Schaduw van de wolf

hoofdstuk 33

De vreugde van de drukte en de alcohol sleepte me mee in ontspanning.

Zander en ik zwierven tussen de lichamen door. Af en toe werden we tegen gehouden voor een gesprek. Ik werd voorgesteld aan veel verschillende wolven, maar vergat de nam zodra hij gezegd was.

We namen de tijd om te luisteren naar de muziek die uit de zwarte boxen kwamen. Zander vertelde me dat iemand het had gesmokkeld uit het mensendorp. Het liet het gezang van mensen horen waar wij op danste. Ik schuurde mijn heupen langs Zander die zijn handen niet van me af liet. Zijn adem was de hele tijd een kalmering voor mijn lichaam. Het zweet gleed langs mijn rug. Het boeide me niet. Ik kon alleen maar denken aan het hier en nu. Net zoals ik wou. Net zoals de meid die ik was. De meid die niet verder dacht dan morgen.

Mijn lichaam bewoog met Zander op de maat van de muziek. We waren als één. De angsten die ik voor hem had waren in een ver verleden leek het. Hij was hier en was alles wat ik wou.

Na een hele tijd dansen namen we een pauze. Zander ging drinken halen voor ons.

Ik keek van een afstand naar de vlammen.

Mijn ogen vielen op iets in het vertrapte gras. Het was een papiertje. Ik raakte het op en vouwde hem open. Dit was Zanders handschrift. Ik herkende het van Gideons brieven.

De fout om Dalina pijn te doen en haar te kwetsen. Spijt om de oorzaak zijn van haar pijn.

Ik staarde naar de letters op het papiertje tot er voetstappen klonken. Ik verfrommelde het papiertje en schoof het in mijn mouw. Zander kwam naast me zitten en gaf me een bekertje. 'Het is water,' zei hij over het geluid heen. Ik knikte en nam een slok.

Hij het spijt van zijn fout.

'Kunnen we nog even naar het vuur gaan? Ik voel mijn handen niet meer,' probeerde ik boven het geluid tegen Zander te zeggen. Zander knikte en nam me mee naar het vuur. Het koste wat wurmen tussen de lichamen, maar we kwamen dicht genoeg bij de vlammen.

Ik voelde het papiertje tussen mijn huid en de mouw.

Zijn fout verdiende om verbrand te worden. Nu ik wist dat hij spijt had, was mijn afkeer voor zijn acties gezakt. Hij verdiende vergiffenis, vooral omdat dit waarschijnlijk zijn laatste kans was om zijn fouten te verbranden.

Ik pakte zijn hand en liet het papiertje uit mijn mouw op zijn hand vallen. Zander keek verbluft naar het papiertje. Het koste niet veel tijd om te beseffen dat het die van hem was. Mijn andere hand legde ik in zijn nek. Ik stond op mijn tenen om in zijn oor te fluisteren. 'Je fout is vergeven.' Ik voelde vlinders in mijn buik en het drong tot me door dat het Zanders emotie was. Ik trok mijn zicht weg van zijn oor en keek hem nu in de ogen, toen zijn lippen. We dachten beide niet na en duwde ze tegen die van elkaar aan. In mijn oren hoorde ik het geknisper van het papiertje.

We besloten terug te gaan naar de villa om onze behoeften in privé te doen.

De villa was stil en donker, maar de weg was makkelijk te vinden. Onhandig liepen we de trap af zonder elkaar los te laten. Gelukkig waren de deuren van Zanders kamer open.

Zander sloot de deur achter ons en liep zonder onze kus te verbreken naar het bed toe. Zijn vingers waren ondertussen bezig met het ontknopen van zijn blouse. Uiteindelijk werd ik gek omdat het te lang duurde, dus scheurde ik de stof uit elkaar. Zander mopperde even, maar toen hij op het bed viel waren zijn klachten verdwenen. Mijn handen kon ik niet van hem af houden. Ik had hem nodig. Alles in me smeekte naar hem.

Mate.

Hij was mijn mate. Hetgeen dat ik nooit verwacht had nodig te hebben. Nu ik het had wou ik het niet meer laten gaan. Het was van mij en ik was van hem.

Zanders handen trokken mijn shirt over mijn hoofd waardoor onze lippen even van elkaar af moesten. Het voelde als een eeuwigheid voordat ik hem weer kon proeven. Hij was perfect.

Hij kwam rechter zitten en wisselde voorzichtig onze posities. Ik was nu onderop. Zijn handen gingen over mijn buik. Hij liet zijn lippen van mij af en bekende mijn lichaam ermee. Terwijl zijn handen de bh loskregen, kuste hij van mijn navel tot tussen mijn borsten. Zijn handen vonden hun weg naar mijn borsten en masseerde mijn tepels. Ik kon een kreun niet tegen houden.

Ik wou hem.

Mate.

Mijn rug holde zich bij zijn aanraking. Zijn lippen gingen verder naar beneden. Hij liet zijn handen de gulp van mijn broek openen en omlaag trekken. Met zijn lippen bleef hij verkennen.

Met handen moest ik in het laken zetten om rustig te blijven. Mijn lichaam werd zo blij van hem. De vlinders vlogen wild door me heen. Het waren niet alleen mijn emoties die me goed lieten voelen. Zander verlangde net zo erg naar mij als ik naar hem. Ik wou zijn geur over mij heen.

Hij kuste weer naar boven en liet zijn hand tussen mijn benen. Zijn lippen gleden over mijn borsten.

Dit voelde geweldig. Zijn hand bewoog tussen mijn benen en liet al mijn zorgen verdwijnen. Toch moest ik naar lucht happen toen hij met zijn vingers naar binnen ging. Ik kneep in het laken en kreunde. De lippen van Zander voelde ik opkrullen op mijn huid.

'Je bent perfect,' fluisterde hij tegen mijn huid. Ik bewoog mijn heupen voor hem.

Ik hijgde om genoeg lucht binnen te krijgen. Mijn ogen sloten uit genot en fantaseerde Zanders lichaam op die van mij. Het leek allemaal een droom. Een droom die ik niet wou vergeten.

Ik was zwanger van onze welp. Het was iets wat ik nooit had bedacht. Lucia was degene die welpen wou, ik daarentegen vond het maar gek. En nu kon ik niet wachten om moeder te zijn van zijn welp.

De avond was gevuld met genot tot we beide moe waren en in elkaars armen in slaap vielen. Een warme en veilig plek.