ဟူး........... ။
အသက္ႏွင့္အမွ်တစ္ခါမွ ဒီေလာက္ျမင့္သည့္
ေလွကားထစ္မ်ားစြာကိုမတက္ဖူးပါ ။ မၾကံဳစဖူးမို႔
ဟန္မေဆာင္ႏုိင္ေအာင္အသက္႐ွဴသံေတြ ျပင္းျပင္း ။ ေက်ာကဒဏ္ေတြပါ ပ္ုိေအာင့္ လာရသည္ ။ ေက်ာကဒဏ္သက္သာေစရန္ တစ္ခုခုလိုအပ္တာမ်ားခုိင္းဖို႔ ဦးႀကီးသာက သူ႔ေျမးက္ုိထည့္ေပးလိုက္ပံု ။ အခုသူ႔ေျမးေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ပိုဆုိးေနသည္ ။ ပူအိုက္လာသည့္ ခံစားခ်က္ေတြေရာေရာေႏွာလို႔အေပၚထပ္ကုတ္ အ႐ွည္ကိုခြၽတ္လိုက္ၿပီး ေအာက္ကခံထားသည့္ အကၤ်ီကပါစိုစိုစြတ္စြတ္ခံစားခ်က္ ။ ထိုေၾကာင့္
အကၤ်ီလဲဖို႔ရန္အတြင္းေရးမႉးဆီ ဖုန္းတစ္ခ်က္ ဆက္လိုက္သည္ ။
" အကၤ်ီတစ္ထည္လာပို႔ "
ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို အျပင္ကအတြင္းေရးမွဴး
ကြၽန္ေတာ္ဝတ္ေနက်အကၤ်ီတစ္ထည္
ယူလာသည္ ။ စားပြဲေပၚတင္ထားခဲ့ၿပီး
အျပင္ထြက္သြားေတာ့မွ အကၤ်ီလဲဖို႔
ျပင္ေနေပမယ့္ အလွမ္းနားကေနရပ္ကာ
ကြၽန္ေတာ္လုပ္သမွ်ကို မ်က္လံုးျပဴးေလးႏွင့္
လိုက္ၾကည့္ေနသည့္ထိုေကာင္ကေလး ။ ထိုေၾကာင့္ အတြင္းေရးမႉးလာခ်ေပးထားသည့္ အကၤ်ီကိုေကာက္ကိုင္ကာ ဝတ္ေပးရန္သူ႔ဆီိကို လွမ္းေပးလိုက္သည္ ။ စစခ်င္းကလို ဘာမွမသိတဲ့ပံုစံမဟုတ္ေတာ့တာေၾကာင့္
ကြၽန္ေတာ္ခိုင္းတာကိုနားလည္ဟန္ ။ ကြၽန္ေတာ္ လွမ္းေပးသည့္အကၤ်ီကို ႐ို႐ိုေသေသကမ္းယူကာ
အကၤ်ီၾကယ္သီးျဖဳတ္သည္ ။ ထိုေနာက္
ကြၽန္ေတာ့္ကိုဝတ္ေပးဖို႔အသင့္ျပင္ထားေတာ့
အဆင္ေျပေျပပဲမို႔ အကၤ်ီလဲၿပီးသြားေလသည္ ။
" အစည္းအေဝး သြားရမယ္
ဒီထဲမွာပဲေန ေလွ်ာက္သြားလို႔ေပ်ာက္သြားရင္
ကိုယ္ လိုက္မ႐ွာဘူး မုိင္ "
" ဟုတ္ကဲ့ပါ..... "
ျငင္သာသည္လား ၾကမ္းတမ္းသည္လား
စိတ္ပူလို႔လား ၿခိမ္းေျခာက္တာလား
မသဲကြဲတဲ့စကားကိုဆိုၿပီး အျပင္ကို သူထြက္သြားေတာ့ ေက်နပ္မိပါသည္ ။
ပထမဆုံး သူအမ်ားႀကီးစကားေျပာတာကို
ကိုယ္တိုင္ၾကားခဲ့ရၿပီ ။ မထင္မွတ္ထားစြာ
အျဖစ္အပ်က္တို႔တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ကြၽန္ေတာ့္ဖိနပ္ေလးက္ုိသူေကာက္ေပးသည္ ။
ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္အတူ ေလွကားကေနအေမာခံၿပီး
အတူလိုက္တက္သည္ ။ ျဖစ္ပ်က္စဥ္ခဏက
ဘာကိုမွမေတြးမိေပမယ့္ အခုမွာေတာ့
အေတြးေတြထဲမဖိတ္ေခၚပဲ ေနရာယူသည္ ။
ဘာလို႔မွန္းမသိ သူ႔ကိုေတြ႔ခ်င္လာမိတဲ့ခံစားခ်က္ ။
