"Ξένια, τι γίνεσαι;" την ρωτάω όταν μας πλησιάζει στην μπάρα. Χαμογελάει και αφού φιλήσει τον κολλητό μου κάθεται σε ένα σκαμπό.
"Ήμουν εδώ κοντά για κάτι ψώνια και είπα να περάσω. Εσείς πως είστε;"
"Μια χαρά. Πάω την παραγγελία" απαντάει γρήγορα ο Άγγελος παίρνοντας τον δίσκο με τους καφέδες στα χέρια του.
"Ξένια πρέπει να σε ρωτήσω κάτι" της λέω σιγανά και με κοιτάζει περίεργα.
Σιγά κοπέλα μου.
Δεν θα σε ρωτήσω τι φοράς από κάτω.
"Πες μου"
"Θέλω να μου πεις για την προηγούμενη σχέση της Δανάης. Τι σόι ήταν ο τυπάς;" δαγκώνει νευρικά τα χείλη της καθώς κοιτάει δεξιά-αριστερά.
"Σου έχει πει για τον Αντρέα;" ψιθυρίζει κοιτώντας με στα μάτια.
Ώστε Αντρέα τον λένε τον μαλάκα.
Αυτός είναι που είχε πει ο Μάνος ότι την κακομεταχειριζόταν;
" Ναι αυτόν τέλος πάντων. Απλά ξέρεις...θέλω να μου πεις κάποια περισσότερα πράγματα. Η Δανάη δεν μου λέει"
"Δεν είμαι σίγουρη για το αν θέλει να μάθουν περισσότερα άτομα για το συγκεκριμένο θέμα" μου λέει
Οοο έλα τώρα.
Λίγες πληροφορίες ζητάω.
"Δεν θα της πω ότι μου το είπες εσύ εντάξει; Ούτε καν θα της κάνω συζήτηση γιαυτό. Απλά θέλω να μάθω τι της έχει συμβεί"
Και να σπάσω τα μούτρα του τύπου.
"Δε θα της αναφέρεις τίποτα όμως. Δεν θέλει να τα θυμάται"
Τι σου έχει κάνει αυτός ο μπάσταρδος μωρό μου;
"Είναι ένας από την Θεσσαλονίκη. Δεν είχαν ακριβώς σχέση, απλά τα έφτιαχναν το καλοκαίρι που η Δανάη ήταν πάνω και χώριζαν τον χειμώνα. Όταν ήταν 16 ξεκίνησε όλο αυτό. Εκείνος ήταν 19 νομίζω"
Της κάνω νόημα να συνεχίσει.
"Ήταν κτητικός, μάλωναν συχνά. Σχεδόν κάθε μέρα. Τα σημάδια στα χέρια της είναι...είναι επειδή την κρατούσε σφιχτά πολλές φορές"
"Δεν έχει μόνο στα χέρια της Ξένια. Έχει και στην κοιλιά της" της λέω με έντονο ύφος και προσπαθώ να την κοιτάξω στα μάτια
"Πρέπει να φύγω Πάνο...Ήδη είπα πολλά"λεει γρήγορα μαζεύοντας τα πράγματα της και μέχρι να προλάβω να μιλήσω, είχε πάει στον Άγγελο να τον χαιρετήσει.
Τι στο καλό;
[...]
"Ααα τι είναι αυτά;!" ρωτάει με ένα χαμόγελο και έρχεται προς το μέρος μου.
"Λουλούδια για την όμορφη μου"της απαντάω δίνοντας της την ανθοδέσμη που κρατούσα.
Μυρίζει τα λουλούδια και λίγο μετά με φιλάει πεταχτά.
Αυτά χειλάκια σου μωρό μου.
"Θα τα βάλω σε ένα βαζο"την ακούω να λέει ενω κατευθύνεται στην κουζίνα.
Βγάζω το μπουφάν μου και το κρεμάω στον καλόγερο. Κάθομαι στον καναπέ και ανοίγω την τηλεόραση.
"Είσαι κουρασμένος;" με ρωτάει όταν κάθεται δίπλα μου. Περνάω το χέρι μου γύρω από την μέση της και την βάζω να κάτσει πάνω στα πόδια μου.
"Γιατί; Θες να κάνουμε κάτι που πρέπει πει έχω δυνάμεις;" την ρωτάω όλο νόημα χαιδευοντας τους γλουτούς της αλλά εκείνη γνέφει αρνητικά.
"Μπορούμε να κάτσουμε αγκαλιά; Δεν θέλω να με αφήσεις" μου λέει αγκαλιαζοντας με σφιχτά.
"Ει ει τι έγινε τώρα ρε μωρό μου;" την ρωτάω γυρίζοντας το κεφάλι μου στο πλάι για να δω το πρόσωπο της.
"Δεν έγινε κάτι. Απλά θέλω να κάτσουμε αγκαλιά"ψιθυριζει και με φιλάει στο μάγουλο.
"Είναι αυτές οι μέρες του μήνα που-"
"Όχι, όχι. Σε αγαπάω πάρα πολύ Πάνο, μη με αφήσεις"
Τα κορίτσια τελικά είστε πολύ παράξενα.
Δεν θα σας καταλάβω ποτέ.
"Γιατί να σε αφήσω ματάκια μου; Μαζί θα μείνουμε"ψιθυρίζω δίνοντας της ένα γλυκό φιλί στο μέτωπο.
Χαμογελάει.
Μία φορά σε άφησα μωρό μου. Δεν θα κάνω αυτό το λάθος ξανά.
-oliaaaa
YOU ARE READING
Too Much Trouble 2
ספרות נוער"ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΞΑΝΑΔΏ ΜΠΡΟΣΤΆ ΜΟΥ" μου φωνάζει καθώς πιάνει ένα βάζο και το ρίχνει στο πάτωμα. Χιλιάδες γυαλιά εκτοξεύονται στο πάτωμα ενώ μερικά στα πόδια μου. "Άσε με να σου εξηγήσω..."ψιθυρίζω και πάω να τον ακουμπήσω στο μπράτσο αλλά με σπρώχνε...
