Too Much Trouble 2

Κεφάλαιο 72

"Νίκο;"

"Μμμ" μουγκρίζω ενώ πατάω με μανία το δεξί κλικ του ποντικιού για να σκοτώσω τον τύπο που με κυνηγάει.

"Μου είχες πει για μια κοπέλα που είχες πριν από εμένα αλλά ποτέ δεν μου είπες γιατί χωρισατε. Θες να μου πεις τώρα;" με ρωτάει και παγωνω για λίγα δεύτερα.

Μην μου την θυμίζεις.
Μην...απλά μην.

"Δεν θέλω να το συζητήσω τώρα. Δεν έχω όρεξη" της λέω αδιάφορα και συνεχίζω να παίζω το παιχνίδι.

Θα νευρίασω μόνο και μόνο που θα ανοίξω το στόμα μου να μιλήσω γιαυτή.

"Πάντα αυτό λες όταν ξεκινάω συζήτηση για εκείνη. Τόσο κακό είναι δηλαδή;" με ρωτάει και πατάω τσαντισμένος pause.

Ορίστε, συγχύστηκα πάλι.

"Ελπίδα, δεν έχει νόημα να σου πω για εκείνη. Τελείωσε εδώ το θέμα" της λέω με έντονο ύφος και γυρίζω την καρέκλα για να την κοιτάξω.

"Καλά, συγγνώμη. Μη θυμώνεις"μου λέει πιάνοντας το βιβλίο που διάβαζε τόση ώρα στα χέρια της.

Ξεφυσάω και βγάζω τα ακουστικά που  κρεμόντουσαν στον λαιμό μου. Τα αφήνω πάνω στο θρανίο και ξαπλώνω δίπλα της.

"Δεν θα σου πω ψέματα...την αγαπούσα πολύ. Ήταν σχεδόν πέντε μήνες που τα είχαμε αλλά από την πρώτη στιγμή μου έκανε το κλικ. Έρωτας με την πρώτη ματιά που λένε. Στην αρχή όλα ήταν ωραία, περνούσαμε τέλεια. Προς το τέλος όμως άρχιζε να κάνει κάτι περίεργα. Είχε συνεχώς πολλά νεύρα, κατηγορούσε εμένα για ότι γινόταν. Μαλωναμε συνέχεια, φυσικά σύμφωνα με εκείνη πάντα εγώ έφταιγα και στο τέλος του καλοκαιριού μου ανακοίνωσε ότι μετακομίζει και έτσι χωρίσαμε οριστικά"της εξηγώ πως είχε η όλη φάση με την Ίρις παραλείποντας τις πολλές λεπτομέρειες.

Δεν θέλω να συζητάω για το συγκεκριμένο θέμα καθώς κάθε φορά σκέφτομαι πόσο τοξική ήταν η συμπεριφορά της απέναντι μου.

Στην αρχή δεν ήταν έτσι. Στην αρχή ήταν διαφορετική. Ήταν ντροπαλή και είχε διάθεση να συζητήσουμε τα προβλήματα μας.

Δεν ξέρω τι συνέβη στην πορεία άλλαξε έτσι. Δε με άφηνε να βγαίνω με τα αγόρια γιατί νόμιζε πως θα φέρναμε κοπέλες.

Περίπου στα μισά άρχισε να γίνεται έτσι και τσακωνομασταν συνέχεια. Δεν έβγαζε πουθενά.

"Δεν ήθελα να σε φέρω σε δύσκολη θέση" μου λέει αφήνοντας το βιβλίο της στην άκρη.

"Δεν θέλω να συζητάω για το θέμα αυτό επειδή ανήκει στο παρελθόν. Και το παρελθόν πρέπει να το αφήνουμε εκεί που είναι. Τώρα έχω εσένα...και είμαι ευτυχισμένος μαζί σου"

Τα έχουμε λίγο καιρό αλλά δεν θέλω να την αφήσω με τίποτα.

Πλησιάζει σε απόσταση αναπνοής το πρόσωπο μου και την φιλαω χωρίς δεύτερη σκέψη.

"Ξέρεις...αυτός που είδες στο σχολείο το πρωί δεν ήταν απλά κάποιος που κάναμε κάτι πριν μερικούς μήνες. Ήταν το πρώην αγόρι μου και-"

"Σε ενοχλεί ακόμα;" την διακόπτω κοιτώντας στην στα μάτια.

"Μερικές φορές. Αλλά είναι υπό έλεγχο, μπορώ να τον διαχειριστώ"μου απαντάει παίρνοντας μια βαθιά ανάσα.

Ας το πιστέψω.
Θα παρακολουθώ κάθε κίνηση του μαλάκα.

Όλοι ξέρουμε πως στο τέλος θα τις φάει.
Προκαλεί μόνο και μόνο με την μάπα του.

"Εγώ εδώ είμαι πάντως. Αν χρειαστείς τις υπηρεσίες μου..."

"Με τις υπηρεσίες σου εννοείς μπουνιές, κλωτσιές και όλα τα συναφή;" με ρωτάει με σηκωμένο φρύδι και χαμογελάω λοξά.

"Είναι άκρως αποτελεσματικές σε κάποιους μαλάκες"

"Ας προτιμήσουμε τον διάλογο, μμ;"

Θα το σκεφτώ.
Θελει ώριμη σκέψη.
Αργότερα όμως γιατί τώρα είμαι κουρασμένος.

"Ελα να κοιμηθούμε"ψιθυρίζει τυλιγοντας τα χέρια της γύρω μου.

"Στους γονείς σου το έχεις πει ότι θα μείνεις εδώ σήμερα;"

Μην με κυνηγάει ο πατέρας της μετά.
Έχω την εντύπωση ότι δεν με συμπαθεί ιδιαίτερα.

Γνέφει ενώ βολεύεται καλύτερα στην αγκαλιά μου.

-oliaaaa