Bölüm 7 | Gerçek

28.1K 2K 337
                                    

Görüşlerinizi ve vereceğiniz voteleri merakla bekliyorum. Yeni bölümlerle ilgili kesitlerden ve başka bilgilerden haberdar olmak için;

İnstagram: _mavinintonuu7

Ve

Twitter: mavinintonuu7

Hesaplarımı takip edebilirsiniz.

🕊

Bölüm şarkısı;
Füsun Ünal - Ah Nerede

🎶

Gerçeği yer altına gömseniz bile, o yine büyüyerek patlayacak ve her şeyi yok edecektir

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Gerçeği yer altına gömseniz bile, o yine büyüyerek patlayacak ve her şeyi yok edecektir.

Emile Zola

🕊


Kolumun ağrıyan yerine elimle baskı uygularken küçük odadan çıkarak dükkan içine girdim. Uykulu bir şekilde esniyordum. Geç uyumuştuk; fakat yılların alışkanlığı olduğu için bir saat uyusam bile yine aynı iş saatinde uyanıyordum.

Paytak adımlarla çalışma masasının önünde olan karşılıklı iki koltuklardan birine yürüdüm. Otururken gözlerim uyuyan Yağız'daydı. Dudakları hafifçe aralanmış, saçları öne düşmüştü. Yaraları maalesef bu sabah kendini daha fazla belli ediyordu. Sırtımı geriye doğru yaslarken yüzümü buruşturdum. Gece uyuduğum kanepe gerçekten rahatsızdı. İnsanlar en çok da vücutları dinlensin diye uyurlardı; fakat ben sabaha kadar koşmuş gibi yorgundum. Ensemi sandalyenin başına yaslayarak soğukluğunu hissederken yeniden Yağız'a bakmayı sürdürdüm. Baktığımı hissetmiş gibi önce yutkunmuş, dudaklarını birbirine bastırmıştı. Sonra gözleri ağır ağır aralandığında beni buldu. Göz göze gelmemiz ile birlikte sırtını düzelterek elleriyle yüzünü ovaladı.

"Uyanmışsın." dedi uykulu bir tonla.

"Evet."

"Rahat uyuyabildin mi?" derken ellerini yüzünden çekti.

"Yani..." deyip daha sonra dudaklarımı birbirine bastırdım. "Sen bu sabah nasılsın peki?"

Sandalyede iyice kendini toparladı. "Her tarafım ağrıyor. Bir de ev işi var." dedi kafasını iki yana sallayarak. Onun durumu benden daha vahim görünüyordu. Derin bir nefes alıp ayağa kalkarak bedenimi diktim.

"Böyle uyuşuk uyuşuk oturursan tabii her yerin ağrır." dedim. "Yorulmak yok. Bugün çok fazla işimiz var." Bakışlarını yukarıya, bana doğru dikerken gözleri kısıldı.

MEVAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin