Train Tracks To Serendipity [KTH]

42.BÖLÜM

Pera
Huzurla gözlerimi aralarken derin bir nefes aldım. Gözleri kısık bir şekilde açmışken kolumun altında hissettiğim bedenle gözlerimi tamamen açmışken karşımda gördüğüm derin bir uykuda olan Taehyung dan başkası değildi.
Aramızdaki yakınlığı yeni idrak etmemle emek kolumu çekip oturur pozisyona geçtim.
Aramızda makul bir mesafeyle uyumuşken nasıl oldu da böyle yaklaşmışım ki?
Başımı Taehyung'a geri döndürdüm. Yattığı yerden milim kımıldamamıştı. Tamamen yaklaşan bendim.
Bakışlarım masumca uyuyan yüzünde gezerken tuhaf hissetmiştim. Alnına düşen saçları karışık olmasına rağmen onu tatlı gösteriyordu.

Onu ne kadar izlediğimi bilmiyordum ama aniden çalan sabah alarmıyla oturduğum yerden irkildim aceleyle ayağa kalktım. Hızlı adımlarla odadan dışarıya çıktım.

Neden yaptım bilmiyorum ama uyanınca yanında olmak istememiştim. Lavaboya gittim ve musluğu açıp yüzümü yıkadım.
Duyduğum kapı sesiyle Taehyung'un uyandığını anladım. Gelen ikinci kapı sesi ise odasına girdiğini belirtiyordu.

Banyodan kapıyı aralayıp çıktım ve yavaş adımlarla mutfağa indim.
Aynı evin içinde Taehyung'dan kaçıyordum resmen. Mutfağa geçip kahvaltılık birşeyler hazırlamaya başladım.
O sırada Arin'in numarasını tuşladım.

Çok geçmeden açmıştı ve hoparlörü açtım.
-Günaydın annecik.
-Günaydın Arin. Ne yapıyorsun?
-Az önce kalktım bebeğim kahvaltı ediyordum. Sen ne yapıyorsun bakalım.
-Taehyung'un evindeyim. Kahvaltı hazırlıyordum.
-Taehyung'un evinde misin? Neden ki?
-Yalnız kalmamı istemiyor.
-Ahh anladım. Peki sen rahat mısın? Hani şeyden yani?
-Benim için bir sorun yok iyiyim.
-Öyleyse sorun yok.
-Arin bugün Hyerin sen ben toplanalım mı?

-Aa çok iyi olur. Bugün işim yok. Hyerin'in de izin günü diye biliyorum. Tamamdır o zaman bana gelin beraber takılırız.
- Aslında size birşey anlatmam gerek?
-Ne oldu? Kötü birşey mi?
-Hayır sayılmaz. Gelince konuşuruz tamam mı?

-Peki annecik. Bekliyorum sizi.

Telefonun kapanmasıyla arkandan gelen sese doğru başımı çevirdim.

-Nereye gideceksin?

Kol düğmelerini geçirmeye çalışarak gelen Taehyung'u baştan aşağı inceledim.
Normal bir takım elbise giymesine rağmen neden bana çok iyi görünüyordu? Yani defalarca onu böyle görmüştüm.

-Arin ve Hyerin ile buluşacağım.
Kol düğmelerini geçirmeyi bitirip bana doğru yaklaştı.
İyice yaklaşmasıyla yutkunurken elimdeki bıçagı yavaşça aldı ve tezgaha bıraktı.

-Sen şimdi oturuyorsun ve kahvaltı hazırlamayı ben devralıyorum. Beni omuzlarımdan tutup çevirdi ve masaya doğru ilerletti. Karşı gelemeden oturmamı işaret etti.
Bende ısrarcı olmadan istediği gibi sandalyeye oturdum.

Tezgaha tekrar döndü ve benim yarım bıraktığım kahvaltıyı hazırlamaya devam etti. Telefonumla ilgilenirken gözümün ucuyla Taehyung'un sağa sola hareketlerini izliyordum.
Ortaya iyi bir sonuç çıkarmak için özel bir çaba harcıyordu ve bu benim gülümsememe sebep oldu.

Sonunda hazırlandığı herşeyi masaya yerleştirmeyi bitirince oturdu ve sürahiden masadaki bir bardağa şeftali suyu doldurdu.
Bu kadar iyi olmak zorunda mısın be adam!
Bardağı önüme koymasıyla kollarını masaya dayayıp bana baktı.
-Ee nasıl görünüyor.

O sırada masayı incelemekle olan ben başımı kaldırdım ve
-Woaah Taehyung.. Bunları yapmayı nerden öğrendin?

Dişlerini gösterecek bir şekilde gülümserken takım elbisenin içinde gayet seksi duran bu adam nasıl oluyor da aynı anda sevimli bir ayıya dönebiliyordu ki?
Onu geçtim ben niye sürekli Taehyung ile ilgili böyle düşünüp duruyordum?
Dün geceki rüya beni baya etkilemiş olmalıydı.