Bucky:
Czasem wracam wspomnieniami
do dawnych lat
Bucky:
I tęsknie
Steve:
Ja też
Steve:
Ale gdybyśmy dalej żyli
w latach czterdziestych,
nie moglibyśmy być razem
Bucky:
Moglibyśmy, tylko musieliśmy to ukrywać
Bucky:
Wolałbym przejść się z tobą nocą pustymi ulicami miasta, kiedy niebo błyszczy od gwiazd
Bucky:
A teraz musimy łazić między głupimi ludźmi po ulicach pod zachmurzonym niebem, gdzie nawet słońca częściej nie widać, niż widać
Steve:
Wtedy nie moglibyśmy się
trzymać za ręce, a teraz możemy
Bucky:
Byłoby pusto, więc moglibyśmy
Bucky:
Albo znaleźlibyśmy miejsce,
gdzie na pewno bylibyśmy sami
Bucky:
Ludzie też wtedy byli lepsi.
Życzliwi i pomocni
Steve:
Ale uprzedzeni. Traktowali każdego,
kto był „inny”, jak śmiecia
Bucky:
Bo teraz też tego nie robią...
Steve:
Chodzi mi o to, że teraz są bardziej tolerancyjni. Kiedyś gejów albo
osoby z innymi ideologiami ludzie
byli gotowi zabić, a teraz mają
bardziej dogłębny powód, niż inność
Bucky:
Moda też mi się bardziej podobała
w latach czterdziestych
Steve:
Z tym się już mogę zgodzić
Bucky:
Twoi koledzy nie mają w planach
zrobić wehikułu czasu?
Steve:
Nie
Steve:
Nie mamy nawet latających samochodów,
a ty podróże w czasie chcesz praktykować
Bucky:
Nie podróże, tylko wrócić
i zostać na zawsze
Steve:
Przecież wedy była wojna
Bucky:
Teraz gdzieś na świecie też
jest jakaś wojna
Bucky:
Zło jest wszędzie. Nie ważne, czy więcej, czy mniej i jak ono wygląda
Bucky:
Ale wtedy jakoś łatwiej się żyło
Bucky:
No ale racja, nie da się cofnąć czasu
Steve:
Przykro mi, że nie potrafię ci pomóc
Bucky:
Nie ma o czym mówić. To było tylko głupie gadanie
Bucky:
Ważne, że jesteś obok mnie. Nic innego się nie liczy
CZYTASZ
Sugar and Honey ★ Stucky ✓
Fanfic„I'm with you till the end of the line" Fanfiction w formie czatu Jeden z nich cierpiał, nie tylko ze względu na swoją przeszłość, ale także dlatego, że jego przyjaciel był nieszczęśliwy. Drugiemu z nich krwawiło serce na myśl, że jego przyjaciel ci...
