Schaduw van de wolf

hoofdstuk 42

Zander verschoof in zijn stoel. 'Ik hoef alleen maar bewijs te hebben van je daden en je bent niks meer,' probeerde hij kalm te zeggen. Abel wuifde zijn bedreiging weg. 'Ach wat zou dat een zonde zijn. Mijn werk zal vast vele inspireren als ze zien dat dit allemaal plaats vond onder de ogen van hun alfa.' Ik besefte me dat ik nog steeds in de deuropening stond. Dus besloot ik plek aan tafel te nemen. Abel volgde elke stap die ik zet.

'Het zal niet lang duren voordat alles wat je bezit verloren gaat,' zei Abel tegen Zander zonder zijn ogen van me af te houden toen ik ging zitten. Hij verschoof zijn stoel en stond op. 'Ik zal je wolven laten weten over het goede nieuws van je welp. Ze zullen vast blij zijn.' Abel haalde zijn ogen van me af om Zander aan te kijken. 'Hayes is al op pad om het nieuws te brengen,' loog Zander. Abel haalde zijn schouders nonchalant op - maar toch rook ik een lichte angst - en liep weg. 'Dan zal ik hem de groeten van je doen als ik hem tegen kom.' Abel verdween de eetzaal uit.

Er was een spanning weggegaan toen Abel uit het zicht was. Zander ademde zijn gespannen adem weer uit. 'Wat kwam hij hier doen?' vroeg ik. Zander wreef over zijn gezicht, duidelijk vermoeid van Abels bezoek. 'Zijn zo nodige bedreigingen leveren tijdens een onverwacht bezoek. Hij vertelde over dat er een onbekende wolf het territorium in was gekomen en dat ik er jacht op moest maken.' Hij keek me niet aan. 'Denk je dat Abel het gemunt had op Hayes? Ik kon een verborgen geur van angst ruiken toen je Hayes benoemde.' Zander haalde zijn schouders op. 'Dat zou kunnen. Abel wist nog niet over Hayes terugkeer tot vandaag. Maar hij was degene die de leugens over Hayes' dood had verspreid,' zei hij, 'dus dit moet vast voor argwaan zorgen naar Abel.' Zijn ogen hadden me eindelijk gevonden.

'Heb je Abel iets laten weten over wat we weten?' Zander schudde zijn hoofd. 'Hij weet van niks.' Ik haalde opgelucht adem.

Ik schepte wat eten op mijn bord en nam een hap. Zander bleef stil en staarde langs me - naar de hal.

De stilte die nu gevallen was beviel me niet. 'Denk je dat Abel actie zou ondernemen?' probeerde ik de stilte te verjagen. Zanders ogen focuste weer op mij. 'Het zal niet lang meer duren voordat hij wat gaat doen.' Ik knikte. Toen ik een hap ik mijn mond wou doen stormde iemand de eetzaal in.

'Abel heeft de maanroedel verplaatst en heeft een brief achtergelaten,' zei Hayes terwijl hij naar Zander liep met een brief. Hij legde het voor Zander neer. 'We moeten actie ondernemen.' Zander fronste van Hayes naar de brief. 'Abel heeft dingen in actie gezet. We weten niet wat, maar het is niets goeds. De wolven in het dorp zijn onrustig.' Zander pakte eindelijk de brief voor zich en las het. Zijn ogen werden groot en emoties van angst gingen door me heen. 'Wat is het?' bracht ik uit. Hayes leek nu pas door te hebben van mijn aanwezigheid. 'Luna... ik wist niet dat je hier zou zijn. Excuses voor mijn manieren.' Ik knikte als een beleefd gebaar. Van Hayes had ik geen respect verwacht, van niemand.

Zander legde de brief weer op tafel. 'Hij wist dat we hem zouden vinden...' Zander sprak meer tegen zichzelf dan tegen ons. Hij stond op. 'Verzamel Toby en de rest,' commandeerde Zander Hayes. Hayes knikte en verliet de ruimte. Ik keek nog steeds verbaast naar Zander.

Hij leek me niet op te merken toen hij de ruimte ook wou verlaten tot ik mijn keel schraapte. Zander leek even te schrikken, maar wist het te verbergen. 'Wat stond erin de brief?' Ik was bezorgd. Mijn roedel was niet waar Hayes had gezocht. Het enige wat er was, was een brief en het maakte Zander bang. 'Niks belangrijks,' zei hij ontwijkend. Ik stond op en liep naar hem toe. 'Staat er iets over mijn roedel in? Wat staat erin?' Zander schudde zijn hoofd. 'Je hoeft je geen zorgen te maken.' Hij wou zijn handen op mijn schouders leggen, maar ik stapte weg. 'Zander, dit is mijn roedel waar we het over hebben. Vertel me wat Abel geschreven heeft.' Hij haalde een hand door zijn haar. 'Alleen dat hij wist dat we achter hem aan zou kunnen en dat hij besloten heeft dat de roedel beter verdient.'

Het voelde alsof er een last van mijn schouder viel. 'Dan heb je bewijs dat Abel tegen je werkt? Hij werkt tegen zijn alfa. Dat is strafbaar.' Ik keek hoe Zanders borst steeg en daalde. Hij haalde gefrustreerd adem. 'Het is niet genoeg,' zei hij tot hij weg liep. Ik draaide me om om te zien hoe hij de ruimte verliet. Zander wist me altijd gek te maken. Hij vertelde of te weinig, of te veel.

Hij maakte me gek.

Mate.

Verdomme, mijn mate maakte me gek. En elke keer wist ons verbond zijn fouten op te lossen.