Train Tracks To Serendipity [KTH]

52.BÖLÜM

Taehyung

Mumların kokusu bütün odayı sarmışken rüyada gibi hissediyordum.
Pera bana bakarken gülümsedi ve sanki bulaşıcıymış gibi gülümsemesi bana geçti.

"Ben seni hakedecek ne yaptım ki?"

Elimi Pera'nın yanağına uzatmamla yüzünün her ayrıntısını aklıma kazımak istercesine inceledim.

Bakışlarım dudaklarına kayarken yavaşça yaklaştım.

"Ayy!! Taehyung tekme atıyor."

Heyecanlanıp geri çekilmemle Pera hızlıca elimi tuttu ve karnına koydu.
Dikkatlice odaklamamıştım ki avcumda hissettiğim minik bir tekmeyle sevinçten havalara uçacaktım.

"Hissettin mi?"

Benimle aynı heyecanı paylaşan Pera gülümseyerek bana bakıyordu.

"Pera bu.. bu çok güzel bir hismiş."

Heyecandan dilim dönmüyor gibiydi. Konuşabilsem de hiçbir sözcüğün hislerimi anlatabileceğini sanmıyordum.

"Teşekkür ederim sevgilim. Bana dünya verdin. Seni seviyorum."

Sözlerimi bitirir bitirmez yaklaşıp dudaklarımı onunkilere kapattım.
Karşılık vermesiyle elleri ensemdeki yerini buldu. Şuan dünyanın en mutlu adamı olabilir miydim...

.......

Yanağımda hissettiğim küçük dokunuşlarla gözlerimi aralamaya çalıştım.

Eli yanağımda gezinen Pera uyandığımı farketmesiyle alt dudağını ısırdı ve.

"Ahh uyandırdım galiba"

Derin bir nefes aldım ve elimi Peranın beline dolayıp olabildiğince kendime çektim ve kafamı boynuna gömdüm.

"Böyle uyanmak için herşeyimi verebilirim."

Pera kıkırdadı ve "Bebeğimiz doğduğunda asla böyle uyanamayacağız biliyorsun değil mi?"

Peranım boynuna gördüğüm kafamı kaldırdım ve onum yüzüne hizaladım.
"Bebeğim için uyumasam da olur."

"Öyle mi dersin?"

"Tabikide dokuz ay boyunca onu karnında taşıyorsun zaten. Doğduğu zaman sürekli senin uyanmana izin vermeyeceğim."

Gülümseyerek elini saçlarıma getirmesiyle "Sen harika bir baba olacaksın Taehyung. Bebeğimiz çok şanslı."

"Harika bir de annesi var."

"Ahh Taehyung birşey söyleyeceğim."
Başımı sallarken Pera devam etti.

"Biliyorsun bebeğimiz 5 aylık oldu ve Annemle babamın hala haberi yok. Daha fazla gizleyemeyiz."

"Pekii nasıl söyleyeceğiz."
Vücudum biraz gerilirken Pera'nın cevabını bekledim.

"Bir haftalığına eve döneceğim. Zaten gittiğimde öğrenmiş olacaklar. Telefonda söylemek istemiyorum. Zaten başka bir çözüm yolu yok."

"Bende geleceğim."

"Hayır Taehyung hayır. Kendim gitmeliyim."

"Heyy ailen hakkımda nasıl düşünecekler o zaman?"

"Babamın seni atlarına yem yapmasını istemiyorum Taehyung. Onu tanımıyorsun. Emin ol sizinkiler kadar sakin ve olumlu bir tepki vermeyeceklerdir."

Biraz doğruldum ve kolumun üzerine yaslandım.
"Atlara yem olsam da umrumda değil. Ailenin her türlü tepkisiyle başa çıkabilirim. Seninle geliyorum ve itiraz istemiyorum. Tamam mı?"