Is there a special someone in your heart?
If I would answer that, I would probably say yes.
But everytime I think of it, my heart was slowly breaking.
After we seperate, life has to carry on.
Signs of his excistence are wiped away gradually by the quite life.
Those distant and fine moments of youth, have turned into fading memories. Withering slowly.
In the same lapse of time, we run around in circles.
Will that special someone be waiting for you in the same place?
***
Pagkapasok ko palang sa loob ng school naisip ko agad na hanapin ang mga kaibigan ko. Wala namang klase ngayon dahil Intrams week at lahat ng mga estudyante ay required na sumali sa mga activities na hinanda ng school club. wala naman ding choice dahil may attendance pa rin naman kami at ipinapasa pa rin iyon sa adviser namin. I look my friends in our class room, sa basketball court atsaka sa lovers lane, pero hindi ko sila nakita. Pag dating ko sa quadrangle napansin kong marami ng tao dahil may mga booths nang nakatayo doon. Nilibot ko tuloy isa isa nag babakasakali na makita ko sila doon. May marriage booth, photobooth, jail booth, tapos may mga games din na ang mga prizes ay stuff toys. May nag titinda rin ng pagkain at tiangge. Kanya kanyang pakulo ang mga clubs ngayon, halatang lahat ng mga officer nag effort para sa activity na ito.
Habang nag lilibot ako out of nowhere biglang may humarang sa dinadaanan ko. Batang babae na nasa edad anim o pitong taon. Naka tingin sya sa ID ko habang iniaabot sakin ang hawak nyang pink na sticky note.
"She said, it's for you po." She said on her cute voice.
Tumingin din ako sa tinuro nya at nakita ko si Heshey, bunso kong kapatid. Wala tuloy akong choice kundi kuhain yung sticky note na hawak nung bata. It has my name written on the pink paper with a heart on it.
"Ano to?" I asked my sister.
"Nalaglag yan sa confession wall." Sabi nya. Tumango lang ako sakaniya tapos nilagay nalang sa bag ko yung sticky note atsaka umalis.
Sobrang init ngayong araw kaya naisipan kong tumambay muna sa canteen. Pagkadating ko sa canteen nakita ko agad ang mga kaibigan ko. They were laughing. Siguro may nilalait nanaman dahil ang lakas nilang tumawa.
"Guys, nandito na si Kisses behave na tayo!" Pagsuway ni Olive sa mga kasama.
"Nakapag attendance naba kayo?" Bungad ko sakanila. Sabay sabay silang tumingin sakin na parang gulat na gulat.
"Ay mayroon pa bang ganon kahit intrams week naman?" Tanong ni Anya sakin. Napangiti nalang ako sakanila.
BINABASA MO ANG
Dream
RomanceHi welcome to my imagination ♡ I just want to tell to everyone, who will read this. (if there is any) that Im not an author and I dont expect of people to read this. But if you are one of the few, please know that this is my first time to write a st...
