MEVA

Bölüm 62 | Gözyaşı

Bölüme başlamadan önce oy vermeyi unutmayalım.💙

Bölüm şarkısı;
Cem Adrian - Keskin

🕊

Sehpayı sıkıca kavramıştı. Gözlerine yerleşen büyük bir öfkeyle bana baktı. Bir anda elinde tuttuğu o sehpayı benim olduğum tarafa savurduğunda panikle geriye doğru kaçtım.

"D-Demir..."

"Demir ne lan? He? Demir ne?!"

Korkuyu iliklerime kadar hissettiğimde Demir bana daha önce hiç bakmadığı gibi bakıyordu.

Beni öldürecekmiş gibi.

Göğsü şiddetle inip kalkarken benim de ondan bir farkım yoktu. Adımlarım geri geri giderken o üzerime doğru geliyordu.

"B-bak, her şeyi anlatacağım!"

"Neyi anlatacaksın? Hadi söyle!" Bu kez solunda kalan sandalyeye bir tekme savurarak üzerime yürümeye devam ettiğinde korkuyla ellerimi kulaklarıma bastırdım. "Söyle lan!"

"Lan!"

Demir'in arkasında kalan Yağız'ın sesini duyduğumda gözyaşlarım daha hızlı aktı.

"Delirdin mi? Ne yapıyorsun sen?" deyip hızla Demir'e doğru yürürken peşi sıra Asuman teyze ve Hilal büyümüş gözleriyle bize bakarak geliyordu.

"Evet lan! Evet delirdim!" Yağız, kendini kaybeden Demir'in kolundan sıkıca yakalayarak, "Kendine gel!" diye bağırdı. "Ablanla nasıl konuşuyorsun oğlum sen?!" Gözleri yere savrulan sandalye ve sehpada dolaştı. "Bunları sen mi attın lan?" Demir, dişlerini sıkarak abisine baktığında Yağız, kolundaki baskıyı arttırmıştı. "Konuşsana! Sen mi yaptın?"

"Evet!" Hırsla kolunu geriye çekip kendi de biraz yalpaladığında birkaç adım daha geriye gittim.

"D-demir..."

"Sus!" Var gücüyle bana doğru gürlediğinde Asuman teyze ve Hilal hayretle bakıyordu onun haline. İkisinin gözleri ara sıra benim titreyen bedenimde gezinirken Yağız bana bağırdığı için öfkeyle bakıyordu kardeşine. "Pişkin pişkin her şeyi anlatacağım diyorsun! Neyi anlatacaksın ulan! Neyi? Babamı nasıl öldürdüğünü mü?!"

Değmeyen bir adam için vicdanımı susturamamış, her şeyi mahvetmiştim. Hilal ve Asuman teyzenin anlamaya çalıştıklarını görüyordum; fakat en kötüsü Yağız'dı. Gerçeği itiraf ettiğimi öğrenmişti, şaşkınca bunu gerçekten yaptığımı bakışlarıyla sorguluyordu.

"Hani babam kalp krizi geçirmişti ulan..." diyerek hayal kırıklığıyla konuştu, Demir. Hala olayı idrak etmeye çalışan ailesine baktı. "Hani o kalbi sıkıştığı için ölmüştü?!"

Yağız, kardeşinden geriye doğru bir adım atarken ben hâlâ uzakta onları izliyordum. Ellerini saçlarına daldırıp karıştırırken Asuman teyze, "Oğlum..." diye fısıldadı.

"Anne!" Demir, bir kez daha bağırarak, "Babama biri mi çarptı?" diye sordu.

İyice emin olmaya çalışıyordu. Asuman teyze evet dese Demir tamamen söylediklerime inanacaktı.