Bölüm 54 | Son Defa

18K 1.4K 437
                                    

Bölüm şarkısı, Meva'dan çok benim ruh halimi yansıtıyor sanırım.🥲

Satır arası yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum.
İyi okumalar.💙

Bölüm şarkısı;
Emre Aydın - Son Defa

Bölüm şarkısı;Emre Aydın - Son Defa

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


🕊

Yüksekten düşmüştüm. Bedenimden tek bir damla kan akmamıştı.

Bilmeden çıkmıştım o basamakları. Bilseydim çıkmazdım. Bugünümü bilseydim, intihar etmek için gittiğim uçurumun önünde bir saniye bile zaman kaybetmez, atardım kendimi.

Şimdikinden daha çok acımazdı canım, sökülmezdi kalbim.

Yıllarca, başıma gelen en küçük kötü bir olayda, 'Cezam, sanırım bu.' derdim. Sürekli kendime bir pay çıkarırdım.

Meğerse öyle değilmiş.

Durum öylesinden de vahimmiş.

Cezam benim kahkahalarımla, aşk için atan kalbimle hep yanıbaşımdaymış, ben hiç bilememişim.

"Kızım... Babam, bak bana bir."

Babamın yanağıma yerleşmiş elleri ben kendime geleyim diye uğraşırken ben kendimden çoktan gitmiştim.

"Meva, Allah rızası için bak şu gözlerime. Korkuyorum."

Yağız'ın aramasından sonra yatağın hemen dibinde öylece bir noktaya donmuş vaziyette bakıyordum. Açamamıştım. Kendimden öyle utanıyor, öyle tiksiniyordum ki, cevaplayamamıştım aramasını.

Ben Yağız'dan hiç utanmamıştım. Şimdi ona nasıl bakacağımı düşünürken bile utanç içinde oluyordum.

"Bu..." Canım yanıyordu, hem de fazlasıyla. "Çok ağır, baba..."

"Gözlerime bak önce Meva. Hadi yavrum." deyip yüzümdeki baskısını arttırdı. Beni ona bakmaya zorladı. Dağ gibi adam yıkılmıştı benim gibi. Endişeyle bakıyordu suratıma. "Geçecek. Zor olacak; ama geçecek, kızım." diyerek diğer eliyle saçımı okşadı. Beni telkin etmeye çalıştı.

"Geçecek..." dedim, onu tekrar ederek. Ruh gibiydim. Bıçak gibi kesilen hıçkırıklarım, içimde birikiyor, boğazıma büyük bir yumru bırakıyordu yeniden. "Nasıl?" dedim, nefes nefese. Uzun bir yol koşmuş gibiydi ciğerlerim. Bu oda, bu şehir, bu dünya bana küçük geliyordu, daralıyordum. "Böyle bir şey," dedim, çatlak bir sesle. Gözlerim doldu. Gözyaşlarım, pınarlarıma akın etti. "Nasıl geçer?"

MEVAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin