Schaduw van de wolf

hoofdstuk 34

De late ochtend zon scheen de kamer in en wekte mij. Ik rekte me uit. Door het lichaam dat naast me bewoog realiseerde ik waar ik was.

Dit was Zanders kamer. Zijn bed. Ik lag met hem in zijn bed. Zonder kleren.

We waren tot laat wakker gebleven en hij had me geweldig laten voelen. Iets wat ik al lang niet meer voelde. Mijn wangen werden warmer bij de gedachten wat hij allemaal had gedaan.

Ik bleef Zanders slapende gezicht bewonderen tot hij wakker werd. 'Goedemorgen,' zei hij met zijn hese ochtend stem. De vlinders in mijn buik waren al wakker, maar besloten mijn hele lichaam rond te vliegen. Zander legde zijn hand op mijn bovenbeen.

Ik leunde naar hem toe om ons plezier van vannacht te vervolgen maar Zander houdt me tegen. Verbaast kijk ik hem in de ogen. 'Ik heb straks een belangrijke vergadering,' verklaarde hij. Ik mopperde toen hij het bed uitgleed. Mijn ogen hield ik niet van hem af toen hij zich aankleedde. Zijn spieren bewogen bij elke beweging die hij maakte. Het zag er als kunst uit. 'Wat kan belangrijker zijn dan bed?' kreunde ik. Zander lachte en keek naar me van het voeteinde. 'Er zijn roddels door de roedel gegaan en er ontstaat ophef.' Ik fronste. 'Er gaan roddels over hoe ik vrouwen meer recht dan mannen zal gaan geven. En de mannen die al niks vinden over vrouwenrechten veroorzaken chaos,' ik kroop naar het voeteneinde en ging voor Zander zitten, 'daarover gaat de vergadering. Abel Cole, degene die een soort "opstand" leidt heeft een gesprek aangevraagd met mij en mijn vertrouwde wolven.' Zander gaf me een snelle kus. Ik keek stil toe toen hij vertelde dat hij zo snel mogelijk terug zou komen en hoe hij de kamer verliet.

De kamer voelde meteen leeg en veel te groot aan. Gelukkig hield zijn geur me gezelschap. Ik snoof de geur die in zijn kamer hing in.

Na een tijd lang in stilte staren besloot in bad te gaan.

Het warme water liep de kraan uit, het bad in en verwarmde daarmee gelijk de ruimte. Ik keek naar mezelf in de spiegel en zag mijn roze wangen, maar het glas besloeg van de warme die het bad uit kwam. Ik kon mezelf niet goed meer zien in de reflectie. Uiteindelijk trok ik mezelf weg van de spiegel en stapte het warme bad in.

Mijn spieren ontspande zich.

Alle zorgen leken jaren geleden. Mijn hoofd was leeg. De enige gedachte die rondliep was Zander. Hoe zijn lippen over mijn lichaam ging. Zijn handen tussen mijn benen. Het genot dat hij me had gebracht. De vlinders die we met elkaar deelde.

Ik blies mijn adem uit en zakte nog een stukje verder het warme water in dat steeds hoger kwam.

Toen het bad genoeg gevuld was draaide ik de kraan dicht. Ik genoot van de stilte die in de kamer was. Mijn hoofd was al een hele tijd niet leeg geweest. Niet zo ontspannen.

Maar de stilte werd al snel verstoord door stemmen in de hal. Het huis was groot waardoor je zou denken dat geluiden verdwaalde en verdwenen, maar alles wat in de hal gesproken werd, galmde de kamers door.

'Zander Zaveri,' begroette een onbekende stem. 'Ik heb veel gehoord in het dorp.' De stem was duidelijk en goed hoorbaar vanaf hier. Maar Zanders stem klonk zachter en was amper te horen vanaf de badkamer. Ik probeerde het klotsende water stil te laten worden. 'Waar is je luna? Is ze er niet bij?' Er klonk minachting in zijn stem wat me hier zelfs klein liet voelen. 'Ze rust uit op dit moment,' zei Zander. Zijn stem gaf me weer vlinders.

'Laten we naar de vergaderzaal gaan. De rest wacht al.' De zachte voetstappen galmde de hal uit.

