The Crazy, Rich Madame

chapter 29

"How dare you Vraquiel! I'm your mother! Bakit mo kinakampihan ang bastardang ‘yon ha!" Malakas na singhal ng ina kay Vraq.

"Because she deserves to be treated well in this family! Anak din siya ni dad! Ramirez din siya and don't blame her for dad's mistake!" Vraq angrily replied. Her tears began to mist the corners of her eyes. Ayaw niyang sagut-sagutin ng ganito ang mommy niya. Pero, para sa kaniya, sobra-sobra na ang pang-aalispusta niya sa ate nila. Ito din ang sinisisi niya kaya naging ganito ang buhay ng ate nila.

Malayo pa ay dinig na ni Vladimyr ang malakas na boses ng step mother niyang si Pristina. Napa 'tsk' siya dahil naghuhuramintado na naman ito dahil pinagtatanggol siya ng kapatid niyang si Vraq.

She sighed with disappointment. 'Heto na naman ang bunganga ng madrasta niya. Siguradong katakot-takot na namang matatalim na salita ang ibabato sa kaniya nito kapag nakita siya nito sa loob ng pamamahay nila.'

Well, she's not here for her. She's here for her sisters. She chuckled at the silly thoughts running in her mind.

Kung noon, manginginig na ang tuhod niya sa takot kapag nakikita niya ang madrasta niya. Ngayon, she find her very funny. She looks like an angry clown.

As she almost reached the cosy and wide dining room, filled with luxury dining utensils and materials. She plastered a gleeful smile and greet her step mother and sisters.

"Hello my beloved sisters!" She run towards the two and hugged them. That hug is genuine. She felt the warmth when she heard Vraq is trying to defend her heartily.

May idea siya na pinagtatanggol siya ng dalawa niyang kapatid. Dahil madalas itong ipamukha sa kaniya ng madrasta niya noon. Pero ‘di niya expect na ganito kadeterminado si Vraq na ipagtanggol siya mula sa ina.

"Hey...cheer up...." She giggled. "You look awful when you're mad, sissy." she laughed.

"Jeez. Never mababawasan ang ganda ko kahit galit ako noh!" Mataray na sagot ni Vraq pero niyakap niya lang ulit ito at pinakalma. Ganun din si Vlex. Na ngayon, ang kalmado niyang hitsura ay bakas na ng inis.

"Para sa'kin ba ‘to?" Nakangisi niyang tanong sa dalawa sabay dampot ng sweet potato fritter.

" Sarap!" Usal niya habang ngumunguya. ‘Di niya pinapansin ang matalim na tingin ng step mother niyang nanigas bigla sa kinatatayuan. Ramdam niya ang pagsunod ng matalim nitong tingin sa bawat kilos niya na parang libo-libong itak ang itinatarak nito sa katawan niya.

After taking the vacant seat on the head of the table. Sinadya niyang gawin iyon para i-provoke ang madrasta niyang si Pristina. Gusto niyang sumabog ito sa galit kaya siya naupo doon.
At sa hitsura nitong parang toro na bumubuga ng apoy ang ilong.

Who cares?

Kumuha muli si Vladimyr ng camote fritter at maganang kumain.

It was her sister's effort to prepare this memorable food for her kaya wala siyang sasayangin. Kung kailangan,iuuwi niya ito at kakainin Walang pwedeng sumalo kundi ang anak niya at i-share sa mga ito ang mga alaala ng mga auntie nila mula sa pagkain iyon.

"Ano pa'ng tinatayo-tayo niyo diyan? Hindi ba kayo kakain?" Sita niya sa dalawang nakatayo lang sa tabi niya na parang mga kaliwa at kanan niyang kamay. Nag-aabang ng mga bagong instructions mula sa kanya.

Sa ayos ni Vladimyr sa silyang yon, parang siya ang kinatatakutang chairman sa loob ng isang conference room. Agad na umupo ang magkapatid at magsimulang kumain.

‘Di sa kabastusan, pero ayaw na nilang magpatuloy ang pagtatalo between Vraq and Pristina.

As they happily eating together; ignoring their mom, it was a clear insult towards the woman still standing a few steps away from Vlex. Their mom.