The Crazy, Rich Madame

Chapter 13

Even though there are only five men left, there are still a number of them wandering around, waiting for an opportunity to strike.

These men are determined to apprehend all three of them.

They are far too consistent to fulfill the order.

Pero, hindi iyon mapapayagan ni Vladimyr, wala sa hinagap ng mga ito ay magaganap ang plano ng mga ito na pabagsakin siya o mahuli siya ng ganun kadali.

She won't be the boss if she can be easily captured by these thugs.

'minamaliit yata nila ang kakayahan ko?'

Hawak ang dalawang baril.
Sumilip si Vladimyr mula sa kanyang pinagtataguan upang makita kung may kalaban na naghihintay sa kanilang paglabas.

Marami pa rin sila diyan, kaya hindi niya kayang magpabaya. Batid ni Vladimyr na hindi pa rin ligtas para sa kanila na lumabas.

Matapos mapansin ang isang grupo ng mga lalaki na maingat na sinusuri ang buong paligid, si Vladimyr ay sumugod patungo sa tumpok ng mga scrap na kahoy sa sulok.

Maging ang pangamba ay nakita sa kanilang mga galaw habang mali ang pagkakahawak nila sa baril. Kumikilos sila na parang nasa gitna ng isang ligaw at mapanganib na gubat, naghahanap ng pinakamapanganib na hayop  ng hindi handa.

Binabantayan nila ang pinakanakakatakot at nakamamatay na mandaragit ng bayan.

'Well, sa bayan, maaari kong ituring ang aking sarili na isang mapang-akit, mainit, at napakarilag na mandaragit. Ako ay higit sa handa na lamunin ang aking biktima sa isang kakila-kilabot na paraan. Lihim niyang naisip habang pinapanood ang paghahanap ng mga tulisan.

Lumabas si Vladimyr sa kanyang pinagtataguan. Ibinaba ang baril at itinutok sa mga lalaki na biglang nanlaki ang kanilang mga mata sa hindi maintindihang takot. Ikinagulat ng mga lalaki sa biglaang presensya niya.

Walang awa na kinalabit ni Vladimyr ang gatilyo ng binaril at ang mga hita at palad ng mga lalaki ang pinuntirya niya. Ang mga lalaki ay sumisigaw sa matinding paghihirap, namimilipit, at sinusubukang tumakas palayo sa kanya. Kitang-kita sa kanilang mga mata ang takot habang sinusubukan nilang hawakan ang dumudugong mga hita at kamay. Hindi natinag si Vlad sa kanila. Hindi nagpapakita ng anumang diin habang ang kanyang kaluluwa ay hindi gaanong nakatitig sa parang mandaragit. Nagpasya si Vladimyr na iwanan ang mga lalaking duguan upang ituloy ang paghahanap sa iba pang mga kalaban.

'Killing you isn't my style. Tsaka sigurado akong ang Boss mo—kung sino man siya na nag-utos lang sayo. Sapat na iyan para hindi ka makakilos.'
Bulong niya matapos iwan ang mga lalaki sa sahig.

Maraming putok ng baril ang umalingawngaw sa buong palapag ng lumang abandonadong gusali. Ilang kilometro ang layo sa S City. Sa tindi ng init ng araw sa tanghali.

Habang umaakyat siya sa kongkreto at hindi pa natapos na hagdanan ng gusali patungo sa susunod na palapag, mabilis na pinasadahan ni Vladimyr  ng tingi ang kanyang paligid para kina Malia at Lisa.

Sunalubong sa pang-amoy ni Vladimyr ang masangsang na nabubulok na lumot na may halong amoy ng lupa. Nakaramdam siya ng sakit sa kanyang tiyan at agad na tinakpan ang kanyang ilong.

Tumakbo si Vladimyr papunta sa mga namataan niyang kalaban na mula sa ibang direksyon ng napahinto ang mga ito.

Para kay Vladimyr, parang mga daga ang mga ito na nagtatapang-tapangan harapin ang isang tulad niya.

'Minamaliit yata siya nito. Isa siyang tigreng handa silang lapain ng walang pag-aalinlangan oras na mahuli niya ito.'

Tinutok ni Vladimyr ang baril sa mga paparating na kalaban at sunod-sunod na pinaputukan sa hita. Walang mintis at walang anumang pag-aalinlangan makikita sa mga mata.