Bölüm şarkısı;
Eda Baba - Her Şey Seninle Güzel•
M U C İ Z E
"Hayır! Kabul etmiyorum!"
"Oğlum..."
"Anne!" Yağız, köyde sesi yankılanacak şekilde bağırdığında sırtımı iyice Hilal'e doğru yasladım ve kuruyan dudaklarımı dilimle ıslatmaya çalıştım. "O daha normal doğuma bile hazır değilken sen burada, evde doğum yapacağını söylüyorsun! Üstelik doktor olmadan!"
Kasıklarım acıdan yanıyordu. Canım gerçekten acıyordu. Güçlü bir sancı daha hissettiğimde bu kez boğazım yırtılırcasına çığlık attım ve arabanın içini inlettim.
"Ahh!"
Yağız ve annemin tartışması çığlığımla beraber bölündüğünde, Yağız bana döndü.
"Güzelim!" Panik içinde elini yanağıma yerleştirip yüzümü okşadı. "Sen derin derin nefesler alıp ver, ben seni kucağımda götüreceğim tamam mı?"
"Oraya yürüyerek kaç saatte gidersin senin haberin var mı?" diye kızan Melda teyzeyi duymazdan geldi Yağız. Kollarını bedenime sardı. Beni arabadan çıkardı.
"Gel hadi!"
"Yağız ben çok korkuyorum!"
Dudakları, şakaklarıma değdi. "Ben yanınızdayım. Seni o hastaneye yetiştireceğim."
Boğazımdaki yumru artık iyice büyüdüğünde hüngür hüngür ağlamaya başlamıştım. Yağız güçlükle beni kucağına alarak nefes verdiğinde daha şimdiden zorlanıyor gibi görünüyordu. "Yağız..."
"Kollarını boynuma dola! Nefes alışverişlerine devam et."
Yağız, kucağında beni taşıyarak tam dönecekken annem karşısında durdu.
"Buna müsaade etmem!"
"Ben de karımın zarar görmesine müsaade etmem anne!"
"Oğlum sen kendin gördün, doğum başlamış! Sen onu hastaneye götürene kadar ikisini de kaybederiz."
Tüylerim diken diken olduğunda biraz daha Yağız'a sokuldum. Gerçekten çok korkuyordum. Korkum bebeğim içindi. Ona bir zarar gelecek olmasıydı.
"Anne doğru düzgün konuş Allah aşkına! Ne kaybetmesi? Kaybetmeyeceğim hiçbirini!"
"O zaman vakit kaybettirmeden eve sok kızımı! O ne kadar çok acı çekiyor senin haberin var mı?!"
İkisi de öfkeyle birbirine bakarken Emine nineyi akıttığım gözyaşlarımdan dolayı bulanık bir şekilde gördüm.
"Anan doğru söyler! Doğum başladıktan sonra hareket ettirmen bile hata senin!"
"Doktoru da ararız, Yağız. Onun eşliğinde hallederiz, olmaz mı? Hem..." Melda teyze, anneme gözlerini çevirdiğinde dişlerimi iyice sıktım. "Sen daha önce mahallede birini doğurtmuştun, hatırlıyor musun?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MEVA
Roman pour Adolescents"Benim..." dedim gözlerim anlık dudaklarına kayarken. Etli dudaklarının üzerindeki su taneciklerini diliyle temizlediğinde gözlerim gözleriyle buluştu. "...korumam ol, Kara Yağız."