ေျပာသာ ေျပာေနရတာပါ။ သူ႔ညီေပ်ာက္တာဘဲ။ သူအရင္မရွာဘဲ စိုင္းေ၀ယံဆီ ဖုန္းဆက္ပါ့မလား။
VOUS LISEZ
နှောင်ကြိုးမည်သည် ရစ်ဖွဲ့သီ- ေႏွာင္ႀကိဳးမည္သည္ ရစ္ဖြဲ႕သီ
Roman d'amourAFFECTION-နှောင်ကြိုး (Sequel)