Κεφάλαιο 54

3.4K 156 17
                                    

"Έτσι είναι πιο ωραίο" λέω ενώ ξεκουμπωνω τα δύο πρώτα κουμπιά από το μαύρο του πουκάμισο.

"Είσαι πολύ όμορφη σήμερα" απαντάει κάνοντας στην άκρη μερικες τούφες από τα μαλλιά μου που έπεφταν στο πρόσωπο μου.

"Πάνο, μου το έχεις πει τουλαχιστον πέντε φορές από την ώρα που ήρθαμε" συνειδητοποιώ ρίχνοντας ένα γελακι στο τέλος "Σε λίγο θα το πιστέψω"

" Και γιατί να μην το πιστέψεις; Αφού είσαι πανέμορφη"

Χαμογελάω και περνάω τα χέρια μου γύρω από τον γεροδεμενο κορμό του. Ο dj έχει βάλει ένα χαλαρό τραγουδάκι και όπως εμείς έτσι και άλλα ζευγάρια έχουν σηκωθεί να χορέψουν.

"Σε ευχαριστώ που με αντέχεις"τον ακούω να ψιθυρίζει και συνοφρυώνομαι. " Κοίτα πέρα από την πλάκα, κάνω πολλές μαλακιες και γίνομαι κάφρος"

Τουλάχιστον έχει αυτογνωσία ο γλυκούλης.
Κάτι είναι και αυτό.

Που θα ξαναβρώ εγώ τέτοιον ηλίθιο;

"Λοιπον, εγώ σε αγαπάω έτσι όπως είσαι. Λίγο γουρούνι αλλά τι να σε κάνω" του λέω όταν σηκώνω το κεφάλι μου και τον κοιτάω.

Εχουμε μια διαφορά ύψους εντάξει;
Το 1.60 με το 1.95 είναι 35 πόντοι διαφορά.

"Σε αγαπάω παρααα πολύ" φιλάει με πάθος τα χείλη μου και με κολλάει περισσότερο πάνω του.

Προβλέπεται μεγάλη νύχτα...

[...]

"Τελικά είσαι πολύ ερωτευμένη εε;" με ρωτάει με ένα πλάγιο χαμόγελο ο Μάνος ενώ περπατάμε στο Σύνταγμα.

Πίνω λίγο από το νερό που είχα αγοράσει και γνεφω.

"Περίεργο αλλά ναι. Στην αρχή να φανταστείς μισιόμασταν. Ήμουν έτοιμη να πάρω το κεφάλι του και να το χώσω στην λεκάνη. Ήταν εκνευριστικός" δηλώνω όταν καθόμαστε στο παγκάκι και εκείνος γελάει.

"Προχωρησες παρακάτω και αυτό εχιε σημασία"

Μου λέει αναφερόμενος στο προηγούμενο αγόρι μου.
Που τον θυμήθηκε και αυτός τώρα;

"Ξέρεις, ήταν δύσκολη η κατάσταση με τον Αντρέα"του λέω ήρεμα και προσπαθώ να μην θυμάμαι ότι έχει προηγηθεί.

"Δεν ήταν σχέση αυτό! Τα φτιάχνατε το καλοκαίρι και χωριζατε τον χειμώνα"

Ψιλογελαω γιατί τώρα που το λέει όντως ήταν πολύ άστα να πάνε.
Υπήρχαν όμορφες στιγμές δεν λέω, αλλά μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Υπήρχαν και άλλες όμως...
Πφφφ ας μείνουμε απλώς στο γεγονός πως ήταν πολύ τοξικός.

"Ο Πάνος είναι πολύ καλύτερος. Με κάνει χαρούμενη, όσο και αν μου σπάει τα νεύρα. Είναι γεμάτος εκπλήξεις αλλά τον αγαπάω πάρα πολύ. Είναι απλά υπέροχος"

"Μιλάς γιαυτόν και τα μάτια σου λάμπουν..."δηλώνει κοιτώντας με καλά μέσα στα μάτια.

"Μπορώ να κάθομαι να σου μιλάω για ώρες. Αυτοί οι μήνες που είμαστε μαζί είναι οι καλύτεροι της ζωής μου"αναφωνώ ενθουσιασμενη και χαμογελάει πλατιά.

"Έτσι θέλω να σε βλέπω ρε συ, χαρούμενη με αυτό το υπέροχο χαμόγελο στολισμένο στο πρόσωπο σου." μου λέει βάζοντας με στην αγκαλιά του. Κλείνω τα μάτια μου και με φιλάει στο μάγουλο.

" Εσύ δεν μου είπες, μόνος μόνος;" τον ρωτάω όταν διακόπτουμε την αγκαλιά μας και απομακρυνομαι ελαφρώς.

" Αφού με ξέρεις εμένα, θα ζήσω ελεύθερο πουλί"λέει αυτάρεσκα και τεντωνεται.

"Ναι, πρόσεχε πουλί μην προσγειωθείς απότομα κάτω" τον κοροϊδεύω χτυπώντας τον στο μπράτσο.

"Γνωρίζεις πολύ καλά αγαπητή μου πως δεν πιστεύω στον έρωτα, απλά φροντίζω να περνάω καλά. Αν με πιάνεις"μου κλείνει το μάτι και χασκογελαω.

Μα και βέβαια.
Μόνο η επιγραφή στο κούτελο σου που να γράφει -Εδώ one night stand, παρακαλώ κλείστε ραντεβού- λείπει.

Η ολική καταστροφή στο επόμενο κεφάλαιο.
Απλά προειδοποιώ🤷🏼
ΜΟΥΑΧΑΧΑΧΑ😈

-oliaaaa

Too Much Trouble 2Donde viven las historias. Descúbrelo ahora