Ik blies mijn stilgehouden adem uit. Waarschijnlijk was dat Abel Cole. Zijn stem verraadde zijn minachting voor vrouwen. Hoe hij luna uitsprak liet me al minder voelen.

Ik liet de gedachten over de man van me afwassen en weekte mezelf in het warme water. Gisteravond was de eerste keer dat ik vergat wat er allemaal was gebeurt. Zander was de enige waar ik aan dacht. Mijn mate.

Mate.

Inderdaad, mate.

De tijd vloog voorbij. Mijn huid begon te rimpelen. Daarom besloot ik het bad uit te gaan.

Van een plank pakte ik een handdoek om mezelf af te drogen. Op het glas van de spiegel veegde ik de condens eraf om mezelf te zien. Mijn lichaam voelde opgeblazen, maar de spiegel liet me een meid zien die er in topvorm uit zag. Er was nog niks te zien van wat er in mijn buik omging. Met mijn hand gleed ik over mijn buik. Ik kon de aanwezigheid van het welpje voelen in me. Het voelde zo speciaal.

Uit een kastje trok ik kleren die Zanders in de badkamer had gelegd. Het was een shirtje dat goed aansloot op mijn lichaam en een spijkerbroek zoals altijd. Er scheen een glinstering in mijn ooghoeken wat mijn aandacht trok. Er lag een versierd doosje weggestopt in het kastje. Ik pakte hem op. De geur die er af kwam deed me denken aan de geur van de blush gister.

Voorzichtig opende ik het doosje. Er lagen allemaal sierraden in. Mijn handen gleden eroverheen en stopte bij een gouden ketting. Ik haalde hem eruit en legde het doosje op de wastafel onder de spiegel. De ketting in mijn handen was prachtig. De hanger bevatte het symbol van de schaduwroedel. Mijn hand streek langs het goud. Uiteindelijk opende ik het slotje en hing de ketting om mijn nek. De hanger kwam net boven de rand van het shirt. De ketting leek me zekerder overkomen. Ik glimlachte.

Na ongeveer een uur of twee badderen was ik eindelijk de kamer uit. Vim had me begeleid naar beneden de gezamenlijke ruimte die leeg was. Er stonden boekenkasten en banken. Ik zocht een boek van de plank en bekeek de titel. Maar mijn aandacht schoot naar de deuren die open werden gegooid.

Een man stoorde de deuren uit. Hij stopte toen zijn ogen mijn kant op keken. Angstig keek ik niet zijn kant op. De geur die over hem heen ging was woede. Iets waar ik niet bij betrokken zou willen worden.

De man sloeg met zijn armen in de lucht toen Zander de deur ook uit kwam. 'Je kunt een vrouw niet gewoon rond laten zwerven,' zei de man fel tegen Zander. Er ging een nare rilling langs mijn ruggengraat bij de toon die de man aansloeg. Zander gromde bij zijn minachting die duidde naar mij. 'Die vrouw is toevallig jouw luna.' Ik pakte het boek steviger vast in mijn hand vanwege de sensatie in mijn lichaam bij het horen hoe Zander voor me opkwam. De man snoof. 'Een luna is niks meer dan een product. Je moet het opbergen voordat je het kwijt bent. Want vrouwen lopen weg. En die luna is hier alleen maar voor jouw nazaad. Alsof ze dom is om dat toe te laten.' Ik voelde Zanders emoties door me heen gaan. Hij hield zijn woede voor de man in. 'Abel. Je bent hier gekomen voor een overleg, niet om je alfa de baas te zijn,' zei Zander met op elkaar gedrukte kaken. De man lachte. 'Je bent te slap voor een alfa. Als je een beetje op je vader leek had je je luna in haar kamer opgesloten tot ze haar plichten had vervult.' Ik zette het boek terug en keek vanuit mijn ooghoek naar de man. Zijn ogen waren gefixeerd op mij. 'Als ik op mijn vader leek had ik je allang laten verdwijnen. Maar ik heb grenzen en los mijn problemen zelf op.' De man richtte zich weer op Zander. 'Daar ga je de fout al in,' zei hij voordat hij weg liep.