The Crazy, Rich Madame

chapter 51

"Yes? Danny?"

"Madame, we are very sorry, we can't find the young master Drak, the guard said he left with a little girl kid...but we promised to find him immediately..."

"Calm down Danny, Drak is with me...he already explained everything..."

"We are really sorry Madam, we won't let this happen again..."

"It's okay, by the way, take care of the other three kids okay, make they're safe..."

"We promised Madam, we are sorry again..."

"I don't want this happen again do you understand, Danny?"

"Yes Madam."

"You won't like the consequences of your negligence."

"Yes. Madam."

"Alright, keep my children safe, bye."

Vladimyr hung up after the call. She was a bit worried but she needs to trust her men for her children's safety.

She believes she already clarifies the outcome of their carelessness. And so, they need to be more careful and alert to keep them safe, and their be safe as well.

Vladimyr turn yo face the bid mirror again for another admirable glance on her new hair color as she smiles at her own reflection on the mirror, when she suddenly heard a loud thud like something's was slammed. From the outside.

Vladimyr immediately threw back her things inside her slingbag, wear it across her body before getting out of the lady's room.

Agad na naalarma si Vladimyr nang makita ang anak na naka-lugmok sa sahig. Habang akap ang ang batang si Cheya na umiiyak at takot na takot sa tinitingnan nito.

Inangat ni Vladimyr ang tingin patungo sa tinitinganan ng mga bata na naging dahilan biglang pag akyat ng init ng ulo niya nang makita ang lalaking tumututok ng baril sa anak niyang si Drak na noon ay walang mababakas na takot mula sa mga mata.

Lalo pang nag-init ang dugo ni Vladimyr nang mapansin niyang determinado ang lalaki na kalabitin ang gatilyo dahilan para agad siyang kumilos para pigilan ang nagbabadyang kapahamakan.

Mula sa ilang hakbang na pagitan, tinakbo ni Vladimyr ang direksyon ng lalaking nagulat sa presensya niya. Kasabay ang pagbilog ng mga mata nito dahil sa pagkabigla. 'Di nito  napansin ang pagkapit ni Vladimyr sa pulsuhan nito sabay taas ng kamay sa ere at doon pumutok ang baril.

At sa isang iglap,umalingawngaw ang malakas na tunog ng pagkabali ng buto kasabay ang pagkagulat ng lalaki at paghiyaw nito sa 'di inaasahang kirot mula sa kaniyang napilipit na kamay.

"Hindi ko alam na may siraulo palang nakapasok sa salon habang abala ako sa cr. Kung hindi ka naturuan ng magulang mo na wag manakit ng bata, ako ang magtuturo sa'yo. " Kaswal na anas ni Vladimyr.

Ikinuyom ni Vladimyr ng mahigpit ang kaniyang kamao sabay pakawala ng pinakamalakas niyang suntok sa mukha ng lalaki, sa gitna ng dibdib nito at sa ibaba ng tiyan. Kung saan mga mahihina at mapanganib parte ng katawan. Maaaring magdulot ng agarang pagkasawi kung sakaling hindi makakayanan ng mga ugat ang bigat ng pwersa sa bawat banat.

Kaagad nanghina ang lalaki sa bawat tama ng kamao ni Vladimyr na animo ay hinampas ng matigas at solidong bakal para agad panghina at mayanig ang buong katawan nito sa bawat tama.

Bakas ang ang uumapaw na galit mula kay Vladimyr pero nananatili ang kalmado niyang hitsura. Pinilipit niya ang isang braso ng lalaki habang nanatiling hawak ang baril sa isa pa nitong kamay na wala nang kakayahang ikilos sabay tutok sa iba pang naalarma din sa di inaasahang nagaganap.

"Boss!" Gulat at kabadong tawag ng isa sa lalaking hawak ni Vlad.

"Ah, ikaw pala ang boss nila?" Ulit ni Vlad na may nakapapangilabot na tinig mula sa tainga ng namimilipit na lalaki. "Ang malas niyo ngayong araw na ito, natyempuhan niyo ang isang tulad ko sa mga bibiktimahin niyo...tsk tsk tsk."

"Bitawan mo ko!"

"Wag kang magmadali, ungas. Sisingilin pa kita sa panunutok mo at pananakot mo sa anak ko." kalmadong ani ni Vladimyr saka pwersahang tinutok ang baril sa lalamunan ng lalaki dahilan para lalo itong manginig sa takot.

"W-wag..." Makaawa itong nakatitig sa sariling baril habang pinapapawisan ng todo.

"Nakakatakot ba matutukan ng baril?"

"Parang awa mo na!"

"Eh paano yan, 'di ko alam ang salitang awa. Lalo na sa mga tulad niyong hindi maganda ang trip sa buhay?" Lalonpang pinilipit ni Vladimyr ang bali nitong pulso.

Napahiyaw ang lalaki dulot ng takot at kirot na halos di noya magawang matinag ang babaeng ito sa likod niya.

"Ang lalaki niyong tao, nangho-hold-up kayo?" She tsked again several times and a wicked grin formed on her lips.

"Ibalik niyo na ang kinuha niyo, in just a count of three...One...."

As Vladimyr begins to count, the thief exchange their glance to each other with a glint of hesitations in their eyes.

"Boss?-"

"Two...."

Patuloy na pagbibilang ni Vladimyr habang nakikiramdam sa mga Holdaper lalo na sa mga kasamahan nitong may mga nakatutok din na baril sa ibang costumer. Di rin naka ligtas sa matalas na paningin ni Vladimyr ang pag aalinlangan ng ilan sa mga kasamahan ng lalaki kung susunod ba sa anumang iuutos ng 'boss' daw nila. Na ngayon ay di maka alis sa hawak ni Vladimyr.

"Tat-"

"Hindi mo kami mauutusan! Babae ka lang!"

Gigil na wika nito sabay angat ng baril para paputulan si Vladimyr kahit hawak niya pa ang 'boss' daw ng mga ito, na biglang nanlaki ang mga mata sa gulat dahil sa pinaplano isa sa mga tauhan niyo.

"Wag!"

"WHAT TOOK THEM SO LONG?" naiinip na nakaupo si Lucien sa driver's seat mg kotse niya habang naghihintay. Hindi niya kasama ang personal assistant niyang si Casper tutal pata sa kaniya, gusto niyang makapag relax ito at gusto din niyang masolo si Vladimyr. Yung silang dalawa lang. Pero hindi naman big deal kunh kasama ang anak nitong lalaki. Dahil maganda din naman ang epekto nito sa puso niya. May kung ano itong pinupunan tuwing magkasama sila o nagkikita.

Lumingon si Lucien sa direksyon ng Salon para silipin kung nakalabas na ba sila Vladimyr. Pero napatingin siya sa balot ng candy na nakalagay sa passenger seat at naalala na naman niya kung paano laruin ng labi at dila ni Vladimyr ang lollipop na iyon.

Kung paano nito hagurin ng dila ang matamis at bilog na candy, isubo at ipaikot-ikot sa bibig.

Nakaramdam ng pag-iinit ng kalamnan si Lucien kasabay ang panunuyo ng kanyang lalamunan habang naiisip niya ang senaryong iyon ni Vlad.

Unti-unting nabubuhayan ang katawan niya na para bang gusto niyang malaman ang pakiramdam ng lollipop na iyon sa labi at dila ni Vladimyr.

"No. This can't be running in my head!" He said as he ahakes his head.

Umayos ng upo si Lucien sa driver's seat at sumandal sa backrest. Naiinis siya sa sarili dahil kung ano ano pumapasok sa marumi niyang utak.

"Damn!"