53.BÖLÜM

20 3 4
                                    

Pera

"Taehyung şu valizi alır mısın!?"

"Tamam geldim!"

Taehyung'un merdivenlerden hızlıca gelmesiyle birşey unuttum mu diye odaya hızlıca bir göz gezdirdim.

Dün akşam Annemleri arayıp erkek arkadaşımı tanıştıracağım diye geleceğimizi haber vermiştim.
Biraz şaşırsalar da annem çok yumuşak davranıp Taehyung'un ne yemeği sevdiğini falan sormuştu. Tabi aynı şeyi babam için söyleyemeyecektim.

Ve Taehyung için de çok endişeliydim. Her ne kadar en fazla ne olabilir ki diye söylenirken onu daha fazla germemek için birşey olmayacak diyip duruyordum.
Umarım...

Sonunda evden çıkmayı başarabilmiş ve arabaya yerleşmiştik.
Kemerlerimizi taktıktan sonra Taehyung'un vitesin üzerindeki elinink tuttum. Gerginliği yüzünden okunuyordu.

Bana baktığında gülümseyip elimi kavradı ve dudaklarına götürdü.
Ahh bu adam bana kalp krizi geçirtecekti.
...

Yolda ilerlerken inat gibi zaman hızlı geçiyordu ve çiftliğe yaklaşıyorduk.
Hem eve sonunda gidiyorum diye heyecanlıyken hemde bir o kadar da bebeğimi öğrenecekleri için korkuyordum.

Sonunda yol bitmişti ve eskisine nazaran çok daha gelişmiş olan kırsal kasabaya girmiştik.

Taehyung'a verdiğim talimatlarla ilerlerken çiftliğin büyük yeşil kapısına gelmiştik. Kameradan geldiğimizi farkeden çalışanlardan biri  kapıyı uzaktan sistemle açtı.

Tekrar eve gelmemenin duygusuyla gözlerim dolarken kapıdan geçmiştik ve villa tipi evin önüne geldiğimizde arabayı durdurduk.

"Ahh şuan çok gerginim. Hiç hazır hissetmiyorum."

Karnımı tutarak söylediğim şeyle Taehyung elimi tuttu ve ona doğru döndüm.

"Sakin ol ben yanındayım. Ne olursa olsun ailene bizi kabullendireceğim. Tamam mı?"

Benimkinden daha gergin çıkan sesine rağmen bir nebze olsa rahatlamıştım. Taehyung arabadan indi ve benim kapıma gelip açtı.

Evin kapısının açılma sesiyle annemin sesini duydum.

"Peraaam!"

Ahh bi dakika şimdi ağlayacağım galiba..

"Benim prensesim geldi mi sonunda?"

Babamın sevecen sesi kulaklarımı doldururken arabadan indim.
Aramızda araba olduğu için henüz karnımı görmeyen ailem kapıdan çıkıp merdivenleri inerken Taehyung'un elini tuttuğunu farkettim.

"Sen Taehyung olmalısın. Hoşgeldin delikanlı."

Taehyung başıyla onları selamlarken beni arkasına alıp arabanın ön tarafına ilerledi.

"Hoşbulduk efendim."

Annemle babam şimdi tam karşımızdaydı ve gerçeklerle aralarında sadece Taehyung vardı.

"Kızım gel söyle seni bir göreyim."

Babam kollarını açmış beni beklerken  derin bir nefes aldım ve alt dudağımı ısırıp Taehyung'un arkasından çıktım.

Annemle babamın beni ve bebeğimi gördükleri an şaşkınlıkla bana bakarken oluşan derin sessizlik beni öyle bir germişti ki Taehyung'un elini farketmeden daha fazla sıkmıştım.

"Pera sen.. ahh inanamıyorum."

İlk tepki annemden gelirken babamın şaşkın bakışları öfkeyle Taehyung'a kaymıştı ve hemen söze girdim.

Train Tracks To Serendipity [KTH]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin