Έχει περάσει πόσο; 2 εβδομάδες από τότε;
Νομίζω ναι.
Από τότε τον αποφεύγω. Τον βλέπω στην σχολή, αλλάζω δρόμο. Έρχεται σπίτι με τον αδερφό μου, φροντίζω να μην βρίσκομαι και πολύ κοντά τους.Δεν θέλω να τον δω. Ντρέπομαι.
Ξέρω ότι δεν σήμαινε τίποτα για εκείνον, καλά ούτε και για μένα.Υποθετω δηλαδή.
Δεν πρέπει να το μάθει κανείς. Ότι έγινε εκείνη την νύχτα πρέπει να μείνει μεταξύ μας.
Αυτή τη ώρα είναι κάτω με όλα τα υπόλοιπα βλαμμένα και βλέπουν ματς.
Ήρθα πριν λίγο και ανέβηκα σα κλέφτης πάνω για να μη με δουν.Αν το έχει πει σε κανέναν από αυτούς;
Οοο θεέ μου ρεζίλι.Η πόρτα ανοίγει απότομα, προλαβαίνω να αρπάξω μια μπλούζα και να καλυφθώ...όσο μπορούσα.
"Αγόρι μου τι κάνεις;Πόρτες δεν είχες σπίτι σου;Σε τσαντίρι γεννήθηκες;"τον ρωτάω με νεύρο γιατί μπήκε μέσα στο δωμάτιο χωρίς να χτυπήσει.
Την ώρα που άλλαζα.
"Μην κρύβεσαι γατάκι, δεν είναι κάτι που δεν έχω ξαναδεί. Σωστά;" με ρωτάει και ξαπλώνει στο κρεβάτι.
Ανάθεμα την ώρα και την στιγμή που το κάναμε. Ανάθεμα!
Κουνάω το κεφάλι μου και φοράω την μπλούζα που κρατούσα.
"Δεν καταλαβαίνω για πιο πράγμα μιλάς"αναφωνώ αποφεύγοντας το βλέμμα του.
" Θες να σου θυμίσω ρε γατάκι; Ξεχνάς εύκολα μου φαίνεται" σηκώνεται και με πλησιάζει. Ξεροκαταπινω.
"Δεν χρειάζεται να μου θυμίσεις Πάνο" του λέω και εκείνος σκύβει στο αυτί μου.
" Τότε στο πάρτυ που έκανα, όταν έφυγαν όλοι και εσύ με τον αδερφό σου μείνατε για να κοιμηθείτε σπίτι μου. Θες να συνεχίσω; "ψιθυρίζει κοιτώντας με στα μάτια.
"Φτάνει, θυμήθηκα"
Είναι δυνατόν να ξεχάσω πως σπάσαμε το κρεβάτι του; Ή ότι το επόμενο πρωί ήταν λες και έπεσε βόμβα στο δωμάτιο του;
Και όλα αυτά ενώ ο αδερφός μου ήταν λίγα δωμάτια πιο πέρα.
"Χαίρομαι γατάκι. Γιαυτο δεν είναι ανάγκη να κρύβεις σημεία που έχω δει" λέει και ξανά ξαπλώνει.
Θα στο πάρω και θα στο κόψω φετουλες, φετουλες, φετουλες.
Μετά θα το φας με το ζόρι.
"Αρχικά το όνομα μου είναι Δανάη και δεύτερον θα κρύβω ότι θέλω. Δεν θα σου δώσω και λογαριασμό, δεν μου είσαι τίποτα"
Δεν το πιστεύω πως αυτή την στιγμή κάνω αυτή την συζήτηση με τον 20χρονο φίλο του 17χρονου αδερφού μου.
Και αυτός δεν μπορούσε να κάνει παρέα με παιδιά τις ηλικίας του; Με αυτόν τον μαλάκα έπρεπε να κολλήσει;
"Ξέρεις ότι γουστάρω πολύ να σε πειράζω γιαυτό δεν θα σταματήσω να σε φωνάζω γατάκι"
"Αχ μπορείς να με αφήσεις ήσυχη; Μα το θεό δηλαδή" αναφωνώ και ανοίγω το συρτάρι με τις κάλτσες για να πάρω ένα ζευγάρι.
"Μου έχει έρθει απόψε μια τρελή ιδέα,
ετσι για την αλλαγή να κοιμηθούμε μαζί. Κι αν το πρωί που θα ξυπνήσουμε παρέα το μετανιώσεις,δε θα επαναληφθεί.Μου έχει έρθει απόψε μια τρελή ιδέα,έτσι εντελώς ξαφνικά
να σε γεμίσω φιλιά. Κι αν την παρορμηση μου αυτή, την βρεις ωραία μπορουμε να το δούμε αν θες και σοβαρά" σιγοτραγουδαει τους στίχους από το τραγούδι του Καλλίδη και γυρίζω να τον κοιτάξω με σηκωμένο φρύδι."Θα σου δηλώσω του χρόνου συμμετοχή στο The Voice, τώρα δίνε του θέλω να διαβάσω" του λέω χωρίς να τον κοιτάξω και κάθομαι στην καρέκλα του γραφείου μου.
Αμα ήταν εδώ ο μπαμπάς μου Πανούλη θα είχε χρησιμοποιήσει πάνω σου όλα τα τηγάνια που τόλμησες να πειράξεις την κορούλα του.
" Εγώ απλά εξέφρασα τις σκέψεις μου τραγουδώντας"
Σκέφτεται κιόλας; Μωρέ μπράβο.
"Πάνο κάνε μου την χάρη σε παρακαλώ πολύ και πάρε τον κωλο σου να πας στον διάολο" ξεκινάω να λύνω την άσκηση φυσικής αγνοώντας τον παντελώς.
Νιώθω τα χείλη του να ακουμπούν τη βάση του λαιμού μου και κοκαλωνω.
Τα μάτια μου στενεύουν και γυρίζω να τον χαστουκίσω αλλά τα πρόσωπα μας βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής.
"Καντο. Χαστούκισε με. Χτυπά με" μου λέει με ένα αλαζονικό χαμόγελο καθώς ξέρει πως δεν θα το κάνω.
Γελασμένος είναι.
"Πάνο.."ψιθυρίζω τη στιγμή που πλησιάζει περισσότερο το πρόσωπο μου.
"Τι είναι μωρό μου;" ρωτάει και τον κοιτάω στα μάτια. Κοιτάω προς τα κάτω και βλέπω πως έχει ερεθιστεί.
Συγκρατιεμαι να μη γελάσω και να παραμείνω σοβαρή.
Τώρα θα δεις Πανούλη. Νομίζεις ότι μπορείς να παίξεις. Σε γελασανε.
"Σάλτα και γαμήσου. Αγάπη μου"
Ε μα! Του χρειαζόταν.
Δαγκώνει τα χείλη του για να μη βρίσει αλλά εγώ θέλω τόσο πολύ να γελάσω με την έκφραση σου.
"Μόνο μαζί σου και το ξέρεις" δηλώνει προκαλώντας μου πολλά μα πάρα πολλά ερωτηματικά.
Καλύτερα ας πάει με τις κοπελίτσες που πήγαινε τόσο καιρό και να αφήσει εμένα ήσυχη.
Εισαι σίγουρη όμως πως το θέλεις...;
-oliaaaa
YOU ARE READING
Too Much Trouble 2
Teen Fiction"ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΞΑΝΑΔΏ ΜΠΡΟΣΤΆ ΜΟΥ" μου φωνάζει καθώς πιάνει ένα βάζο και το ρίχνει στο πάτωμα. Χιλιάδες γυαλιά εκτοξεύονται στο πάτωμα ενώ μερικά στα πόδια μου. "Άσε με να σου εξηγήσω..."ψιθυρίζω και πάω να τον ακουμπήσω στο μπράτσο αλλά με σπρώχνε...