At 7 : 00 am >>>>>
မႏၱေလးျပန္ေတာ့မည္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္နွင့္ကိုႀကီးရဲ႕ ျပန္ယူသြားမည့္
ပစၥည္းအနည္းငယ္ကိုေသခ်ာထုတ္ပိုးကာ
ကားေပၚကိုအဆင္သင့္တင္ကာထားၿပီးသည္ ။
မနက္ေစာေစာ အေမဝယ္ေပးထားေသာ
ငခ်ိတ္ေပါင္းႏွင့္အေၾကာ္ပူပူေလးကိုလည္း မနက္စာအဆာေျပစားၿပီးခဲ့ၿပီ ။ ယခုအခါ
မျပန္ခင္ေလးမွာ အေမႏွင့္ဘႀကီးကို လက္ဆယ္ျဖာဦးထိပ္မွာမိုး၍ ဝတ္ခ်ကန္ေတာ့ ဖို႔ရာေနရာယူသည္ ။ ကြၽန္ေတာ့္နည္းတူ
ကိုႀကီးသည္လည္းေဘးကပ္ရပ္မွာပင္ ေနရာယူလို႔ထားေလသည္ ။
" အေမ ဘႀကီး
သားတို႔ကန္ေတာ့မယ္ေနာ္ "
ပါးစပ္ကေရရြတ္၍ အေမ့ေျခဖ်ားထိပ္မွာ
လက္ဆယ္ျဖာဝတ္ခ်၍နဖူးကိုအပ္ကာ ငါးႀကိမ္တိုင္တိုင္ဦးခ်လိုက္သည္ ။ ထိုေနာက္ ဘႀကီးကိုလည္းအေမ့နည္းတူပင္ဦးခ်သည္ ။ ကိုႀကီးကေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လံုးကိုအတူတူ
ငါးႀကိမ္ကန္ေတာ့သည္ ။
" သာဓု သာဓု သာဓုပါကြယ္ သားေလးတို႔ရယ္
သားေလးတို႔ေ႐ွ႕ဆက္ေလွ်ာက္မယ့္ခရီးမွာ
ခလုတ္မထိဆူးမညႇ္ိပဲ သြားလမ္းသာလို႔
လာလမ္းေျဖာင့္ပါေစကြယ္ အခက္အခဲေတြအားလံုးလြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔
ေက်ာ္ျဖတ္ႏုိင္ၾကပါေစလို႔ အေမဆုေတာင္းေပးပါတယ္ "
" ဘႀကီးလည္းေျမးေလးအေမနဲ႔ အတူတူပါပဲကြယ္ "
" ေပးတဲ့ဆုနဲ႔ျပည့္ပါေစ အေမ
ေပးတဲ့ဆုနဲ႔ျပည့္ပါေစ ဘႀကီး "
" ေနာက္ထပ္ ဘႀကီးထပ္မွာလိုက္ခ်င္တာက
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ႐ွိၾကပါ တစ္္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္လည္း
နားလည္မႈေပးႏိုင္ရမယ္ ၿပီးရင္
ယံုၾကည္မႈ႐ွိရမယ္ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ခ်စ္
မယံုၾကည္ရင္ ပ်က္စီးလြယ္လိမ့္မယ္ "
" ဟုတ္ ဘႀကီး "
" ဟုတ္ ဦးသာ "
" ေျမးေလးေရာ ႐ိႈးေရာ
သစၥာတရားကိုျမတ္ႏိုးတတ္ၾကပါေစကြယ္ "
ဘႀကီးကေတာ့အေရးႀကီးတာေတြမွာၿပီး
ထုိင္ရာမွထကာအျပင္ကိုထြက္ကာေစာင့္ေနသည္။
အေမကေတာ့ မ်က္ရည္ေလးတလည္လည္ႏွင့္
ကြၽန္ေတာ့္ေဘးကကိုႀကီးကိုအားကုိးတႀကီး
ၾကည့္ေလကာ ။
