Bucky:
Cześć
Bucky:
Umiesz już korzystać
z portali społecznościowych?
Steve:
Cześć
Bucky:
Napisałeś coś i udało
ci się to wysłać
Bucky:
Czyli chyba umiesz
Steve:
Niekoniecznie
Steve:
Pisanie wiadomości na
telefonie nie jest takie trudne
Steve:
Ale pozostałe
czynności już tak
Bucky:
Samo pisanie na
początek wystarczy
Bucky:
Każdy na początku
potrafił tylko pisać
albo dzwonić
Steve:
Mimo wszystko nie
rozumiem, po co
mamy ze sobą pisać
Bucky:
Dzięki temu będziemy
mogli częściej ze sobą
rozmawiać
Steve:
Ale my mieszkamy
w tym samym budynku
Steve:
I widzimy się codziennie
Bucky:
Ale nie cały czas
Bucky:
A dzięki pisaniu będziemy
mogli to robić bez przerwy
Bucky:
Bez względu na to,
gdzie jesteśmy i która
jest godzina
Bucky:
Czy to nie wspaniałe?
Steve:
Okej, przekonałeś mnie
Steve:
Ale wiesz, że nie
zawsze będziemy mieć
czas ze sobą pisać?
Bucky:
Dlaczego nie?
Steve:
Nie wiem. Mogą być
tego różne powody
Bucky:
Nie ma takiej opcji
Bucky:
A nawet jeśli, to i tak będziemy
rozmawiać ze sobą częściej
niż werbalnie
Bucky:
Czyli i tak będzie lepiej
✰ ✰ ✰ ✰ ✰ ✰
Mam nadzieję,
że pierwszy rozdział nie
wyszedł tragicznie i jest
całkiem znośny
wiem, że jest krótki,
ale to dopiero wstęp
i zapewniam, że się
jeszcze rozkręci
Staram się pisać to fanfiction
najlepiej jak potrafię, ale
prawda jest taka, że moje
umiejętności pisarskie są
na fatalnym poziomie
dlatego też bardzo was
proszę o udzielenie opinii
na temat tej „książki”
można też zgłaszać
wszelkie prośby,
zażalenia oraz uwagi
CZYTASZ
Sugar and Honey ★ Stucky ✓
Fanfiction„I'm with you till the end of the line" Fanfiction w formie czatu Jeden z nich cierpiał, nie tylko ze względu na swoją przeszłość, ale także dlatego, że jego przyjaciel był nieszczęśliwy. Drugiemu z nich krwawiło serce na myśl, że jego przyjaciel ci...
