Train Tracks To Serendipity [KTH]

29.BÖLÜM

Taehyung

Lobide bizimkilerle buluşmamızın ardından Pera annesinin aradığını söyleyerek bizden uzaklaştı.

Bense bizimkilerin sorgulayan bakışlarının esiri altındaydım.
Dün gece bağırarak Pera'dan hoşlandığımı söylemiştim. Büyük ihtimalle o an orada olmayan Hyerin ve Joongki de haberdardı.

-Taehyung bak Pera öylece duygularını kullanabileceğin birisi değil.

Joongki'nin sözü üzerine nefesimi bıkkınlıkla dışarıya verdim.

-Ben Pera'nın duygularını falan kullanmıyorum Joongki. Gerçekten onu seviyorum. Bebeğimi sevdiğim kadar seviyorum onu.

Belkide Hayatıma Pera ve bebek girene kadar hiç ciddi ilişkimin olmamış olması onları şüpheye düşürüyordu.
Ama ben duygularımdan emindim. Onu istiyordum. Bebek doğduktan sonra ayrı olma düşüncesi bile içimi burkuyordu.

Pera'nın gelmesiyle herkes ayaklandı.

-Hadi kahvaltı yapalım. Ben çok acıktım.
Pera beklediğimin aksine normal davranıyordu. Nasıl davrancağımı tam kestiremiyordum.

Sessizce kahvaltı masasında otururken kimseden çıt çıkmıyordu.
-Hadi ama çocuklar. Buraya somurtmaya mı geldiniz?
Bugün tatil ve eğlenmeliyiz değil mi?

-Pera doğru söylüyor. Kahvaltıdan sonra ne yapıyoruz?

-Benim bir fikrim var.
O an herkes Hyerin'e döndü.
-Kartopu savaşı yapabiliriz

-Hadi ama Hyerin çocuk değiliz.

Joongki ve ben karşı çıktığımda bizi pek dinlemiş gibi görünmüyorlardı.
....

-Gerçekten yapacak mıyız bunu.

-Joongki'nin elindeki kartopunu bana atmasıyla kendimi geri çektim.

-Yaa Joongki aynı fikirdeyiz sanıyordum.

-Boşversene Taehyung. Bu çok eğlenceli.
Arin ve Pera'nın kahkahaları bize kadar geliyordu.
Arin benim olduğum tarafa doğru koşarken Pera elindeki kar topunu atınca Arin'i ıskalayıp alnıma gelmesiyle yerdeki yumuşak karla buluştum.

Ne olduğunu anlayamamışken başımı kaldırdım ve ağzını elleriyle kapatan Perayla göz göze geldim.

-Taehyung ben. Hahhahaa özür dilerim.
Kahkahalarının ardından hemen ayağa kalkıp elimle büyük bir kartopu yapım ona doğru histerik bir gülüş attım.

-Taehyung ha-hayırr. Sakın bak.

Geri geri giderken benim adımlarım da ona doğru gidiyordu.
Hemen arkasını dönüp koşmaya başladı.
Bende arkasından onu yakalamaya çalışarak koştum. Kalabalık ortamdan uzaklaşınca adımlarımı hızladırdım Perayı belinden kavramamla döndürüp kendime çektim.

-Yakaladım seni.
Gülerek kollarımdan kurtulmaya çalışıyordu.

Yerdeki karım buzladığını farketmeden Pera'nın ayağı kaydı bende dengemi kaybetmemle ikimiz yumuşak kara düştük.
Pera sırt üstü kara düşmüştü bense hemen üzerinde dirseklerimi kara dayamış bir şekilde üzerine düşmüştüm.
Yüzündeki gülümseme aniden kaybolmuştu.
Gözlerimi gözlerinden ayıramıyordum. Kalbim yine yerinde durmayı reddediyordu.
Gözlerim dudaklarına indiğinde deli gibi öpmek istesem de kendimi sırt üstü yan tarafa attım.
Zaten ben yapmasam o beni itecekti.

-Taehyung ben..

-Gidelim mi?
Ayağa kalktım ve elimi ona uzattım.
Elimi tutup ayağa kalktı.