Too Much Trouble 2

Κεφάλαιο 35

Πλευρά Αλεξ.

"Το έκανες;" την ρωτάω χτυπώντας ελαφρώς την πόρτα του μπάνιου αλλά απάντηση δεν παίρνω.

Στο τέλος θα μείνω εγώ έγκυος με τόση αναμονή.

"Εύα; Ευάκι;" ρωτάω ξανά πιο ήρεμα και το πόμολο σιγά σιγά λυγίζει. Η πόρτα ανοίγει και εμφανίζεται εκείνη με το τεστ στο χέρι της.

Είμαι έτοιμος να γίνω πατέρας!
Για τρίτη φορά.

"Είναι θετικό" μου λέει χαμηλόφωνα και με κοιτάζει στα μάτια. Ένα χαμόγελο απλώνεται στο πρόσωπο μου και την αγκαλιάζω σφιχτά σηκώνοντας την πάνω.

"Αυτό είναι τέλειο" αναφωνώ ενθουσιασμένος δίνοντας της ένα φιλί στο μάγουλο.

"Αλεξ είμαι 40 χρονών. Θα είναι δύσκολο"μου λέει χαμηλόφωνα παίζοντας νευρικά με το τεστ στα δάχτυλα της.

"Θα προσπαθήσουμε να κάνουμε ότι μπορούμε. Αύριο μάλιστα θα παμε σε γυναικολόγο. Δεν θέλω να μου αγχώνεσαι! Η κολώνα του σπιτιού είναι εδώ" της λέω με σιγουριά και εκείνη χασκογελάει.

" Αλήθεια; Που είναι;"

ΧΑ ΧΑ ΓΕΛΑΣΑΜΕ.
Εγώ είμαι φυσικά.
Ο άντρας και η κολώνα του σπιτιού.

"Είσαι πολύ αστεία μωρό μου"της λέω με ειρωνεία καθώς μπαίνουμε μέσα στο δωμάτιο.

[...]

"Συγχαρητήρια είστε όντως έγκυος. Είναι τρομερά δύσκολο να γίνει η σύλληψη σε αυτή την ηλικία" μας ανακοινώνει ο γιατρός και ένα τεράστιο χαμόγελο στολίζει το πρόσωπο μου.

Η Εύα μπορεί να είναι 40 αλλά φαίνεται σαν 20. Της την πέφτουν οι 18αριδες κάθε φορά που βγαίνει με την Ζωή.
Ας μην το σχολιάσουμε αυτό. Θα συγχυστώ.

Ένας Αλεξ τζούνιορ έρχεται.
Το βλέπω! Άλλος ένας μικρός μπόμπιρας που θα είναι ίδιος εγω.

"Αυτά που θα σας πω τα έχετε ξανακούσει στα προηγούμενα παιδιά σας. Αρκετή προσοχή, να τρώτε καλά, να αποφεύγετε τα βάρη, το κάπνισμα και το ποτό. Αν προκύψει κάποιο πρόβλημα, θα μου τηλεφωνήσετε αμέσως"

Μας πληροφορεί ενώ δίνει χαρτί για να σκουπίσει το κοριτσάκι μου την κοιλίτσα της.

"Εντάξει γιατρέ. Σε ευχαριστώ πολύ"του λέω βγάζοντας το πορτοφόλι μου για να τον πληρώσω.

Αφού το κάνω, πιάνω την Εύα από την μέση και βγαίνουμε έξω από το γραφείο.

"Πεινάς; Θες να σου πάρω κάτι να φας; Ή να πιεις; Μήπως δίψας;" την βομβαρδιζω με ερωτήσεις αλλά εκείνη γελάει.

"Κάνεις λες και δεν ξαναειχες ποτέ παιδί"

"Ο γιος μου μπορεί να πεινάει. Γιαυτό πες μου να σας πάρω να φάτε" της λέω ενώ μπαίνουμε μέσα στο αμάξι.

"Είναι κορίτσι και όχι δεν πεινάμε ακόμα."δηλωνει βάζοντας την ζώνη της.

Κορίτσι;
Κοριτσι;
Τρίτη Εύα στη σειρά;

Και εγώ τώρα ποιον θα κάνω ποδοσφαιριστη;
Σε ποιον θα μάθω τα μυστικά του γυπαετού;

"Πρέπει να το πούμε και στα παιδιά. Στην Δανάη δεν θα αρέσει πολύ η ιδέα"

" Ναι το ξέρω. Σκεφτόμουν αν θέλει και εκείνη βέβαια, να νοικιάσουμε ένα διαμέρισμα για να μένει. Η Ξένια έχει ήδη το δικό της. Δεν θα μπορεί να συγκεντρωθεί με το μωρό. Αντέχει με το ζόρι τον Νίκο" μου προτείνει και αρχίζω να το σκέφτομαι.

Είναι ενήλικη. Σίγουρα θα θέλει τον δικό της χώρο.
Μεγάλωσε το κοριτσάκι μου.

Πρέπει να αποχωρηστει τον μπαμπά της.

" Ναι θα το συζητήσουμε μαζί της."της λέω αλλάζοντας ταχύτητα και την κοιτάω στιγμιαία." Να ξέρεις πως κάθε μέρα με κάνεις τον πιο ευτυχισμένο άνθρωπο στον πλανήτη. Σε αγαπάω πολύ"

Ο τόνος της φωνής μου χαμηλώνει καθώς την κοιτάω.

Είναι πανέμορφη.

"Και εγώ σαγαπαω Αλεξ"μου λέει χαμογελώντας και ορκίζομαι ότι έχει το πιο ωραίο χαμόγελο που έχω δει.

-oliaaaa