Sa Bawat Araw

Confused

Amara's POV

"Mommy?" Calli snapped her fingers in front of me. Tinanggal ko yung pagkakalumbaba ko sa table. Kami lang ang nandito sa dining table because Alex is preparing breakfast sa kitchen.

"Okay lang po kayo?" She asked.

"Yeah. I'm okay." Sagot ko. Tumango naman siya at pinaglaruan lang yung baso ng tubig sa harap niya.

"Bakit? Mukha ba akong malungkot?" I jokingly asked her.

"Medyo po. Hahaha. Kanina pa po kayo tulala eh."

Do i really look sad? Ewan ko din kasi i really don't feel cheerful today. May mga days talaga na ganito ako. Hindi ko rin maintindihan. Hahaha.

"Cheer up. Breakfast is ready!" Nabalik ako sa reality when i heard Alex's loud voice. Hahaha. He came from the kitchen and sineserve na niya sa amin yung breakfast. Tinulungan din namin siya ni Calli.

Nagpray muna kami before we started eating. At first, tahimik kami pero kung si Alex and Calli ba naman ang kasama mo, siguradong hindi tahimik sa table niyo. Hahahaha.

"Sige. Magpatawa lang kayo." I told them kasi kanina pa sila tawa ng tawa.

"Talagang magpapatawa lang kami. Para tumawa ka din. Come on. Smileeee." Alex said then he formed a smile sa mukha ko.

"Thereeee. I'm smiling. Okay na???" I asked while forcing myself to smile.

"Baby oh. Si mommy ayaw magsmile." Alex said as if talking to the baby in my stomach.

"Hahaha. Eto na po. Ngingiti na." Then i tried to smile. Yung normal smile.

"Yan--" Naputol yung sinasabi niya when we heard the doorbell. Nagprisinta si Vera na siya na daw ang magbubukas kaya hinayaan na namin siya and we continued eating.

"Good morning guys." Lumingon kaming lahat sa pinto and it's Samantha. Everyday na niyang binibisita si Calli ever since nung incident.

Alex and I smiled and greeted her a good morning.

"Good morning po Tita Sam." Calli greeted her and tumayo siya to give her a hug.

"Join us for breakfast po." Yaya ni Calli sa kanya.

"Sure. Thank you. If you don't mind?" Tanong niya sa amin ni Alex and we motioned for her to sit down.

Kinakamusta kasi ni Sam yung lagay ni Calli because of what happened. Pero i don't know bakit kailangang araw araw.

~~~~~~

Nandito lang kami ni Alex sa kitchen and pinagmamasdan ko lang sila Sam and Calli na nagkukwentuhan sa dining table habang nililigpit ni Alex sa lababo yung mga ginamit niya kanina sa pagluluto.

"Hey. Sobrang focused na focused ka kila Calli ah." He said.

"I don't know. I'm being weird." Sagot ko.

"Napapansin ko nga kanina ka pa natutulala. Is there anything wrong?" Tanong niya then tumabi siya sa akin. Humarap ako sa kaniya and i tried to think of something to say.

"Masyado....masyado na bang weird na pakiramdam ko.. inaagaw ni Sam sa atin si Calli?" I said. I'm sorry pero yun ang nararamdaman ko. Yung everyday niyang pagbisita, i appreciate that but i feel like something is not right here.

"Anong ibig sabihin mong 'inaagaw'?" Tanong niya. He seems confused.

"I-i... i don't know. Naguguluhan ako sa mga naiisip ko." Humawak nalang ako sa ulo ko. I feel like i've been overthinking. Especially last night, napanaginipan ko si Isabella. Sa totoo lang, sobrang gulong gulo na ako. Bakit ko siya napanaginipan?