Sa Bawat Araw

Bonding

Alex's POV

"Good morning sir. May bisita po kayo." Sabi ni Meea.

"Hello. Sorry for bothering you. Lagi kasing hindi matuloy tuloy yung appointment ko sayo eh." It's Samantha.

"Sige, please sit down. Meea, you may go." Nagbow naman si Meea before going out of the office. I sat on my swivel chair and si Sam naman ay nakaupo sa chair sa harap ng desk ko.

"So, what are we going to talk about?" Tanong ko sa kaniya.

"Uhmmm. You remember nung kakauwi ko lang dito sa Philippines? Diba sabi ko sa inyo ni Amara na umuwi ako para hanapin yung anak ko?" She reminded me.

"Yes. I remember that. May update na ba sila tungkol sa anak mo?" I asked her.

"Well, yes ang laki na ng progress nang paghahanap namin. Sabi nila, she could still be alive." She gladly said.

"That's great news."

"But kaya ko ito sinasabi sayo, it's because malaki ang parte mo dito." She continued. My eyebrows met because of confusion. Ako? Ano naman ang kinalaman ko sa anak niya?

"What do you mean?" Tanong ko.

"Naaalala mo ba kung bakit ka hiniwalayan ni Amara before? Because you cheated on her. Dahil nalaman niyang may iba ka. And sino bang tinawagan mo nun para may kausap ka?" I'm still confused. Anong ibig niyang sabihin?

"Anak natin ang hinahanap ko." She continued. I shook my head and tried to laugh it off.

"Hindi pwede. Wala tayong anak." I said firmly.

"Meron Alex. I just didn't want to interfere with your relationship noon kay Amara kaya hindi ko na sinabi because alam kong mahirap na yung pinagdadaanan niyo. Kaya ka nga tumawag sa akin noon para may makausap ka dahil ayaw kang kausapin ni Amara."

Then a flashback on my mind suddenly appeared.

Flashback

I'm driving and patuloy kong hinahampas yung manibela ng sasakyan ko. I don't know what to do anymore. Kailangan ko ng time out sa mga nangyayari. Palagi nalang kaming nagsasagutan ni Amara.

Huminto ako sa tapat ng isang restaurant. I asked if i can occupy the VIP room.

I ordered a bottle of wine and tinignan lang sa contacts ko kung sinong pwedeng tawagan at makausap. Unang pumasok sa isip ko si Samantha at si Lester. They're both my best friends and sa tingin ko, matutulungan nila ako sa problema ko kay Amara. Baka mabigyan din nila ako ng advice na kailangang kailangan ko ngayon.

~~~

I'm just playing with my wine glass and biglang bumukas yung pinto. Si Lester and Samantha na pala.

"Nagkita kami sa labas ng resto. Kamusta ka?" Tanong ni Lester pag-upo niya sa tabi ko.

"Hindi ko alam. Ayaw akong kausapin ni Amara. Hindi ko alam kung bakit sinasarili niya yung problema niya. Diba dapat nagtutulungan kami?" I vented out what i wanted to say.

"Alex, you have to understand na pareho kayong may pinagdadaanan. She needs a little space and so do you." Lester said.

"I agree. Huwag mo siyang pilitin na kausapin ka. It's only been weeks simula nung mawala si Isabella. Masakit pa sa kaniya yun. And take it from me, kapag may problema ako, mas gusto ko munang mapag isa kesa makipag usap sa iba. Baka ganun din si Amara." Dagdag ni Sam.