Sugar and Honey ★ Stucky ✓

Rozdział LXXVII

Bucky:
Czy to już jest ten moment, kiedy mogę włączyć przez głośniki piosenkę o wolności i cieszyć się tą jakże wspaniałą chwilą?

Steve:
Nie

Bucky:
Aha, dzięki za zepsucie atmosfery

Steve:
Będziesz mógł to zrobić, kiedy się pożegnamy z Natashą i Clintem

Steve:
W sumie z innymi też by się wypadało pożegnać

Bucky:
Tony'emu wysłałem już list

Bucky:
Sorry not sorry z nim nadal jest mi niezręcznie się widywać

Steve:
Okej, okej

Bucky:
Wanda jest cały czas w swoim pokoju, więc wolałbym nie zakłócać jej spokoju

Steve:
Zakłócać jej spokoju? Przecież to tylko Wanda

Bucky:
No właśnie???

Bucky:
Kilka dni temu obiecałem jej, że wyślę jej pocztówkę i jakąś pamiątkę, więc chyba obejdzie się bez pożegnania

Bucky:
A Clint i Nat rano pojechali na misję i wrócą dopiero wieczorem

Bucky:
A z pozostałymi widziałem się ledwo kilka razy, więc bez sensu jest się żegnać

Steve:
A Peter Parker?

Bucky:
Kim do cholery jest Peter Parker?

Steve:
To ten dziwny dzieciak, z którym oglądałeś Star Wars

Steve:
Chyba 3 lata temu

Bucky:
Aaa ten Peter

Bucky:
No tak jakby nie widziałem się z nim właśnie 3 lata

Bucky:
Pewnie już mnie nie pamięta

Steve:
Pamięta cię! Kiedy byłeś w Afryce, kazał, żebym ci przekazał, że on uważa, że jesteś super i nie ważne czy masz ten program Zimowego Żołnierza, czy nie

Bucky:
Naprawdę??

Steve:
Mhm. Zrobił dla ciebie jakąś taką makietę czy coś tam, ale Clint myślał, że to jakieś śmieci Tony'ego i to wywalił

Steve:
Żeby nie było, nie mogłem go powstrzymać, bo nie było mnie wtedy w wieży

Bucky:
Fajny dzieciak z tego Parkera

Bucky:
Kupimy mu jakąś pamiątkę

Steve:
Przecież my nie mamy tyle pieniędzy, żeby wszystkim kupować pamiątki

Bucky:
Przecież mamy sponsora

Bucky:
Trzeba korzystać!

Bucky:
Tony'emu też coś kupimy

Bucky:
Nie będziemy tak chamscy, jak on

Bucky:
To jak, mogę już zapakować nasze rzeczy do quinjeta?

Steve:
Możesz

Steve:
Ale do Clinta i Nat wypadałoby napisać mimo wszystko