Train Tracks To Serendipity [KTH]

10.BÖLÜM

Pera

Bir hafta sonra Taehyung ile bir kadın doğum hastanesine gittik.
Tüp bebek tedavisi için. Normal şartlarda bizim bu yaptığımız yasal değildi. Ama Taehyung herşeyi ayarlamıştı.

Sıramızı beklerken stresten ellerim dizlerimin üzerindeydi ve bacaklarımı hızlı hızlı sallıyordum.
Taehyung elini ellerimin üzerine getirip tuttu ve bacaklarımı sallamayı bıraktım.

-İyi misin?

Başımla onayladım.
-Ama biraz korkuyorum.

-Merak etme ben yanındayım.
Ne kadar gülümsemeye çalışıp başımı sallasam da hala çok gergindim.

Sıra bize gelmişti ve içeriye girdik.
Doktor adetin 3. gününde gelmemizi önceden söylemişti. Ve bir hafta sonra günüm gelmişti. Şimdi de buradayız.

Doktor öncelikle kontrolleri sağlayıp
Gerekli ilaçların dozlarını ayarladı.
Bu ilaçlar sırasıyla yumurtaların büyümesi, gelişmesi ve çatlamaması için gerekli ilaçlardı.
İki hafta sürecek olan ilaç kullanımında 2 ya da 3 er gün arayla kontrollere gelecektik.

Doktor işlemlerini bitirmiş ve bizi bilgilendiriyordu. Taehyung a baktığımda doktoru dikkatle dinliyordu.

-Son olarak gençler bu ilaç tedavisi boyunca kesinlikle cinsel ilişkiye girmemelisiniz.

Duyduğum şeyle yüzüm kıpkırmızı olmuştu ve yanaklarım yanıyordu.
Taehyung da bir süre donakalsa da benim aksime hemen toparlamış ve odadan çıkmıştık.

İkizde koridorda yürürken konuşmuyorduk.
Taehyung kekeleyerek.
-Şeyy... yemek yemeğe gidelim.

-Utandığını ona belli etmek istemiyordum.

-Evet çok acıktım birşeyler yiyelim.
Sesimin neşeli çıkmasını sağlayarak.

Arabaya bindik ve bir restorana gidip makarna ve biftek yedik.
Olayları hala sindiremiyordum. Ama artık başlamıştık bile.

Kararımı Taehyung'a söyledikten sonra Arin ve Hyerin ile de konuşmuş ve onlara da söylemiştim.
Arin çok sert bir tepki vermişti.
Ve kesinlikle onaylamıyordu.

Hyerin de bu kararın çocuk oyuncağı olmadığını ve çok mantıksız olduğunu söylemişti.
Ama son karar bana aitti ve çoktan kararımı vermiştim. Bebek doğduğu zaman boşanmış çiftler gibi olacaktık.
Arkadaş olarak kalabilirdik.

Yemeği bitirdikten sonra Taehyung beni eve bıraktı.
Eve gelir gelmez telefomun çalmasıyla irkildim ve masadaki telefonuma uzandım. Annem arıyordu.
Kendimi suçüstü yakalanmış gibi hissediyordum.
Yinede telefonu açtım.

-Peram ne yapıyorsun?

-Eve geldim annecim oturuyorum siz neler yapıyorsunuz?

-Bizimde aynı kızım. Çiftlikte baban bir yemek düzenliyor. Yeni atlar geldi.
Onun için kutlama yapacak. Keşke sende burada olsaydın.

- Aa öyle mi annem. Sonunda babam o adamla anlaşıp atları aldı mı yani. Çok sevindim. Evet bende orda olmak isterdim ama biliyorsun meleğim çalışmak zorundayım.

-Bilmem mi kızım. Sen bizi düşünme kendi geleceğini düşün. Tamam mı.
Şimdi kapatmam gerekiyor. Misafirlerim gelecek. Sesini bir duyayım istemiştim.

-Tamam annecim çok öpüyorum.

Telefonu kapattım. Çantamdan aldığım ilaçların ilkine başlamıştım.
Geleceğimi düşünmemi söylemişti.
Ama ben burda kendi geleceğimi değiştiriyordum. Ve haberi bile yoktu.