Taehyung
Salonu toparlamayı sonunda bitirmiştim. Yapmadan uyumaya gitsem Pera sabah erkenden toplamaya uğraşırdı. Böyle bir durumun olmaması için toplamaya karar vermiştim.
Salonun ışıklarını kapattım ve merdivenleri çıktım.
Tam odamın kapısına gelmişken. Pera'nın odasına doğru baktım. Kapı biraz aralık kalmıştı.
Kapıyı ses çıkarmadan kapatmaya karar verdim.
Elim kapının koluna gidecekken içerden sesler geliyordu.-Nasılsın bebeğim? Orası rahat mı?
Biliyor musun baban sana çok değer veriyor. Senin için çok heyecanlı.
Neden bilmiyorum ama ona çok güveniyorum. Acaba beni hissettiğin gibi onu da hissedebiliyor musun?Yüzüme kocaman bir gülümseme yayıldı. İçimde birşeyler kaynıyor gibi hissettim. Tuhaf bir histi.
Baban sana çok değer veriyor.
Bu cümleler kalbimi eritiyor gibiydi.
İçerden ses kesildi.
Daha dikkatli dinlemek için kapıya biraz daha yaklaştım.
Biraz daha yaklaşayım derken kapının açılmasıyla dengemi kaybedip içeriye düştüm.-Taehyung?
Başımı kaldırdım ve kapının kolunu tutan Perayla gözgöze geldim.
-Kapıda ne yapıyorsun?-Ahh şeyy.. Kapı biraz açık kalmış onu kapatmaya çalışıyordum. Sakın yanlış anlama.
Sesimin heyecanlı çıkmasına engel olamadan hızlıca ayağa kalktım.
-Yanlış anlamadım Taehyung.
-Ta..tamam ben gideyim o zaman.
-İstersen biraz bebeğinle konuşabilirsin.
-Hıımm?-Yani düşündüm de bebeğimizin babasını hissetmesi ve sesini bilmesi gerekiyor. Tabi istersen.
-Tabikide isterim Peraa.
Kapıyı kapattı ve yatağa ilerleyip oturdu.-Gelmiyor musun?
Hemen onun yanına gidip yatağa oturdum.
Elimi yavaşça Pera'nın karnına uzattım. Güldü ve
-Bebeğimiz seni öyle hissedemez.
Elimi tuttu ve pijamasının altına soktu.
-İşte seni böyle hissedebilir.Kalbim neden bu kadar hızlı atıyor. Bebeğime daha yakın olduğum için mi?
Biraz öylece durdum.
Hissedebiliyor gibiydim. Daha sıcak bir histi bu.-Hadi ona birşeyler söyle.
-Ahh evet birşeyler söylemeliyim.
-Merhaba miniğim. Baban tam burada. Beni hissedebiliyor musun?
Hissediyorsan seni çok seveceğimi bil tamam mı? Annene de zorluk çıkarmamaya çalış olur mu?
Başımı kaldırdım. Pera gülümseyerek karnına bakıyordu.-Bence seni hissedebiliyor. Ben buna inanıyorum. Gözlerini benimkiyle buluştuğunda gülümsemeye devam ediyordu.
-Ama artık ona iyi geceler demelisin. Yarın işe gideceğiz.
-Ahh doğru. Ben gideyim o zaman sen de güzelce uyu.
-İyi geceler.Kapıya ilerleyip çıktım. Kendi odama girer girmez kendimi yatağa attım.
Yüzümde sürekli bir sırıtış vardı.
Kalbim de hala hızlı atıyordu. Bebeğime yakın olduğum içindi değil mi?
....Sabah Perayı kliniğe bıraktım. Öğlen yemeği için birlikte çıkmaya sözleştik.
Pera şirket ve klinik arasında çok mesafe olduğunu söyleyip dursa da sonunda ikna etmiştim.
Şirkete girer girmez Luna hızlıca karşımdan geldi.-Taehyung bey acil bir sorunumuz var!.
-Ne oldu Luna?
-Bugün yapacağımız çekim için bir model gelemedi. Ne yapacağız?-Yedek Modellerden birini yerine koyun.
-Erkek model yok Taehyung bey. Bugün tamamlanıp yayınlanması gerekiyor. Aksi taktirde zarara uğrayacağız.
-Biraz düşüneyim Luna siz diğer çekimlere başlayın.-Emin misiniz?
-Eminim başlayın.Hızlı adımlarla odama geçtim. Bu yaptığımız anlaşma en büyüğüydü. Ve gerçekten çok uğraşmıştık. Eksik bir model herşeyi mahvedebilirdi.
Birkaç ajansı arayıp model sordum.
Ama kore ile anlaşma yaptığımız için erkeksi konsept için koreli model gerekiyordu.
Şansıma da model yoktu.
-Luna kapıyı çalarak içeriye girdi.
-Taehyung bey bir fikrim var.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Train Tracks To Serendipity [KTH]
Romance"Eliyle gözyaşlarımı sildi. -Pera biliyorum tam bir aptalım. Ama bundan sonra bana yalan söyleme. Açsan açım de, kızdıysan kızdım de, yanına gelmemi istiyorsan gel de. Sizi asla yalnız bırakmayacağım."