Train Tracks To Serendipity [KTH]

49.BÖLÜM

Pera

"Daha iyi misiniz?"

Biraz utançla başımı salladım ve elimdeki su şişesinden bir yudum daha aldım.

Tren istasyona girerken yanımdaki tren görevlisi yanımdan uzaklaşmıştı.
Tren kaza yapacak diye resmen ağlayarak ortalığı ayağa kaldırmıştım.

Aslında kaza saat 17.20 gibi olmuş ve şükür ki ölen olmamış.
Vagon görevlileri de aralarında o konuyu konuşurken ben olayı tamamen yanlış anlamıştım.

Sonunda tren istasyona giriş yaparken herkesle beraber bende indim. Havanın soğuk olmasını aldırmadan derin bir nefes aldım ve havayı ciğerlerime çektim.

Karnım gurulduyordu. Elimi karnımda gezindirdiğimde

"Özür dilerim bebeğim. Annen bugün bencilce davrandı."

İstasyona perin kısmına girdiğimde başımı yere eğmiş bir şekilde ilerlerken başımı kaldırdım.
Kalbimin ritminin hızlanmasıyla beraber gördüğüm kişi Taehyung'dan başkası değildi.

Elinde telefonla birşeye bakıyordu ve telefon elinden düştü.
Adımlarımı hızlandırdım.

"Taehyungg!!"

Bir anlığına kımıldamadı. Sonra yavaşça başını çevirmesiyle beni farketti.
Ne ara koşarak yanıma geldiğini anlamamıştım ama bir anda kendimi Taehyung'un kolları arasında buldum.

Hıçkırarak ağlaması üzerine çok şaşırmıştım. Havada kalan kolların sırtına bağlanınca sonunda bir bütün  olmuştuk.
Taehyung'un ağlaması gözlerimin dolmasına sebep olmuştu.
Zaten hamilelik hormonlarımdan dolayı fazla duygusaldım.

"Pera seni göremeyeceğim diye çok korktum."

Hıçkırıkları arasında konuşmaya çalışırken bende titreyen sesimle cevap verdim.

"Bende"

Yavaşça benden ayrılmasıyla ellerimi yüzüne çıkardım gözyaşlarını sildim.
Gözleri ve burnu kıpkırmızı olmuştu.

"Hiçbir şey gördüğün gibi olmadı. Sana yemin ederim hayatımda senden ve bebeğimden başka kimse yok."
Devam edecekken onu susturdum.

"Sana inanıyorum Taehyung. Ben çocukça davrandım. Özür dilerim."

"Hayır özür dileme. Hepsi benim hatamdı."

Taehyung yanaklarımı avuçlarının içine alırken gözyaşlarımı sildi.
Bakışları benimkine kilitlenirken biraz daha yaklaştı. Kalbim kafesin içinde çırpınan bir kuş gibiyken sadece bekledim.

Taehyung boğazını temizledi ve yakınlığını o an farkedip geri çekildi.
Elimi tutup çıkışa doğru ilerleyeceği sırada hislerimin beni yönetmesine izin verdim. Taehyung'un elini daha sıkı kavrayıp kendime doğru çekmemle bana dönmesini sağladım.

Biraz parmak uçlarımla yükselip dudaklarımı dudaklarına birleştirdim.
Kalbim atmayı durdurmuş ve aklım da fonksiyonlarını kaybetmiş gibiydi.
Yavaş yavaş geri çekildiğimde şaşkınlıkla bana bakan Taehyung yüzündeki ağlamaklı bir ifadeyle elini boynuma getirip dudaklarıma eğildi.
Gözlerimin kapanmasıyla sanki kimseciklerin olmadığını sadece ikimzin olduğu bir evrende gibi hissediyordum....

Taehyung yavaşca geri çekilirken gözlerimi açtım.
Bir ayıcığı andıran suratına gülümseme yerleşirken bende gülümsedim.

"Seni seviyorum."

Gözlerim yine aptalca dolarken kollarımı boynuna doladım ve sıkıca sarıldım.
Nasıl oldu da böylesine yoğun duygularımı kendime itiraf edememiştim ben.