Bucky:
Dlaczego do jasnej cholery nikt
mi nie odpisuje i nikt nie przyjechał
po mnie na lotnisko???
Bucky:
Po chuj wam te telefony, jak
macie je wiecznie wyłączone???
Bucky:
A tym bardziej po chuj wam
prywatne lotnisko, skoro
nikogo tam nie ma i wszystko
jest zamknięte???
Bucky:
Aha i wytłumacz mi jeszcze jedno
Bucky:
Jakim chujem można wylądować
na lotnisku, które jest zamknięte???
Wejść można, a wyjść już nie
Nat:
Też się za tobą stęskniłam, Barnes
Bucky:
Zajebiście
Bucky:
Gdzie są wszyscy?
Nat:
W jakim sensie?
Bucky:
Nie rób ze mnie debila
Bucky:
Wracam po półtorarocznej
nieobecności i wszyscy mnie
zlewają, ekstra
Nat:
Czekaj, czekaj
Nat:
Wróciłeś? Na poważnie?
Bucky:
Jak widać
Nat:
Czyli udało się, tak?
Bucky:
Tsa, wróciłbym nawet kilka
tygodni wcześniej, ale
stwierdziliśmy, że poczekamy
jeszcze trochę i upewnimy się,
że wszystko poszło jak należy
Nat:
Mogłeś zadzwonić albo napisać
Nat:
Zrobilibyśmy imprezę
powitalną czy coś
Bucky:
Dopiero dzisiaj rano oddali mi telefon
Bucky:
Ale to nie ważne
Bucky:
Gdzie Steve?
Bucky:
Pisałem do niego pół drogi,
ale żadna wiadomość
do niego nie doszła
Bucky:
Jakby miał wyłączony telefon
Bucky:
Stało się coś?
Nat:
Nie, skąd w ogóle taki pomysł?
Nat:
Pewnie mu się rozładował
i zapomniał go podłączyć
do ładowania
Nat:
Nie przejmuj się tym,
to u niego norma
Nat:
Gdzie aktualnie jesteś?
Bucky:
Zaraz będę pod tą
waszą Avengers Tower
Bucky:
Mam nadzieję, że się z niej
nie wyprowadziliście
Nat:
Nie, no co ty
Nat:
Niby nas na to stać, ale nikomu się
nie chce nic zmieniać, mimo że to
byłoby rozsądniejsze
CZYTASZ
Sugar and Honey ★ Stucky ✓
Fanfiction„I'm with you till the end of the line" Fanfiction w formie czatu Jeden z nich cierpiał, nie tylko ze względu na swoją przeszłość, ale także dlatego, że jego przyjaciel był nieszczęśliwy. Drugiemu z nich krwawiło serce na myśl, że jego przyjaciel ci...
