Ayrıca bu bölümü visneq isimli okuyucuma ithaf ediyorum. İyi ki doğmuşsunnn! 🥳
İyi okumalar.💙
İnstagram: _mavinintonuu7 Takip etmeyi unutmayın, bebeklerim.💙
🕊
Bölüm şarkısı; Mary Jane - Mevsim Bahar
🎶
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sende gördüğümü görecekler diye, ödüm kopuyor...
Özdemir Asaf
🕊
Dudaklarımız birbirinden ayrılırken gözlerimizi araladık aynı anda. Nefes nefeseydik. Soluksuz öpüşmemizden sonra ilk göz göze gelişimizdi. Dilinin ucunu dudaklarının üzerinde gezdirirken başparmağı nazikçe okşuyordu yanağımı.
"Senin gibi bir kadını zor buldum..." Can kulağıyla dinliyordum onu. "Kolay kaybedemezdim." Söylediği şeyler dudaklarımın kıvrılmasına sebep oldu.
"Benim çırpınışım da bu yüzdendi. Senin gibi bir adamı zor buldum..." Devamını tahmin ettiği için onun da dudakları kıvrıldı. "Kolay kaybetmek istemedim."
Gözleri gözlerimi işlenecek şekilde bakıyordu. İç çekti.
"Özür dilerim." dedi masum bir ses tonuyla. "Dün sana sırtımı dönüp gittiğim için çok özür dilerim..." Sessiz kaldığımda konuşmaya devam etti. "Ne yapacağımı bilemedim, bir anda adı olacak bu şeyden ürktüm. Daha önce yaşamamıştım bunu, hissetmemiştim. Afalladım. Dengem şaştı."
Endişeyle sarf ediyordu tüm cümleleri. Sanki bir cümlesi eksik kalsa onu anlamayacakmışım sanıyordu.
Ensesindeki ellerimi çözdükten sonra tıpkı onun bana yaptığı gibi ellerimi yanaklarına yerleştirdim. Avuç içim ısınmıştı.
"Benim sana hissettiklerimi sen bana karşı hissetmiyorsun diye çok korktum." dedim bir itirafta bulunarak.
Hızla, "Hissediyorum." dedi. "Sen bana karşı ne hissediyorsan, ben de aynı duyguları sana karşı hissediyorum."
