November 14 >>>>>
At 8 : 00 am >>>>>
အိပ္လို႔မေပ်ာ္ခဲ့ဘူး ။ တစ္ညလံုး ဟိုလိမ့္လိုက္ဒီလိမ့္လိုက္ႏွင့္ အေတြးထဲ
သူတစ္ေယာက္ထဲစိုးမိုးေနသည္ ။ စိတ္အလိုအရ
ေခၚခဲ့မည့္သည့္ နာမ္စားေလးေနာက္မွာ
သူဘယ္လိုျဖစ္ၿပီးက်န္ခဲ့မလဲ စိတ္ဆိုးေနမလား
ကြၽန္ေတာ့္ကိုမျမင္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ကို စိတ္ဆ္ိုးေနမလား ထိုအေတြးေတြေၾကာင့္
အိပ္လို႔မရခဲ့ဘူး ။ စိုးရိမ္မႈေတြႏွင့္အတူ
ရင္ခုန္ျခင္းေတြကလည္းတေျပးညီျပန္သည္ ။
ကြၽန္ေတာ့္ကိုဆြဲကပ္လိုက္ခ်ိန္ခဏမွာလည္း
ျမင္လိုက္ရသည့္ ညိဳ႕မ်က္ဝန္းေတြကိုလည္း
ထပ္ကာထပ္ကာေတြးရင္းရင္ခုန္ရျပန္သည္ ။
္ဒြန္တြဲေနသည့္ခံစားခ်က္ႏွစ္မ်ိဳးေၾကာင့္
တစ္ေမွးေလးမွ်မအိပ္လိုက္ရပါ ။ အခ်ိန္ေတြသာ
ေနာက္ျပန္ဆုတ္လို႔ရရင္ ကြၽန္ေတာ္ေစာေစာ
ဝင္နားခဲ့ပါတယ္ ။ အခုလည္း အလုပ္တစ္ခ်ိဳ႕
လုပ္ေနရင္းကိုကြၽန္ေတာ္လူႏွင့္စိတ္ကမကပ္ ။
" လူေလးမိုင္
႐ိႈး ဆီသြားေလ
အကၤ်ီေတြဘာေတြလုပ္ေပးရဦးမယ္မလား
ဒါေတြက ႀကီးႀကီးဆက္လုပ္ေတာ့မယ္
ခဏေန သူေဌးတို႔လာရင္လည္း
႐ိႈးလည္းအဆင္သင့္ျဖစ္ေနေအာင္ "
ဘုန္းႀကီးငါးပါးကိုေန႔ဆြမ္းကပ္ဖို႔ရာ
ႀကီးတင္ကမေန႔ကတည္းကစီစဥ္ကာ
သြားေရာက္ေလွ်ာက္ထားၿပီး ေကြၽးေမြးျပဳစုဖို႔ရာ
အားလံုးနီးပါးလည္းအဆင္သင့္ျဖစ္ကာေနၿပီ ။
အစ္မ႐ိႈးေမအတြက္ကုသိုလ္ပြဲေလးမို႔ သူ႔မိဘေတြလည္းလာမွာ ေသခ်ာပါသည္ ။ တျခားဧည့္သည္တစ္ခ်ိဳ႕ပါ လာေကာင္း လာႏိုင္ပါေသးသည္ ။
" ၾကားလား လူေလး "
" ဒီေန႕ႀကီးတင္ သြားေပးပါလား
ဒီဝတ္စံုေလးကိုဝတ္ေပးလိုက္ေနာ္ "
မေန႔ကေစ်းခ်ိဳမွာသူ႔အတြက္ရည္ရြယ္ကာ
ဝယ္ခဲ့သည့္ အကၤ်ီအျဖဴလက္႐ွည္ေလးကိုပါ
ႀကီးတင္လက္ထဲထည့္ေပးလိုက္သည္ ။
" လူေလးက ဘာလို႔လဲ "
" သား သားက... ဗိုက္နာေနလို႔
အား....မရေတာ့ဘူး... အရမ္းဗိုက္နာေနၿပီ
ႀကီးတင္ သြားေပးေနာ္ ....ဗို္က္နာလိုက္တာ
သားေျပးၿပီ "
