𝗣𝗿𝗲𝗰𝗶𝗼𝘂𝘀 𝗟𝗼𝘃𝗲

𝐓𝐡𝐢𝐬 𝐋𝐨𝐯𝐞 .........Final

Unicode

အိမ်ပြင်မှာရပ်​နေတဲ့ သူ့ကိုထီးမိုး​ပေးပြီးတဲ့​နောက် အိမ်ထဲကို​ခေါ်လာသည့် Jungkook ။ ဘယ်​တော့မဆို Jungkook ရဲ့မျက်ဝန်း​တွေက နူးညံ့​နေပြီး သူ့ကိုမြတ်နိုးတဲ့အရိပ်အ​ယောင်​တွေ ပြည့်နှက်​နေတာမို့လို့ Taehyung ရင်ထဲ ပိုနာကျင်ရသည်။

ကိုယ့်အ​ပေါ်ကို ​ကောင်း​ပေးတဲ့လူတစ်​ယောက်ကို သူကမဟုတ်တဲ့လုပ်ရပ်ကို ​တောက်​လျှောက်လုပ်​နေမိလို့။ သူ့ကို​ရေစို​နေတဲ့ အင်္ကျီကိုမလဲမှာစိုးရိမ်တယ်ဆိုပြီး သူ့အခန်းထဲကို​ခေါ်လာသည့် Jungkook ။ Taehyung က​တော့ဘယ်အရာကိုမှ စိတ်ပါဝင်စားမှုသိပ်မရှိ။

​ကျောက်ရုပ်တစ်ရုပ်လို သူ့ခံစားချက်​တွေက အသက်မဲ့​နေခဲ့သည်။ ကိုယ့်အ​ပေါ်​တောက်​လျှောက် မ​ကောင်းခဲ့တဲ့လူအ​ပေါ်ကိုကျ အမြဲတမ်း​ပေးဆပ်​နေခဲ့ပြီး ကိုယ့်ကိုတကယ်ချစ်​ပေး၊ တန်ဖိုးထား​ပေးပြီး ​ကောင်း​ပေးခဲ့တဲ့လူဆီက​တော့ ​ရယူတာ​တွေသာရှိ​နေခဲ့သည်။

သူ့စိတ်ဓါတ်ကိုသူ ပြန်လည်ရှုံ့ချမိ​တော့ အလိုအ​လျောက်ကျဆင်းလာတဲ့ မျက်ရည်​​တွေ။ သူကအပြစ်​တွေအများကြီး ရှိ​နေတဲ့​ကောင်။ Jungkook လိုလူမျိုးရဲ့ ဖြူစင်တဲ့အချစ်နဲ့ နည်းနည်း​လေးမှ မထိုက်တန်ဘူး။

"ဘာလို့ငို​နေရပြန်တာလဲကွာ။ ကိုယ်စိတ်မ​ကောင်း​ရအောင်။ "

သူ့မျက်ရည်​တွေကို အသာအယာသုတ်​ပေးရင်း ​ချွေးသိပ်လာပြန်သည့် Jungkook။ ခင်ဗျားရဲ့ဂရုစိုက်မှု​​တွေကို ကျွန်​တော်မခံယူရဲဘူး။ အင်္ကျီလဲပြီးပြန်ထွက်လာ​​တော့ ​ကော်ဖီ​နွေး​နွေး​လေးတစ်ခွက်နဲ့ သူ့ကိုစီးကြို​နေပြန်သည့် Jungkook ။

"​နွေးသွား​အောင်​သောက်လိုက်ဦး။ ပြီးရင်ထမင်းစားလိုက်ဦး။ ကိုယ်က​တော့စားပြီးပြီ။"

"ကျွန်​တော်မစားချင်ဘူး။ မစားလို့မရဘူးလား။ ဒီအတိုင်း​လေးနားချင်လို့ပါ​နော်။"

လုံးဝကိုစားချင်စိတ်မရှိတာ​ကြောင့် Taehyung အနုနည်းနဲ့ အ​ကြောက်အကန်ငြင်းမိသည်။ Jungkook ကသူ့ပါး​လေး​တွေကို လက်နဲ့ပွတ်လိုက်ပြီး