"CAN I JUST STAY HERE?
SPEND THE REST OF MY DAYS HERE?
'CAUSE YOU MAKE ME FEEL LIKE
I'VE BEEN LOCKED OUT OF HEAVEN"τραγουδάνε δυνατά τα αγόρια μόλις μπαίνει το ρεφρέν από το τραγούδι και ο Πάνος με βάζει στην αγκαλιά του.
"Κατά τα άλλα, δεν είναι καθόλου ρομαντικοί" φωνάζει η Ξένια γελώντας και παρασύρει και εμένα.
"Άστους μωρέ. Σκέτοι γλύκες είναι" της λέω πίνοντας λίγο από το ποτό μου.
Οσο δύσκολη και να το παίζει, κατά βάθος όλοι ξέρουμε πόσο της αρέσουν οι ρομαντικές κινήσεις.
" Ελαααα, ωπααα"φωναζει ο Άγγελος σφυριζοντας δυνατά μόλις αλλάζει το τραγούδι.
"Έρωτα μου έρωτα μου
ήρθες πάλι στα όνειρά μου
έμμονη ιδέα είσαι
τη φωτιά μου απόψε σβήσε"
Δεν πιστεύω ότι βλέπω αυτό που βλέπω μπορτα μου. Τα αγόρια χορεύουν...ΤΑ ΑΓΌΡΙΑ ΧΟΡΕΎΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΆ ΜΑΣ.
Τι ρεζιλίκι...
"Έλα μωρό μου εδώ" με τραβάει από το χέρι Πάνος κάνοντας με μια στροφή.
Γελάω και περνάω τα χέρια μου γύρω από την μέση του.
"Εχουμε πιει λιγάκι;" τον ρωτάω με ένα λοξό χαμόγελο και πεταρίζει τις βλεφαρίδες του.
"Μια φορά γίνομαι 22 και εγώ" δηλώνει αθώος ενώ μου δίνει ένα πεταχτό φιλί.
"Έχω πει στον αδερφό σου να μας γυρίσει σπίτι μετά. Δεν θέλω να οδηγήσω μεθυσμένος. Εκείνος είναι σε καλύτερη κατάσταση" με ενημερώνει και γνέφω καταφατικά.
Τώρα που είπε για τον αδερφό, που είναι ο Νίκος;
"Που είναι, μιας και τον ανέφερες;" τον ρωτάω κοιτώντας τριγύρω μπας και πετύχω πουθενά τον σπόρο αλλά κανένα σημάδι.
"Εεε...δε ξέρω"λέει μπερδεμένος αλλά από τον τρόπο του καταλαβαίνω πως με κοροιδευει.
"Λεγε" τον παροτρυνω στραυρωνοντας τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου.
"Να...μπορεί...λεω μπορεί να ήρθε και να τον πήρε η Ίρις για να πάνε κάπου"
ΤΙ ΠΡΑΓΜΑ;
Από που ξεφυτρωσε τώρα αυτή;
"Και η Ελπίδα;!" ρωτάω άφωνη βάζοντας το χέρι μπροστά από το στόμα μου.
Μόνο μην υποψιαστώ ότι βρήκε το ελεύθερο σήμερα που δεν ήρθε, θα τον σφάξω.
[...]
"Ήταν αναγκαστικό να έρθουμε τώρα; Νυστάζω ακόμα"γκρινιάζει ενώ ψάχνω τα κλειδιά του πατρικού μου στην τσάντα.
"Έχει 2 ώρες που ξύπνησες" του λέω όταν ξεκλειδώνω την πόρτα.
"Ναι αλλά εμείς οι έξυπνοι άνθρωποι πρέπει να κοιμόμαστε πολύ ώστε να ξεκουραζουμε το μυαλό μας"απαντάει σοβαρός και τον κοιτάω με σηκωμένο φρύδι.
Αμα αλλάξω την παροιμία "ο ύπνος τρέφει τα παιδιά και ο ήλιος τα μοσχάρια" σε : "ο ήλιος τρέφει τα παιδιά και ο ύπνος τα μοσχάρια", λες να παρεξηγηθεί.
"Εντάξει πανέξυπνο μου πλάσμα, έλα να κάτσουμε μέχρι να έρθουν από τα μαγαζιά για να μας φέρουν αυτά που ζητήσα"
"Δεν μπορούσαν να τα φέρουν στο σπίτι;"
" Ήθελα να δω και τον μπέμπη ρε μωρό μου"του λέω βγάζοντας το μπουφάν μου αλλά ακούω φωνές από τον πάνω όροφο.
"Το ακούς και εσύ αυτό;"με ρωτάει και γνέφω καταφατικά. Ποιος τσακώνεται;
Ανεβαίνουμε τις σκάλες και προχωράμε προς το δωμάτιο του Νίκου από όπου ακούγονταν.
" Γιατί δε μιλάς ε; ΔΕΝ ΈΓΙΝΑΝ ΈΤΣΙ ΤΑ ΠΡΆΓΜΑΤΑ;"
Γουρλώνω τα μάτια μου όταν συνειδητοποιώ πως φωνάζει η Ελπίδα.
" ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΉ ΠΩΣ ΌΛΑ ΉΤΑΝ ΕΝΑ ΚΑΛΟΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙΣ"
"Τι εγινε;" ρωτάει ψιθυριστά ο Πάνος αλλά του κάνω νόημα να κάνει ησυχία για να ακούσω.
Αν είναι αυτό που νομίζω...Εχει κάνει μεγάλη μαλακία ο μικρός.
"ΚΌΨΕ ΤΙΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ, ΔΕ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΛΕΣ"
Πλευρά Νίκου
•
•
•
•
-oliaaaa
ESTÁS LEYENDO
Too Much Trouble 2
Novela Juvenil"ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΞΑΝΑΔΏ ΜΠΡΟΣΤΆ ΜΟΥ" μου φωνάζει καθώς πιάνει ένα βάζο και το ρίχνει στο πάτωμα. Χιλιάδες γυαλιά εκτοξεύονται στο πάτωμα ενώ μερικά στα πόδια μου. "Άσε με να σου εξηγήσω..."ψιθυρίζω και πάω να τον ακουμπήσω στο μπράτσο αλλά με σπρώχνε...
